سنجش قطعه قطعه شدن اسپرم DNA و پیامدهای بالینی تولید مثل با کمک پزشکی
چکیده
پیشگفتار
مواد و روش‌ها
استراتژی جستجو و انتخاب
معیارهای واجدیت شرایط
ارزیابی کیفیت
تجزیه و تحلیل آماری
نتایج
جستجوی سیستماتیک، انتخاب و استخراج داده‌ها
مرور توصیفی
مطالعات انتخاب شده برای متاتجزیه و تحلیل تشخیصی
SCSA
تست SCD
آزمون TUNEL
آزمون Comet
بحث
نتیجه‌گیری‌ها
Abstract
Introduction
Materials and Methods
Search and selection strategy
Eligibility criteria
Quality assessment
Statistical analysis
Results
Systematic search, selection and data extraction
Descriptive review
Studies selected for diagnostic meta-analysis
SCSA
SCD test
TUNEL assay
Comet assay
Discussion
Conclusions
چکیده
تفکیک (قطعه قطعه شدن) اسپرم DNA همراه با کاهش نرخ‌های باروری، کیفیت جنین، نرخ‌های حاملگی، و افزایش نرخ‌های سقط جنین بوده است. روش‌های متعددی برای تست تفکیک اسپرم DNA وجود دارند مانند ساختار کروماتین اسپرم (SCSA)، تست انتشار کروماتین اسپرم (SCD)، برچسب‌گذاری و نام مستعار دزوویریدین تری فسفات واسطه‌گری شده‌ی دزوناکلئوتیدیل ترانسفراز ترمینال (TUNEL) و الکتروفورز ژل تک سلولی (Comet) وجود دارند. ما یک مرور سیستماتیک و متاتجزیه و تحلیل را برای ارزیابی ارزش سنجش تجزیه‌ی اسپرم DNA در پیش‌بینی شانس حاملگی ادامه‌دار با IVS یا ICSI انجام دادیم. از 658 مطالعه‌ی منحصر به فرد، 30 مورد دارای داده‌های قابل استخراج بودند و بنابراین در تجزیه و تحلیل شامل شدند. به طور کلی، تست‌های تجزیه‌ی اسپرم DNA دارای حساسیت معقول تا خوبی بودند. طیف وسیعی از سایر فاکتورها ممکن است همچنین دارای تاثیر روی پیامد IVS/ICSI باشند، که توسط ویژگی (خاص بودن) محدود تا بسیار کم منعکس می‌شود. منحنی مشخصه‌ی عملیاتی گیرنده‌ی خلاصه‌ی سلسله مراتبی (HSROC) ساخته شده، یک ظرفیت نسبتا تبعیض‌آمیز (متمایز) آزمون TUNEL (مساحت زیر منحنی (AUC) 0.71%؛ 95% CI 0.66 to 0.74) و آزمون Comet (AUC 0.73%؛ 95% CI 0.19 to 0.97) را مشخص کرد. SCSA و تست SCD دارای ظرفیت پیش‌بینی کننده‌ی ضعیفی بودند. مهمتر از همه، برای آزمون TUNEL، آزمون SCD، و آزمون Comet، متا-رگرسیون، هیچ تفاوتی را در مقدار پیش‌بینی بین IVF و ICSI نشان نداد. برای SCSA، متا-رگرسیون نشان داد که مقادیر پیش‌بینی برای IVF و ICSI متفاوت بودند. بررسی حاضر نشان می‌دهد که تست‌های فعلی تجزیه‌ی اسپرم DNA، ظرفیت برای پیش‌بینی شانس حاملگی در زمینه‌ی MAR را محدود کرده‌اند. علاوه‌براین، تست‌های تجزیه‌ی اسپرم DNA دارای تفاوت اندک یا هیچ در مقدار پیش‌بینی بین IVF و ICSI بودند. در این لحظه، شواهد کافی برای توصیه‌ی استفاده‌ی معمول تست‌های تجزیه‌ی اسپرم DNA در زوج‌هایی که MAR را هم برای پیش‌بینی حاملگی و هم برای انتخاب درمان متحمل می‌شوند وجود ندارند. با توجه به محدودیت‌های قابل توجه و نقطه ضعف متدلوژیکی و طراحی مطالعات مشمول، ما پژوهش‌های بیشتر در زمینه‌ی مقدار پیش‌بینی تجزیه‌ی اسپرم DNA را برای شانس حاملگی پس از MAR، همچنین در مقایسه با سایر پیش‌بینی کننده‌های حاملگی پس از MAR توصیف می‌کنیم.
پیشگفتار
از لحاظ سنتی، تشخیص ناباوروی مرد بر اساس حجم مایع منی (نطفه) و غلظت اسپرم، تحرک و مورفولوژی است. اگرچه ارتباط مستقیمی بین کیفیت مایع منی و کیفیت حاملگی هم در مفهوم طبیعی و هم پس از باروری با کمک پزشکی (MAR) وجود دارد، هیچ آستانه‌ی پیش‌بینی کننده‌ی قطعی برای موفقیت برای پارامترهای متعارف مایع منی وجود ندارد [4-1]. تجزیه و تحلیل متعارف مایع منی، همه‌ی جنبه‌های کارکرد بیضه‌ها و کیفیت مایع منی را ارزیابی نمی‌کند. اقداماتی برای ارائه‌ی تجزیه‌ی اسپرم DNA وجود دارند مانند یک تست جدید برای قابلیت باوروری مرد [5]. یکپارچگی ژنوم ما به طور پیوسته توسط فاکتورهای برونزاد و محصولات فرعی متابولیکی درونزاد به چالش کشیده می‌شود. با توجه به متغییرهایی مانند نوع سلول، مرحله‌ی چرخه‌ی سلول و نوع آسیب DNA، یک سلول دارای چندین روش برای تعمیر DNA آسیب دیده است و تعمیر نادرست می‌تواند دارای پیامدهای متفاوتی باشد [6،7]. در حالی که بدن‌های جسمی ما به طور غیر قابل اجتنابی به دلیل کهولت سن یا بیماری می‌میرند، گیاهان دارویی باید یکپارچگی کافی DNA را برای هدایت ژنوم ما به نسل‌های آینده حفظ کنند. شکست‌های دو-رشته‌ای DNA (DSBs) به صورت برونزاد در طول اسپرماتوژنز القا می‌شوند؛ ابتدا در طول مائیزیسم (تقسیم سلولی) برای تسهیل تشکیل هم‌گذری‌های میوتیک، و دوما در طول اسپرمیوژنز، هنگامی که کروماتین اسپرمتیدهای دوری هپلوئید، توسط جایگزینی هیستون‌ها با پروماتین‌ها فشرده می‌شود [8،9]. علاوه‌براین، اسپرم ممکن است آسیب و تجزیه‌ی DNA را در طول بلوغ انباشته کند و در اپیدیدیم ذخیره کند [12-10]. سایر دلایل تجزیه‌ی اسپرم DNA می‌توانند آپوپتوز ناقص، گونه‌های اکسیژن بیش از حد راکتیو (ROS)، تولید و کاهش آنتی اکسیدان‌های بدوی (نطفه‌ای) باشند [23-13]. همچنین اثرات سمی داروها، سیگار کشیدن، آلودگی، و فاکتورهایی مانند زنوبیوتیک ، دمای بالای بیضه (تب، واریکوسل)، و پیشرفت سن همراه با افزابیش آسیب اسپرم DNA بوده‌اند [28-24].
Abstract
Sperm DNA fragmentation has been associated with reduced fertilization rates, embryo quality, pregnancy rates and increased miscarriage rates. Various methods exist to test sperm DNA fragmentation such as the sperm chromatin structure assay (SCSA), the sperm chromatin dispersion (SCD) test, the terminal deoxynucleotidyl transferase mediated deoxyuridine triphosphate nick end labelling (TUNEL) assay and the single cell gel electrophoresis (Comet) assay. We performed a systematic review and meta-analysis to assess the value of measuring sperm DNA fragmentation in predicting chance of ongoing pregnancy with IVF or ICSI. Out of 658 unique studies, 30 had extractable data and were thus included in the meta-analysis. Overall, the sperm DNA fragmentation tests had a reasonable to good sensitivity. A wide variety of other factors may also affect the IVF/ICSI outcome, reflected by limited to very low specificity. The constructed hierarchical summary receiver operating characteristic (HSROC) curve indicated a fair discriminatory capacity of the TUNEL assay (area under the curve (AUC) of 0.71; 95% CI 0.66 to 0.74) and Comet assay (AUC of 0.73; 95% CI 0.19 to 0.97). The SCSA and the SCD test had poor predictive capacity. Importantly, for the TUNEL assay, SCD test and Comet assay, meta-regression showed no differences in predictive value between IVF and ICSI. For the SCSA meta-regression indicated the predictive values for IVF and ICSI were different. The present review suggests that current sperm DNA fragmentation tests have limited capacity to predict the chance of pregnancy in the context of MAR. Furthermore, sperm DNA fragmentation tests have little or no difference in predictive value between IVF and ICSI. At this moment, there is insufficient evidence to recommend the routine use of sperm DNA fragmentation tests in couples undergoing MAR both for the prediction of pregnancy and for the choice of treatment. Given the significant limitations of the evidence and the methodological weakness and design of the included studies, we do urge for further research on the predictive value of sperm DNA fragmentation for the chance of pregnancy after MAR, also in comparison with other predictors of pregnancy after MAR.
Introduction
Traditionally, the diagnosis of male subfertility is based upon the analysis of semen volume and sperm concentration, motility and morphology. Although there is a direct relationship between semen quality and pregnancy rates both in natural conception and after medically assisted reproduction (MAR), there is no definite predictive threshold for success for conventional semen parameters [1–4]. Conventional semen analysis does not assess all aspects of the function of testis and sperm quality. New tests for predicting the chance of pregnancy would be clinically useful. There have been attempts to propose sperm DNA fragmentation as such a new test for male reproductive capability [5]. The integrity of our genome is continuously challenged by endogenous metabolic by-products and exogenous factors. Depending on variables like cell type, cell cycle stage and the type of DNA damage, a cell has several ways to repair damaged DNA and inaccurate repair can have different consequences [6,7]. While our somatic bodies inevitably die of old age or disease, the germ line has to maintain sufficient DNA integrity to pass on our genome to forthcoming generations. DNA double-strand breaks (DSBs) are endogenously induced during spermatogenesis; first during meiosis, to facilitate the formation of meiotic crossovers, and second during spermiogenesis, when the chromatin of the haploid round spermatids is compacted by the replacement of histones by protamines [8,9]. Furthermore, the sperm may accumulate DNA damage and fragmentation during maturation and storage in the epididymis [10–12]. Other causes of sperm DNA fragmentation can be defective apoptosis, excessive reactive oxygen species (ROS) production and decreased seminal antioxidants [13–23]. Also toxic effects of drugs, cigarette smoking, pollution, and factors as xenobiotics, high testicular temperature (fever, varicocele) and advanced age have been associated with increased sperm DNA damage [24–28].
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه
تاکنون دیدگاهی برای این نوشته ارسال نشده است
دیدگاه خود را بنویسید: