روابط سبک های ارتباطات رهبران با سبک های رهبری، به اشتراک گذاری دانش و پیامدهای رهبری
چکیده
هدف. هدف این مقاله، بررسی روابط بین سبک‌های ارتباطی رهبران و رهبری کاریزماتیک (ملاحظات رهبر)، رهبری انسان-محور، رهبری وظیفه-محور (ساختار شروع)، و پیامدهای رهبری است.
متدلوژی. یک بررسی در میان 279 کارمند از یک سازمان دولتی انجام شد. شش سبک ارتباطی اصلی عملیاتی شدند: پرخاشگری کلامی، سلاست، دقت، اطمینان (خاطرجمع بودن) ، حمایت کنندگی، استدلالی (منطقی) بودن. تجزیه و تحلیل‌های رگرسیون برای تست سه فرضیه‌ی اصلی به کار گرفته شدند.
یافته‌ها. در راستای انتظارات، مطالعه نشان داد که رهبری کاریزماتیک و انسان-محور عمدتا ارتباطی هستند در حالی که رهبری انسان-محور به طور قابل توجهی کمتر ارتباطی است. سبک‌های ارتباطات به طور قوی و متفاوتی مرتبط به رفتارهای به اشتراک‌گذاری دانش، عملکرد دریافت شده‌ی رهبر، رضایت از رهبر، و تعهد تیم تابع بودند. تجزیه و تحلیل‌های رگرسیون چندکانه نشان دادند که سبک‌های رهبری، واسطه‌ی ر.ابط بین سبک‌های ارتباطات و پیامدهای رهبری بودند. اگرچه، دقت (دقیق) بودن رهبر، واریانس (تغییر) در عملکرد دریافت شده‌ی رهبر و رضایت از رهبر در بالا و ماورای متغییرهای سبک رهبری را توضیح داد.
مفاهیم ضمنی. این مطالعه، ورودی به طور بالقوه ارزشمندی را برای برنامه‌های آموزش رهبری توسط نشان دادن اهمیت پشتیبان (حامی) بودن، اطمینان، و دقت هنگام ارتباط با افراد تابع ارائه می‌دهد.
اصلیت/ارزش. اگرچه یکی از عناصر هسته‌ای رهبری، ارتباطات میان-شخصی است، این مطالعه، یکی از اولین مطالعاتی است که از یک ابزار جامع سبک‌های ارتباطی در مطالعه‌ی رهبری استفاده می‌کند.
پیشگفتار
چندین نویسنده اشاره کرده‌اند که ارتباطات، محور رهبری است، اما به جز برای مطالعات وقف شده برای مهارت‌های فصاحت و بلاغت و محتوای در زمینه‌های به شدت خاص سخن-مانند، تعداد اندکی اقدام به عملیاتی‌سازی سبک‌های ارتباطی که رهبران در معاملات روزانه با افراد تابع استفاده می‌کنند کرده‌اند. حتی تعداد کمتری اقدام به کشف این که این سبک‌های ارتباطی چه ارتباطی با سبک‌های رهبری و متغییرهای پیامد دارند کرده‌اند. این تاحدودی شگفت‌آور است، با توجه به این که یکی از عناصر هسته‌ای رهبری، سبک ارتباطات بین-شخصی یک رهبر است. در این مطالعه، ما رهبری را از این چشم‌انداز ارتباطی در نظر خواهیم گرفت و سبک ارتباطات یک رهبر را به عنوان مجموعه‌ی متمایزی از رفتارهای ارتباطی بین-شخصی در راستای بهینه‌سازی روابط سلسله مراتبی به منظور رسیدن به اهداف خاص گروهی یا انفرادی تعریف خواهیم کرد. در راستای دافت (2003) و مک کارتنی و کمپل (2006)، ما تمایزی را بین جنبه‌های بین شخصی رهبری، که حول فعالیت‌های ارتباطی در روابط بین-شخصی می‌چرخند، و جنبه‌های مدیریتی رهبری، که حول فعالیت‌های غیر-بین-شخصی مانند برنامه‌ریزی، سازماندهی، تصمیم‌گیری، حل مساله، و کنترل می‌چرخند، ایجاد می‌کنیم، و ما کار خود را روی اولین این دو متمرکز خواهیم کرد، یعنی، رفتارهای ارتباطی بین-فردی یک رهبر. هدف این مقاله، عملیاتی‌سازی یک سبک ارتباطات بین-فردی یک رهبر و کشف درباره‌ی پیش‌بینی دیفرانسیلی و تدریجی چند پیامد مهم رهبری با استفاده از هر دو معیار مشترک سبک رهبری و معیار سبک ارتباطات رهبر ما است.
Abstract
Purpose: The purpose of this study was to investigate the relations between leaders’ communication styles and charismatic leadership, human-oriented leadership (leader’s consideration), task-oriented leadership (leader’s initiating structure), and leadership outcomes.
Methodology: A survey was conducted among 279 employees of a governmental organization. The following six main communication styles were operationalized: verbal aggressiveness, expressiveness, preciseness, assuredness, supportiveness, and argumentativeness. Regression analyses were employed to test three main hypotheses.
Findings: In line with expectations, the study showed that charismatic and human-oriented leadership are mainly communicative, while task-oriented leadership is significantly less communicative. The communication styles were strongly and differentially related to knowledge sharing behaviors, perceived leader performance, satisfaction with the leader, and subordinate’s team commitment. Multiple regression analyses showed that the leadership styles mediated the relations between the communication styles and leadership outcomes. However, leader’s preciseness explained variance in perceived leader performance and satisfaction with the leader above and beyond the leadership style variables.
Implications: This study offers potentially invaluable input for leadership training programs by showing the importance of leader’s supportiveness, assuredness, and preciseness when communicating with subordinates.
Originality/value: Although one of the core elements of leadership is interpersonal communication, this study is one of the first to use a comprehensive communication styles instrument in the study of leadership.
Introduction
Several authors have noted that communication is central to leadership (Awamleh and Gardner 1999; Den Hartog and Verburg 1997; Frese et al. 2003; Kirkpatrick and Locke 1996; Riggio et al. 2003; Shamir et al. 1994; Spangler and House 1991; Towler 2003), but, except for studies devoted to oratory skills and content in highly specific speech-like contexts, few have attempted to operationalize the communication styles leaders use in their daily transactions with subordinates. Even fewer have attempted to find out what the relations are of these communication styles with general leadership styles and outcome variables. This is somewhat surprising, given that one of the core elements of leadership is a leader’s interpersonal communication style. In this study, we will consider leadership from this communicative perspective, and we will define a leader’s communication style as a distinctive set of interpersonal communicative behaviors geared toward the optimization of hierarchical relationships in order to reach certain group or individual goals. In line with Daft (2003) and McCartney and Campbell (2006), we make a distinction between the interpersonal aspects of leadership, which revolve around communicative activities in interpersonal relationships, and the managerial aspects of leadership, which revolve around non-interpersonal activities such as planning, organizing, decision-making, problem-solving, and controlling, and we will focus our work on the first of these two, i.e., a leader’s interpersonal communicative behaviors. The goal of this paper is to operationalize a leader’s interpersonal communication style, to uncover the relations between common leadership style measures and our measure of a leader’s communication style, and to find out about the differential and incremental prediction of several important leadership outcomes using both common leadership style measures and our leader’s communication style measure.
چکیده
پیشگفتار
ماهیت سبک‌های ارتباطات
پیامدهای مربوط به سبک‌های ارتباطات
سبک‌های ارتباطی رهبران
رهبری، سبک‌های رهبری و پیامدها
روش
شرکت کنندگان
تجزیه و تحلیل‌ها
نتایج
نتیجهگیریها و بحث
Abstract
Introduction
The Nature of Communication Styles
Outcomes Associated with Communication Styles
Leaders’ Communication Styles
Leadership, Communication Styles, and Outcomes
Method
Participants
Instruments
Analyses
Results
Conclusions and Discussion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه