دانلود مقاله تعیین کننده های رفتاری در تمایل مصرف کنندگان برای استفاده مجدد از لباس های ناخواسته در استرالیا

چکیده 
     منابع موجود دربارۀ استفادۀ مجدد از البسه که بر رفتار مصرف کننده و محصولات ناخواسته، تمرکز داشته باشند، بسیار کم هستند. پژوهش ما با شناسایی پیشگوهای  مهم در استفادۀ مجدّد از لباس های ناخواسته توسط مصرف- کنندگان استرالیایی، این خلأ را برطرف می کند. همچنین، این مطالعه، به بسطِ نظریۀ رفتارِ برنامه ریزی- شده  (کنترل رفتاریِ درک شده ، نگرش، و هنجارهای ذهنی ) از طریق رفتارِ بازیافتِ عمومی ، هویت شخصی ، آگاهی از کیفیت ، سواد اکولوژیکی ، و خود-کارآمدی  به عنوان پیشگوهای رفتار و تمایل به استفادۀ مجدّد، می پردازد. برای تحلیل داده های حاصل از نمونه ای شامل  428 پاسخ به پرسشنامه، که از مصرف کنندگانِ استرالیایی، بین 16 تا 22 مارس 2022 جمع آوری شد، از مدلسازیِ معادلۀ ساختاری  استفاده گردید. یافته ها این مفهوم را تأیید کردند که پیشگوهای اصلیِ نظریۀ رفتارِ برنامه ریزی شده، به همراه خود-کارآمدی، و سواد اکولوژیکی، پیشگوهای مهم در درک رفتارهای پایدار  مانند استفادۀ مجدّد هستند. با این حال، هیچ رابطۀ معنی داری بین خود-کارآمدی، رفتار بازیافتِ عمومی، و آگاهی از کیفیت، دیده نشد. ما با برطرف کردن خلأِ موجود در منابعِ مربوط به استفادۀ مجدّد، با تمرکز بر رفتار مصرف کننده و البسۀ ناخواسته، منابع نظریِ مفیدی در این زمینه فراهم کردیم. همچنین، این مطالعه، با بسط دادنِ مفاهیم نظری، ادعا می کند که استفادۀ مجدّد، باید در مشارکت با کلّ زنجیرۀ تأمین  باشد. به علاوه، این تحقیق، یک مفهوم فرهنگی برای رفتار و تمایل به استفادۀ مجدّد در بین مصرف کنندگانِ استرالیایی ایجاد می نماید. در مفهوم وسیع تر، یافته های این مطالعه می- توانند تعداد البسۀ ارسال شده به زباله دان ها را کاهش دهند و استفاده از البسه را به چیزی فراتر از چرخۀ زندگی ، ارتقا دهند. 
1.    مقدمه
     در دهۀ گذشته، استفاده از لباس توسط مصرف کنندگان، 60% افزایش داشته است، ولی آنها لباس های خود را به مدّت کمتری (نسبت به هر زمان دیگری در گذشته) نگه داشته اند (Ghoreishi, Bhandari, & Franconi, 2022). با این وجود، هر سال 87 % این لباس ها، یا به زباله دان ها انداخته می شوند یا سوزانده می شوند (Bahl, Panwar, Padhye, & Nayak, 2023). بین سال های 2000 و 2015، مصرف البسه به طور میانگین، 36% کاهش یافت (Charnley et al., 2022). بر اساس تحقیقِ الن مک آرتور (2017)، تولید پارچه، سبب تولیدِ بیش از 2/1 میلیارد تن گازهای گلخانه ای در سال می شود. در سطح جهانی، صنعت مُد به عنوان دوّمین صنعتِ آلاینده شناخته شده است ((Huang, 2022. این صنعت، با دیدن این اثرات منفی، به تدریج در حال تغییر مسیر از مدلِ دریافت-تولید-ضایعات، به سمت اقتصادِ چرخشی (CE) است، که عمر مفید لباس ها را به بیشتر از یک بار مصرف، افزایش می دهد (Huang, 2022). تغییر جهت به سمت یک CE، راه حلِ بالقوه ای برای مشکل ضایعات، است.
     کارهای اندکی در جهت CE انجام شده است. مقالاتِ نوشته شده توسط جونگ و پارک-پوپس (2013) و دیدی و یان (2019) نشان می دهند که مصرف کنندگان می توانند به جای اینکه لباس های ناخواسته را به زباله دان های شهرداری بیندازند، از آنها دوباره استفاده کنند، آنها را بازیافت کنند یا بفروشند. روتیمی، توپل و هاپکینز (2021)، چهار روش پایدار را شناسایی کردند: استفادۀ مجدّد، بازیافت، آموزش و مشارکت، و ترمیم و توزیعِ مجدّد . گزارش PBL (2019) (منبعی در مقالۀ دی وَگِنار و همکاران، 2022، صفحۀ 1)، 10 نردبانِ  R را به عنوان روشِ پایدار در راستای رسیدن به اقتصادِ چرخشی، نشان می دهد. روش رایج بین این مقالات، استفادۀ مجدّد است، بنابراین در این پژوهش، روی همین مورد برای رسیدن به CE تمرکز می شود. 
7.    محدودیت ها و تحقیقات آتی
     در این پژوهش، یک یافتۀ غیر قابل انتظار داشتیم که ارتباط منفیِ معنی دار بین PBC و تمایل به استفادۀ مجدّد بود. این مورد، بر خلاف نتایج مورد انتظار در تحقیقات آزجن و فیشباین (1977) و مطالعات ارتز و همکاران (2017)، سوننبرگ و همکاران (2022) و وانگ و همکاران (2022) بود که از TPB در مطالعات مربوط به تمایل به استفادۀ مجدّد، بهره بردند. یک دلیل ممکن، می تواند مکانِ مورد مطالعه باشد. اهدایی به خیریه ها که جنبه- ای از استفادۀ مجدّد است، یک روش رایج در استرالیا است (Bianchi & Birtwistle, 2010). بنابراین، ممکن است مصرف کنندگان، میزان کنترل خود در استفادۀ مجدّد را بیش از اندازۀ واقعی تصور کنند، یا تعریف درستی از استفادۀ مجدّد از طریق اهدای لباس به خیریه، نداشته باشند. در نتیجه، تحقیقات آتی باید تحلیل جامعی برای شناسایی اینکه آیا ارتباط منفی بین PBC و تمایل به استفادۀ مجدّد، مخصوص استرالیا است یا صنعت مُد، انجام دهند.
     محدودیتِ دیگر این پژوهش، این است که رفتار استفادۀ مجدّد، از طریق خود-گزارشی سنجیده شد. از آنجایی که استفادۀ مجدّد، شکلی از روش های پایدار است و هنجارِ اجتماعیِ عمومی، این است که مردم باید در رفتارهای مرتبط با پایداری دخیل باشند، نتایجی که توسط خودِ افراد، گزارش شده اند (خود-گزارشی)، ممکن است دارای اریب باشند. بنابراین، برای ارائۀ بینش قابل اعتمادتر، تحقیقات آینده باید رفتار واقعی افراد را از طریق آزمایشات یا روش های مشاهداتی (به عنوان یک روش قوی تر جمع آوری داده) مشاهده نمایند. 
     در نهایت، این موضوع که تمرکز این پژوهش در استرالیا بود، می تواند تعمیم پذیریِ نتایج را محدود نماید. افراد استرالیایی عموماً درآمد بالایی دارند، و تمایل دارند تحصیلات بیشتری داشته باشند (شکل 2) و به عنوان مصرف کننده، در اهدا به خیریه ها شرکت می کنند. این ویژگی های مصرف کنندگانِ استرالیایی می توانند بر نتایج این تحقیق، اثر داشته باشند. بنابراین، تکرار این مطالعه در کشورهای پیشرفتۀ دیگر که ویژگی هایی مشابه زمینۀ استرالیا دارند، در جهت مقایسه تشابهات و تفاوت های موجود در نتایج، مفید خواهد بود. یک تحقیقِ بین-زمینه- ای می تواند درک غنی تری از استفادۀ مجدّد به عنوان یک روش پایدار فراهم کند، بینشِ فرهنگی دربارۀ یک زمینۀ (منطقه) خاص ارائه دهد، و تعمیم پذیریِ یافته ها را امکان پذیر نماید. 

Abstract

     Literature on garment reuse focussing on consumer behaviour and end-of-life products is scarce. Our study addresses this gap by exploring significant predictors of end-of-life garment reuse by Australian consumers. Subsequently, this study extends the theory of planned behaviour (perceived behavioural control, attitude, and subjective norms) by general recycling behaviour, self-identity, quality consciousness, eco-literacy, and self-efficacy as predictors of reuse intention and behaviour. Structural equation modelling is conducted to analyse data from a sample of 428 questionnaire responses retrieved between 16 and 22 March 2022 from Australian consumers. Our findings support the notion that the fundamental predictors of the theory of planned behaviour, along with self-efficacy, and eco-literacy, are significant predictors in understanding sustainable behaviour such as reuse. However, no significant relationships were observed between self-identity, general recycling behaviour and quality consciousness. We made theoretical contributions to literature by addressing a gap in reuse, focusing on consumer behaviour and end-of-life garments. Extending on the theoretical implications, our study contends that engaging in reuse practices must be in collaboration with the entire supply chain. This study also provides a cultural context for reuse intention and behaviour amongst Australian consumers. In a broader context, the findings from this study could reduce the number of garments sent to landfills and promote the utilisation of garments beyond one lifecycle.

1. Introduction

     In the past decade, consumers are consuming 60 % more clothes but own their garments for a shorter period than ever before (Ghoreishi, Bhandari, & Franconi, 2022). However, 87 % of these clothes are either thrown in landfills or incinerated every year (Bahl, Panwar, Padhye, & Nayak, 2023). Clothing utilisation has decreased by an average of 36 per cent between year 2000 and 2015 (Charnley et al., 2022). According to the Ellen MacArthur Foundation (2017), textile production annually releases more than 1.2 billion tonnes of greenhouse gases. Globally the fashion industry is recognised as the second-highest polluting industry (Huang, 2022). With knowledge of these negative impacts, the industry is slowly transitioning away from the take-make-waste model to a circular economy (CE) that encourages the extension of garment life beyond single use (Huang, 2022). The shift towards a CE offers a potential solution to these waste issues.

     Few practices contribute towards CE. Articles by Joung and ParkPoaps (2013) and Diddi and Yan (2019) suggest that consumers can either reuse, recycle or resell their unwanted clothing as an alternative to throwing it away in municipal landfills. While Rotimi, Topple, and Hopkins (2021) identified four sustainable practices: reuse, recycling, education and engagement, and recovery and redistribution. The report by PBL (2019) (as cited in de Wagenaar et al., 2022, p. 1) explores the 10 R-ladder as sustainable practices towards achieving a CE. A common practice across all these articles is reuse, and hence this will be the focus of this study to achieve CE.

     Reuse has been defined as the extension of the clothing lifecycle beyond one cycle or use and, in doing so, can address sustainability issues within the fashion industry (Rotimi, Topple, & Hopkins, 2021). Reusing clothes is beneficial to the environment and might offer a better solution than clothing recycling (Charnley et al., 2022). Reuse ensures that consumers can still attain satisfaction from buying used clothing as they would from purchasing new clothing (Freudenreich & Schaltegger, 2020).

7. Limitations and future research

     We observed an unexpected result in our study with a negative significant relationship observed between PBC and reuse intention. This was contrary to the expected results from the seminal work by Ajzen and Fishbein (1977) and studies by Ertz et al. (2017), Sonnenberg et al. (2022) and Wang et al. (2022) that have applied the TPB in their study of reuse intentions. A possible reason could be the context in which our study was undertaken. Donations to charities are a common practice is Australia and this is an aspect of reuse (Bianchi & Birtwistle, 2010). Therefore, consumers may overestimate their level of control to reuse or may have a skewed definition of reuse towards donation practices. Consequently, future research should conduct a comparative analysis to identify whether the negative relationship between PBC and reuse intention is specific to the context of Australia or the fashion industry.

     Another limitation of this study is that the reuse behaviour was measured through self-reporting. As reuse is a form of sustainable practices and the general social norm is that people should engage in sustainable behaviours, the self-reported results may be subject to bias. Therefore, to provide more reliable insights, future research should observe actual behaviour through experimentation or observation methods as a more rigorous method of data collection.

     Finally, given the focus of the study is on Australia, this could limit the generalisability of the results. Australians generally have high income level, and they tend to be more educated (as seen in Fig. 2) and as consumers, they engage in donation practices. These characteristics of Australian consumers could influence the results of our study. Thus, it would be advantageous to replicate the study in other developed countries that have similar characteristics as Australia to compare similarities or differences in results. A cross-context study would provide richer understanding of reuse as a sustainable practice, can provide cultural insights into context-specific behaviours, and could enable generalisation of some findings.

(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)

H1: Intention to reuse has a strong and positive association with reuse behaviour of end-of-life garments.

H2: Attitude significantly and positively relates to reuse intention for end-of-life garments.

H3: Perceived behavioural control significantly positively relates to reuse intention for end-of-life garments.

H4: Subjective norm significantly and positively relates to reuse intention for end-of-life garments.

H5: General recycling behaviour significantly and positively relates to reuse intention for end-of-life garments.

H6: Self-identity significantly and positively relates with intention to reuse end-of-life garments.

H7: Quality consciousness significantly and positively relates to reuse intentions of end-of-life garments.

H8: Eco-literacy significantly and positively relates to attitude.

H9: Self-efficacy significantly and positively affects perceived behavioural control.

H1: تمایل به استفادۀ مجدّد، ارتباط قوی و مثبتی با رفتار استفادۀ مجدّد از البسۀ ناخواسته دارد.
H2: نگرش، ارتباط مثبت و معنی داری با تمایل به استفادۀ مجدّد از البسه ناخواسته دارد.
H3: کنترل رفتاریِ درک شده، ارتباط مثبت و معنی داری با تمایل به استفادۀ مجدّد از البسه ناخواسته دارد.
H4: هنجار ذهنی، ارتباط مثبت و معنی داری با تمایل به استفادۀ مجدّد از البسه ناخواسته دارد.
H5: رفتار بازیافت عمومی، ارتباط معنی دار و مثبتی با تمایل به استفادۀ مجدّد از لباس های ناخواسته دارد.
H6: هویت شخصی، ارتباط معنی دار و مثبتی با تمایل به استفادۀ مجدّد از البسۀ ناخواسته دارد. 
H7: آگاهی از کیفیت، ارتباط معنی دار و مثبتی با تمایل به استفادۀ مجدّد از البسۀ ناخواسته دارد. 
H8: سواد اکولوژیکی ارتباط معنی دار و مثبتی با نگرش دارد. 
H9: خود-کارآمدی، اثر معنی دار و مثبتی روی کنترلِ رفتاریِ درک شده دارد. 

چکیده 
1.    مقدمه
2.    مرور منابع 
2-1 استفادۀ مجدد
2-2 نظریۀ رفتار برنامه ریزی شده (TPB)
3.    ایجاد فرضیه و مدل مفهومی
3-1 نظریۀ رفتارِ برنامه ریزی شده و استفادۀ مجدّد 
3-2 رفتارِ بازیافتِ عمومی و تمایل به استفادۀ مجدّد
3-3 هویت شخصی و تمایل به استفادۀ مجدد
3-4 آگاهی از کیفیّت و تمایل به استفادۀ مجدّد
3-5 سواد اکولوژیکی (دانش مصرف کننده دربارۀ پایداری) و نگرش
3-6 خود-کارآمدی و کنترلِ رفتاریِ درک شده
3-7 متغیرهای کنترل : اثر سن و جنسیّت 
4.    مواد و روش ها
4-1 نمونه گیری
4-2 ابزار طراحیِ تحقیق
4-3 جمع آوری داده
5.    یافته ها 
5-1 پروفایل جمعیت-شناسی 
5-2 تحلیل همبستگی  
5-3 سوگیریِ روشِ مشترک
5-4 ارزیابی مدل اندازه گیری
5-5 مدلسازی معادلاتیِ ساختاری
5-6 اثرات غیرمستقیم
6.    نتیجه گیری و نوآوری ها
6-1 نوآوری های نظری 
6-2 نوآوری های مدیریتی
7.    محدودیت ها و تحقیقات آتی
دسترسی به داده ها
منابع

Abstract
1. Introduction
2. Literature review
2.1. Reuse
2.2. Theory of planned behaviour (TPB)
3. Hypothesis development and conceptual model
3.1. The theory of planned behaviour and reuse
3.2. General recycling behaviour and intention to reuse
3.3. Self-identity and intention to reuse
3.4. Quality consciousness and intention to reuse
3.5. Eco-literacy (consumer sustainability knowledge) and attitude
3.6. Self-efficacy and perceived behavioural control
3.7. Control variables: age and gender effect
4. Materials and methods
4.1. Sampling
4.2. Survey design instrument
4.3. Data collection
5. Findings
5.1. Demographic profile
5.2. Correlation analysis
5.3. Common method bias
5.4. Measurement model assessment
5.5. Structural equation modelling
5.6. Indirect effects
6. Conclusion and contributions
6.1. Theoretical contributions
6.2. Managerial contributions
7. Limitations and future research
CRediT authorship contribution statement
Declaration of competing interest
Acknowledgement
Data availability
References

این محصول شامل پاورپوینت ترجمه نیز می باشد که پس از خرید قابل دانلود می باشد. پاورپوینت این مقاله حاوی 25 اسلاید و 6 فصل است. در صورت نیاز به ارائه مقاله در کنفرانس یا سمینار می توان از این فایل پاورپوینت استفاده کرد.

در این محصول، به همراه ترجمه کامل متن، یک فایل ورد ترجمه خلاصه نیز ارائه شده است. متن فارسی این مقاله در 11 صفحه (2700 کلمه) خلاصه شده و در داخل بسته قرار گرفته است.

علاوه بر ترجمه مقاله، یک فایل ورد نیز به این محصول اضافه شده است که در آن متن به صورت یک پاراگراف انگلیسی و یک پاراگراف فارسی درج شده است که باعث می شود به راحتی قادر به تشخیص ترجمه هر بخش از مقاله و مطالعه آن باشید. این فایل برای یادگیری و مطالعه همزمان متن انگلیسی و فارسی بسیار مفید می باشد.

بخش مهم دیگری از این محصول لغت نامه یا اصطلاحات تخصصی می باشد که در آن تعداد 60 عبارت و اصطلاح تخصصی استفاده شده در این مقاله در یک فایل اکسل جمع آوری شده است. در این فایل اصطلاحات انگلیسی (تک کلمه ای یا چند کلمه ای) در یک ستون و ترجمه آنها در ستون دیگر درج شده است که در صورت نیاز می توان به راحتی از این عبارات استفاده کرد.