چکیده
معمولاً این گونه تصور می شود که اینترنت بقای رژیم های استبدادی را تهدید می کند. بر این اساس، بیشتر مطالعات مقایسه ای بین کشورها، به مطالعه مزایای دموکراسی (مردم سالاری) در انتشار اینترنت پرداخته اند. این مقاله این فرضیات تکنولوژی محور را با تصور پذیرش اینترنت به عنوان یک پدیده پویا با مراحل متعدد که بسته به نظام سیاسی متفاوت است، بررسی می کند. از لحاظ تئوری مورد بحث است که در ابتدا، اینترنت به دلیل مزایای نوآوری ذاتی خود، در کشورهای مردم سالار سریعتر گسترش می یابد. با این حال زمانی که مزیت اقتصادی تکنولوژی بیشتر از ریسک مردم سالار شدن باشد، رژیم های استبدادی نیز اینترنت را در مقادیری قابل قیاس می پذیرند. رگرسیون های مقطعی سالانه در سال های 1996 الی 2013 نشان می دهد که رابطه بین نوع رژیم و گسترش اینترنت با توجه به زمان، تغییر می کند؛ چرا که رژیم های استبدادی به میزان چشمگیری این عقب افتادگی را برطرف نموده اند. از سال 2013، تفاوت های عمده ای میان رژیم های دموکراسی و استبدادی وجود نداشته و حتی می توان گفت که رژیم های دیکتاتوری از همتاهای دموکرات خود بهتر عمل کرده اند.
1- مقدمه
اینترنت را با عنوان "تکنولوژی آزادی" می شناسند (دایموند، 2010) که تبادل اطلاعات سیاسی و سازماندهی اقدام جمعی را آسان می سازد و در نتیجه باعث کاهش روابط نامتقارن میان شهروندان و دولت ها در ارتباطات سیاسی می گردد. از این دیدگاه، فناوری های دیجیتال بقای رژیم های استبدادی را تهدید می کند که معمولاً بر کنترل اطلاعات مرکزی تأکید دارند. در راستای این استدلال، نشریات تجربی در رابطه با پذیرش اینترنت اغلب مزایای دموکراسی را مشخص می کنند (کورالس و وست هاف، 2006؛ گویلن و سوارز، 2005؛ میلنر، 2006). با این حال، پدیده هایی مانند رشد اقتصاد اینترنتی در چین و استفاده از وب توسط حدود 30 درصد از شهروندان در کشورهای غیر دموکرات (بانک جهانی، 2015) با این فرضیات ساده مخالفت دارند. با وجود این که این پدیده ها توسط آثار مفهومی و مطالعات موردی به رسمیت شناخته شده اند، نشریات تجربی مربوط به پذیرش اینترنت توسط رژیم های مختلف سیاسی، پیشرفت های اخیر را در نظر نگرفته اند.
ABSTRACT
It is often assumed that the Internet would threaten the survival of authoritarian regimes. Accordingly, most country-comparative studies have identified a democracy advantage in Internet diffusion. This paper revisits these technology-centric assumptions by conceptualizing the adoption of the Internet as a dynamic phenomenon with multiple phases that unfold differently depending on the political system. It is argued theoretically, that initially, the Internet diffuses faster in democracies because of inherent innovation advantages. However, authoritarian regimes adopt the Internet at comparable rates when the economic benefits of the technology outweigh the democratization risks. Yearly cross-sectional regressions for the years 1996–2013 show that the relationship between regime type and Internet diffusion varies temporally as authoritarian regimes have caught up considerably. Since 2013, there are no significant differences between democracies and authoritarian regimes anymore and monarchies even outperform democracies.
1. Introduction
The Internet has been regarded as a “liberation technology” (Diamond, 2010) which facilitates the exchange of political information and the organization of collective action, thereby reducing asymmetries between citizens and states in political communication.1 From this perspective, digital technologies threaten the survival of authoritarian regimes, which typically rely on centralized information control.2 In line with this reasoning, the empirical literature on the adoption of the Internet mostly identified democracy advantages (Corrales & Westhoff, 2006; Guillén & Suárez, 2005; Milner, 2006). Yet phenomena like the booming Internet economy in China and the use of the web by approximately 30% of citizens in non-democratic countries (World Bank, 2015) contradict simplistic assumptions. While these phenomena have been recognized by conceptual works and case studies, the empirical literature on the adoption of the Internet by different political regimes has not taken recent developments into account.
چکیده
1- مقدمه
2- بررسی نشریات
3- چارچوب تئوری
1-3- نوع رژیم و ظرفیت نوآوری
2-3- فرضیات فناوری محور بازبینی شدند: اینترنت و رژیم های استبدادی
4- طرح مطالعه
1-4- داده ها
2-4- شناخت روش
5- نتایج و تفسیر
6- نتیجه
ABSTRACT
1. Introduction
2. Literature review
3. Theoretical framework
3.1. Regime type and innovation capacity
3.2. Technology-centered assumptions revisited: Authoritarian regimes and the Internet
4. Research design
4.1. Data
4.2. Methodology
5. Results and discussion
6. Conclusion