چکیده
در راهآهن سنگ آهن سوئد، مالم بانان، به منظور کاهش آسیب خستگی در سطح تماس غلتشی (RCD) آزمایشی با ابداع یک شیوه تعمیرات پیشگیرانه شامل سنگزنی روزمره ریل انجام شد. درهمان ۲ سال اول آزمایش، هزینه کل سنگزنی به علاوه تعویض ریل حدود ۴۰٪ کاهش یافت، در حالیکه کیفیت ریل و خط آهن بطور کلی تا حد زیادی بهبود یافت. هرچند نمیتوان هر جایی که آسیب RCF رخ میدهد چنین صرفهجویی داشت، درسی که از این آزمایش حاصل شد جالب توجه است. مخصوصاً، میتوان با سنگزنی و سپس تثبیتسازی منظم و استفاده از پروفیلی که بار ترکها را کاملاً از روی چرخ بر میدارد به شکلی موثر از ایجاد نقایص فعلی متأثر از سطح جلوگیری کرد. در این آزمایش، سرعت برداشت فلز از طریق سنگزنی در هر ۲۵MGT حدود ۰.۲ میلیمتر بود. برای پایش عینیِ پروفیلهای عرضی و طولی ریل کف و همچنین عمق فلز برداشت شده از روی ریل، یا به عبارتی کیفیت کل سنگزنی، روشهایی ابداع شده است. بنظر میرسد حتی اگردر بخش زیادی از خط آهن خطاهای پروفیل عرضی نسبت به پروفیل مرجع مطلوب از حدود تعیین شده فراتر رود، میتوان از طریق این روشها به مزایای مطلوبی دست یافت.
1) مقدمه
«مالم بانان» راهآهن پرترددی است که سنگ آهن از معادن شمال دور سوئد از طریق آن به آن سوی مدار قطب شمال، بنادر و سازههای فولادی واقع در ساحل نروژ و سوئد انتقال داده میشود. اساساً این راهآهن خط آهنی تکی با چند حلقه عبوری است و حدود ۸۹ سال قبل بطور ویژه برای حمل سنگ آهن ساخته شد. خط آهن این راهآهن چند دهه قبل از جاده ارتباطی شمال سوئد احداث شد. در این خط آهن در درجه اول قطارهای واحد و لوکوموتیوهای برقی تردد میکنند که بار واگنهایی را که روی بوژیهای سهقسمتی رایج با بار محور ۲۵ تنی حرکت میکنند میکشند. بطور معمول در هر خط ترافیکی حدود MGT ۲۳ در سال وجود دارد که خطی نسبتاً پرقوس با شعاع انحنای معمول ۴۰۰ متر است. قسمت اصلی راهآهن مالم بانان، که بخش عمدهای از تحقیق ما روی آن انجام شده است، خطی از معدن کایرونا تا بندر نروژ واقع در شهر نارویک است. طول این خط آهن از کایرونا تا مرز سوئد و نروژ حدود ۱۴۰ کیلومتر است. تا نقطه مرزی شیب صعودی یکنواخت وجود دارد و پس از آن خط آهن با شیب نزولی تندی به نارویک میرسد. در این محل خطوط دیگری به سمت معادن دیگر و نیز از کایرونای جنوبی به سمت بندر سوئد و کارخانه نورد فولاد شهر لولی دیده میشود.
Abstract
A test has been undertaken on Sweden’s Malmbanan, or iron ore railway, to reduce rolling contact fatigue (RCF) damage by developing a preventative maintenance regime involving routine grinding of the rails. In just the first 2 years of the test, the total cost of grinding plus rail replacements was reduced by almost 40%, while both the rail and track quality generally improved immensely. Although it may not be possible to reproduce such savings everywhere that RCF damage occurs, some lessons from the test are of general relevance. In particular, the development of even existing surface-initiated defects can effectively be halted by grinding and thereafter regularly reinstating, a profile which substantially removes loading from those cracks. In this test, the rate of metal removal by grinding was about 0.2 mm per 25 MGT. Methods were also developed for objectively monitoring the transverse and longitudinal profiles of the ground rail, and the depth of metal removed from the rail, i.e. the overall grinding “quality”. It would appear that the desired benefits of grinding can be obtained even if deviations of the transverse profile from a desired reference profile exceed specified limits over a significant fraction of the track.
1. Introduction
The “Malmbanan” is a heavy haul railway which carries iron ore from mines in the far north of Sweden, beyond the Arctic Circle, to ports and steel works on the coast in Norway and Sweden. It is essentially a single line with several passing loops, and was built almost 80 years ago specifically for the purpose of carrying iron ore. The line predated the road link across northern Sweden by several decades. The traffic is primarily in unit trains, with electric locomotives pulling a trainload of wagons that run on fairly conventional three-piece bogies with 25 tonne axle loads. There is typically about 23 MGT of traffic per annum on a line that is fairly highly curved, with a typical curve radius of 400 m. The main part of the Malmbanan, on which most of the work described here has been undertaken, is the line from the mine at Kiruna to the Norwegian port at Narvik. This is about 140 km long track from Kiruna to the Swedish/Norwegian border. There is a steady climb towards the border, followed by a rapid descent into Narvik. There are lines to other mines and also from Kiruna south towards the Swedish port and steel mill at Lulea.
چکیده
1) مقدمه
2) آزمایش مالم بانان
3) نتایج آزمایش
4) مسائل عملیاتی
5) پایش آزمایش و بیمه کیفیت
6) ارزیابی اقتصادی
7) نتیجهگیری
Abstract
1. Introduction
2. The Malmbanan test
3. Results of the test
4. Operational issues
5. Monitoring of the test and quality assurance
6. Economic assessment
7. Conclusions