چکیده
مطالعۀ حاضر، به بررسی روابط بین ویژگی های شخصی، تجارب استفاده از رسانه های جمعی، و سلامت روان می پردازد. تحقیق آنلاینی شامل 995 نوجوان و جوان انجام شد که پرسشنامه هایی دربارۀ ویژگی های شخصی خود (جنسیت و سن)؛ صفات شخصیتی (نیاز به تعلق داشتن، جهت گیری مقایسه اجتماعی، هویت اجتماعی، شخصیت نمایشی )؛ میزان استفاده از رسانه های اجتماعی؛ و تجربۀ استفاده از رسانه های جمعی از نظر ترس از از دست دادن ، قربانی قطع ارتباط شدن ، و ارسال پُست های مرموز و همچنین سلامت روان، را پر کردند. ما یک نمونۀ بین المللی با تمرکز بر اروپا داشتیم. نتایج حاصل، بر اساس مدل معادلات ساختاری ، نشان دادند که متغیرهای مستقل به طور مستقیم و غیرمستقیم با سلامت روان ارتباط داشتند. به طور ویژه، این مطالعه یک مجموعۀ سه وجهی بین ترس از از دست دادن، قربانی قطع ارتباط ناگهانی شدن، و ارسال پُست های مرموز را نشان داد. این مجموعۀ سه عنصری، یک مکانیزم میانجی مهم را نشان داد که باید در کنار ارزیابی و فعالیت های مداخله ایِ مرتبط با مشکلاتِ سلامت روانِ مربوط به رسانه های جمعی، در تحقیقات آینده به آن توجه شود.
استفاده از رسانه های اجتماعی، تجربۀ ارتباط ما با دیگران را به میزان زیادی تغییر می دهد. استفاده از رسانه های اجتماعی شامل داخل شدن به اجتماع و خارج شدن از آن است، که هر دو مورد با میزان قابل توجهی به رشد انسان، به ویژه سلامت روان مرتبط است (Morgan et al., 2007). سلامت روان این گونه تعریف می شود: «شرایط سلامتی که در آن، فرد متوجه توانایی های خود می شود، می تواند با استرس های معمول زندگی کنار بیاید، می تواند به طور سودمند و ثمربخشی کار کند و قادر است در جامعه، مشارکت داشته باشد» (World Health Organization, 2004، صفحه 10). در حال حاضر، مطالعات متاآنالیز (فراتحلیلی) بسیاری نشان داده اند که به طور متوسط، استفاده از رسانه های اجتماعی، اثرات منفی کوچک تا متوسطی بر سلامت روان دارد، ولی ناهمگونی و تناقض های زیادی بین مطالعات وجود دارد (Huang, 2020; Ivie et al., 2020; Meier & Reinecke, 2020). مدارکی که نشان دهند رسانه های اجتماعی سبب بهبود عملکرد روان می شود (Ferguson et al., 2022) کافی نیستند. همچنین مدارک مثبتی وجود دارند که نشان می دهند رسانه های اجتماعی باعث دخیل شدن در تجارب کوچک و دریافت کمک می شوند، و استفاده از شبکه های اجتماعی می تواند دانش سلامت روان را افزایش دهد، یا از فعالیت های خود-یاری حمایت کنند (Escobar-Viera et al., 2018; Ridout & Campbell, 2018; Zhang, Li, & Yu, 2021). به علاوه، مطالعات دیگر که از رویکردهای روش شناسی متفاوتی استفاده کرده اند، دریافتند که استفاده از رسانه های اجتماعی هیچ اثر معنی داری بر سلامت روان ندارد (Coyne et al., 2020).
این ابهام نشان می دهد که تحقیقات آتی باید بر آزمون مدل های فرایندهای روانشناسی تمرکز کنند که میانجی گر بین استفاده از رسانه های اجتماعی و سلامت روان هستند (Cunningham et al., 2021). چنین مدل هایی قدرت توضیح دهندگی تحقیق را افزایش می دهند و به شناسایی عوامل ناشناخته و تلفیق یافته های تحقیقاتی پراکنده کمک می کنند. مدل های موجود بین عوامل بیولوژیکی و اجتماعی، فرایندهای روانشناسی، و شاخص های سلامت روان، تمایز قائل شده اند. به عنوان مثال، گلاسر و همکاران (2018) روی اعتیاد به اینترنت و سرمایۀ اجتماعی آفلاین تمرکز کرده اند، در حالی که کِلی و همکاران (2018) در مدل خود، به خواب نامناسب، آزار اینترنتی، عزت نفس ضعیف، و تصویر بدنی پرداخته اند. زئو و زئو (2020) عوامل استرس بیرونی و درونی، اثرات منفی، و تاریخچۀ پزشکی را مدّنظر قرار داده اند. دیگران، استراتژی های تنظیم هیجان (ارزیابی مجدد شناختی و فرونشانی اِبرازی ) را گاهی به عنوان متغیرهای مستقل و گاهی به عنوان متغیرهای میانجی شناسایی کرده اند (Rasmussen et al., 2020; Yang et al., 2020). دیلی وهمکاران (2020) عوامل بیولوژیکی و اجتماعی، مانند جنسیت، میزان استفاده از رسانه های اجتماعی، نیاز به رسانه های اجتماعی، مقایسات اجتماعی و همچنین عوامل روانشناسی مانند عزت نفس را مدّ نظر قرار دادند. به علاوه، محققان دیگر عواملی مانند وابستگی و صفات شخصیتی (مانند جامعه ستیزی) و همچنین رضایت از رابطه را بررسی کردند (Demircioglu & Kose, 2021).
5. نتیجه گیری
یافته های حاضر نشان دادند که صفات شخصیتی اجتماعی به همراه تجاربِ استفاده از رسانه های اجتماعی، به طور معنی داری با سلامت روان مرتبط هستند. تحقیقات آینده می توانند به طور ویژه از سنجش های غیرمشاهده ای و نیز مطالعات طولی که در آن روایی و علیّتِ اثرات، قابل شفاف سازی است، بهره برند. یک دیدگاه دیگر می تواند تمرکز بر متغیرهایی باشد که از سلامت روان در برابر اثرات منفیِ تجارب استفاده از رسانه های اجتماعی محافظت می کنند (مانند توسعۀ ایگو، تاب آوری، و معناداری زندگی).
Abstract
The present study examined the relationships between personal characteristics, social media experiences, and mental health. We carried out an online survey of 995 adolescents and young adults, who completed self-reported questionnaires about their personal characteristics (gender, age); personality traits (need to belong, social comparison orientation, social identity, histrionic personality); frequency of social media use; and social media experiences concerning fear of missing out, being a victim of ghosting, and vaguebooking as well as mental health. We had an international sample with a strong European focus. The results, based on structural equation modeling, demonstrated that the independent variables were both directly and indirectly related to mental health. In particular, the study highlights the importance of a triad between fear of missing out, being a victim of ghosting, and vaguebooking. This triad represents a significant mediating mechanism that should be reflected in future research as well as assessment and intervention activities pertaining to social media-related mental health problems.
The use of social media changes our experiences with other people significantly. Social media use is related to social inclusion and exclusion, both of which contribute considerably to human development, especially mental health (e.g., Morgan et al., 2007). Mental health is seen as “a state of well-being in which the individual realizes his or her own abilities, can cope with the normal stresses of life, can work productively and fruitfully, and is able to make a contribution to his or her community” (World Health Organization, 2004, p. 10). Currently, multiple meta-analyses have demonstrated that on average social media use has small to moderate negative effects on mental health, but there are several heterogeneities and inconsistencies within the findings (e.g., Huang, 2020; Ivie et al., 2020; Meier & Reinecke, 2020). The evidence appears insufficient to support dramatic conclusions that social media enhances poor psychosocial functioning (e.g., Ferguson et al., 2022). There is also positive evidence, that social media allows to deal with minority experiences and receive support, that the use of social networking sites can increase mental health knowledge or that social media intervention supports self-help activities (e.g., Escobar-Viera et al., 2018; Ridout & Campbell, 2018; Zhang, Li, & Yu, 2021). Furthermore, other studies, adopting a different methodological approach by considering longitudinal studies, found that social media use has no significant effects on mental health (e.g., Coyne et al., 2020).
This ambiguity implies that future research should focus on testing models of psychological processes that mediate social media use and mental health (e.g., Cunningham et al., 2021). Such models increase the explanatory power of research and help to identify unknown factors or to integrate diffuse research findings. Existing models have distinguished between biological and social factors, psychological processes, and mental health indicators. For example, Glaser et al. (2018) concentrated on internet addiction and offline social capital, whereas Kelly et al. (2018) included poor sleep, online harassment, poor self-esteem, and body image in their model. Zhao and Zhou (2020) considered external and internal stressors, negative effects, and medical history. Others explored emotional regulation strategies (cognitive reappraisal and expressive suppression), sometimes as independent and sometimes as mediating variables (Rasmussen et al., 2020; Yang et al., 2020). Dailey et al. (2020) considered biological and social factors, like gender, social media use intensity, the need for social media, and social comparisons, as well as psychological factors, like self-esteem. Moreover, other researchers included factors like attachment and personality traits (such as psychopathy) as well as relationship satisfaction (Demircioglu ˘ & Kose, ¨ 2021).
5. Conclusion
The current findings showed that social personality traits in combination with social media experiences are significantly related to mental health. Future research could especially benefit from unobtrusive measurements as well as longitudinal studies in which the validity and causality of effects can be clarified. An additional perspective would be to focus on variables that protect against negative social media experiences on mental health, like ego development, resilience, and meaning in life.
چکیده
1. هدف پژوهش حاضر
2. روش ها
2-1. شرکت کنندگان و روش مورد استفاده
2-2. سنجش ها
2-3. تحلیل های آماری
3. نتایج
3-1. آمار توصیفی
3-2. مدل های آنالیز مسیر
4. بحث
4-1. نقاط قوت، محدودیت ها، و چشم انداز آینده
4-2. کاربردها
5. نتیجه گیری
تأمین مالی
تضاد عقاید
رضایت آگاهانه
مشارکت نویسندگان
دسترسی به داده ها
منابع
Abstract
1. Purpose of the present study
2. Method
2.1. Participants and procedure
2.2. Measures
2.3. Statistical analyses
3. Results
3.1. Descriptive statistics
3.2. Testing path models
4. Discussion
4.1. Strengths, limitations, and future perspectives
4.2. Implications for practice
5. Conclusion
Funding
Declaration of interest
Informed consent
Authors' contributions
Data availability
References
این محصول شامل پاورپوینت ترجمه نیز می باشد که پس از خرید قابل دانلود می باشد. پاورپوینت این مقاله حاوی 19 اسلاید و 5 فصل است. در صورت نیاز به ارائه مقاله در کنفرانس یا سمینار می توان از این فایل پاورپوینت استفاده کرد.
در این محصول، به همراه ترجمه کامل متن، یک فایل ورد ترجمه خلاصه نیز ارائه شده است. متن فارسی این مقاله در 7 صفحه (1700 کلمه) خلاصه شده و در داخل بسته قرار گرفته است.
علاوه بر ترجمه مقاله، یک فایل ورد نیز به این محصول اضافه شده است که در آن متن به صورت یک پاراگراف انگلیسی و یک پاراگراف فارسی درج شده است که باعث می شود به راحتی قادر به تشخیص ترجمه هر بخش از مقاله و مطالعه آن باشید. این فایل برای یادگیری و مطالعه همزمان متن انگلیسی و فارسی بسیار مفید می باشد.
بخش مهم دیگری از این محصول لغت نامه یا اصطلاحات تخصصی می باشد که در آن تعداد 55 عبارت و اصطلاح تخصصی استفاده شده در این مقاله در یک فایل اکسل جمع آوری شده است. در این فایل اصطلاحات انگلیسی (تک کلمه ای یا چند کلمه ای) در یک ستون و ترجمه آنها در ستون دیگر درج شده است که در صورت نیاز می توان به راحتی از این عبارات استفاده کرد.