افسردگی و حالت ایستادن در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون
چکیده
پس زمینه: افسردگی یکی از مهمترین علائم غیرمستقیم بیماری پارکینسون (PD) است که به طور قابل توجهی فعالیت های روزانه بیماران مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد. علاوه بر این، حالت ایستادن بیماران PD نشان می دهد که آن نیز با افسردگی مرتبط است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین وجود علائم افسردگی و وضعیت بدن در بیماران مبتلا به PD است.
روشها: 46 بيمار مبتلا به PD از درجه خفيف تا متوسط جمع آوري شدند. بیماران بر اساس پرسشنامه افسردگیBeck به گروه های افسرده و غیر افسرده تقسیم شده بودند. تمام بیماران متحمل تحليل جنبش شناسی در موقعیت ایستاده درست با استفاده از سیستم ثبت حرکت شدند.
نتایج: هيچ تفاوتي در خصوصیات باليني گروه های افسرده (22 = n) و غیر افسرده (n = 24) وجود نداشت. در وضعیت ایستاده، بیماران مبتلا به افسردگی، ستون فقرات خمیده ای دارند و فاصله بین سر و لگن افزایش یافته است. شدت افسردگی با درجه خمیدگی در اندام تحتانی و درجه کجی قدامی سر، گردن و تنه از لگن مرتبط است.
نتيجه گيري: بيماران مبتلا به PD و افسردگي، ميزان خمیدگی بیشتری در سطح لگن را نشان دادند که سبب کجی قدامی شده بود. علاوه بر این، شدت افسردگی با درجه کجی قدامی سر و بالا تنه مرتبط بود. این یافته ها نشان دادند که وضعیت ایستادن، به ویژه از سطح لگن، می تواند نشانگر افسردگی در بیماران مبتلا به PD باشد.
1-مقدمه
بیماری پارکینسون (PD) یک بیماری مخرب سلولهای عصبی همراه با علائم غیر موتوری مانند نشانه های روانپزشکی، شناختی، حسي، گوارشی و خودکار می باشد [1-3]. افسردگی یک نشانه ی مهم غیر موتوری از PD می باشد و نسبت افراد مبتلا به افسردگی به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از نسبت بیماران مبتلا به PD جمعیت جهانی است [4]. شیوع افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت از 7/2٪ تا بیش از 90٪، و میانگین شیوع آن 35٪گزارش شده است [4،5]. افسردگی تأثیر قابل توجهی بر اختلالات خواب، خستگی وفعالیت های روزمره در بیماران مبتلا به PD دارد [6-8]. Schrag و همکاران [9]گزارش دادند که افسردگی عاملی است که با کیفیت زندگی در این بیماران بیشترین ارتباط را داراست. حالت ایستادن، به عنوان یک ویژگی نسبی تعریف شده و وضعیت بدن، مربوط به احساسات است [10،11]. حالت ایستادن درست افکار مثبت را ترويج مي دهد، در حالی که یک وضعیت خمیده و یا حالت خستگی باعث گسترش افکار منفی می شود [12،13]. حالت خمیدگی در مشخصات فيزيکي و شناختی بیماران مبتلا به افسردگی لحاظ شده است[ 12]، این بیماران در معرض خمیدگی بیشتر سر و برجستگی قفسه سینه پس از انجام کنترل های سلامتی قرار دارند [10]. با این حال شناسایی افسردگی در بیماران PD می تواند دشوار باشد ، باید توجه داشت که بیماران مبتلا به PD و افرادی که افسرده هستند، دارای خصوصیات مشابه ای مانند افسردگی صورت، خستگی، عقب ماندگی ذهنی-حرکتی ، از دست دادن اشتها با توجه به کاهش حس چشایی و مزه و بویایی، بی خوابی، وضعیت خمیده بدن، کاهش سرعت پیاده روی و گام های کوتاه هستند [4،14،15]. بنابراین ما فرض کردیم که تفاوت های وضعیتی میان بیماران مبتلا به PD همراه با افسردگی و کسانی که افسردگی ندارند، وجود دارد. هدف اصلی این مطالعه بررسی چنین اختلافات وضعیتی بین گروهی، و هدف دوم تست ارتباط بین شدت افسردگی و وضعیت بدن در بیماران مبتلا به PD بود.
ABSTRACT
Background: Depression is an important non-motor symptom of Parkinson’s disease (PD) that significantly impacts the daily activities of affected patients. Furthermore, the stooped posture that characterizes patients with PD has also been associated with depression. The purpose of this study was to investigate the relationship between the presence of depressive symptoms and body posture in patients with PD.
Methods: Forty-six patients with mild-to-moderate PD were recruited. The patients were divided into depression and no depression groups based on Beck Depression Inventory scores. All patients underwent kinematic analysis conducted in the upright standing posture with a motion capture system.
Results: There were no differences in clinical characteristics between the depression (n = 22) and no depression groups (n = 24). In the standing position, patients with depression showed anterior tilting of the head from the pelvis and an increased distance between head and pelvis. The severity of depression was correlated with the degree of flexion at the lower trunk level and the degree of anterior tilting of the head, neck, and trunk from the pelvis and base of support.
Conclusions: Patients with PD and depression showed increased flexion at pelvis level, which caused the trunk to tilt anteriorly. In addition, the severity of depression was correlated with the degree of anterior tilting of the head and trunk. These findings suggest that stooped posture, especially from the pelvis level, could be a marker of depression in patients with PD.
1. Introduction
Parkinson’s disease (PD) is a slowly progressing neurodegenerative disease accompanied by non-motor symptoms such as psychiatric, cognitive, sensory, gastrointestinal, and autonomic symptoms [1–3]. Depression is an important non-motor symptom of PD, and the proportion of individuals with depression is significantly higher among patients with PD than in the general population [4]. The reported prevalence of depression among patients with PD ranges from 2.7% to more than 90%, and the average reported prevalence is 35% [4,5]. Depression has a significant impact on sleep disorders, fatigue, and activities of daily living in patients with PD [6–8]. Schrag et al. [9] reported that depression was the factor most closely associated with quality of life in these patients. Posture, defined as the relative arrangement and position of body parts, is related to emotion [10,11]. An upright posture promotes positive thoughts, whereas a stooped or slumped posture promotes negative thoughts [12,13]. A stooped posture is included in the physical and diagnostic characteristics of patients with depression [12], and these patients exhibit greater cephalic flexure and thoracic kyphosis than healthy controls do [10]. However, identifying depression in patients with PD can be difficult, considering that patients with PD and those with depression exhibit similar characteristics such as dampened facial expressiveness, fatigue, psychomotor retardation, loss of appetite due to a decreased sense of taste and smell, insomnia, a stooped posture, decreased walking speed, and short strides [4,14,15]. We therefore hypothesized that there are postural differences between patients with PD and comorbid depression and those without comorbid depression. This study’s primary objective was to investigate such between-group postural differences, and the secondary objective was to test for correlations between depression severity and body posture in patients with PD.
چکیده
1-مقدمه
2-روش ها
2-1 شرکت کنندگان
2-2 خصوصیات بالینی و جمعیت شناختی
2-3روش آزمایش
2-4 تجزیه و تحلیل داده ها
2-5. تعاریف نقاط، زاویه ها و کجی
2-6 تحلیل آماری
3 نتایج
4-بحث
5-نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
2. Methods
2.1. Participants
2.2. Demographic and clinical characteristics
2.3. Experimental procedure
2.4. Data analysis
2.5. Definitions of points, angles, and tilts
2.6. Statistical analysis
3. Results
4. Discussion
5. Conclusions
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه