چکیده
در حالی که فقط مدلهای گرمایی عایق شفاف کندوئی فرض می کنند که کندو به وسیله صفحه های کدر و مات روی هر دو نما محصور می شود ، اما مدل های جدید تر امکان بررسی اختلاف هوا بین کندو و یکی از صفحات را فراهم کرده است: پیکربندی " مرکب لانه زنبور عسل " . این مقاله به بررسی پیکربندی جدیدی می پردازد ، پیکر بندی که اصولاٌ ، پیکر بندی مرکب کندویی نامیده می شود ، اما صفحه محصور دیگر دیاترموس و هادی اشعه حرارتی ماورا قرمز ( که تا حدودی از طول تشعشات موج بلند عبور میکند ) است و غیر قابل عبور و مات نیست . این پیکربندی جدید منجر به استفاده از کندو در گلخانه ها شده است .این مقاله مدل مرکب کندوئی موجود را با افزودن متغیر جدید و معادله جدید بسط می دهد. ثابت شد که به جای ماتریس 8 در 8 مورد نیاز صورتگرایی قبلی باید ماتریس 9 در 9 معکوس و وارونه استفاده شود. به منظور آزمایش مدل ، مجموع ضریب هدایت در طول و سرتاسر یک مجموعه از کندو ها تکیه داده شده به صفحات پلاستیکی دیاترموس بود که با استفاده ز دستگاه صفحه حرارتی حافظت شده اندازه گیری شد. لانه های زنبور عسل از پلی پروپلین UV- مقاوم ساخته شدند ، اندازه یاخته آنها حدود 10mm بو د . اگر چه این مدل اندازه ها را بیش از حد پیش بینی میکرد ( تا حدود 10درصد ) ، اما این اندازه گیری ها برای اهداف طراحی تا حدودی دقیق و درست بودند.
1-مقدمه
عایق شفاف و قابل عبور نور کندوئی در عایق ساختمانی ، در پنجره های شیروانی یا سقف و نیز در جمع کننده های خورشیدی کاربرد داشته است . تحقیق و مطالعه جدید در مورد این عایق و سایر عایق های شفاف شانه عسلی یا کندوئی به وسیله هولندس و همکاران ( 2001) انجام شده است . انتقال گرما از طریق کندو و به وسیله مدهای همبسته و زوج شده تشعشع و انتقال موج رخ می دهد. ( اندازه یاخته کندو معمولاٌ جهت حذف انتقال گرما همرفتی به قدر کافی کوچک است ) . مدل برداری ضریب هدایت گرمای کندو موضوع بسیاری از تحقیقات اخیر شد که کندو در این تحقیقات صفحات بسیار محصور کدر مجاور به هر دو رویه ی کندو هستند. هولندس و لینکاران ( 1984) ایجاد یک فاصله و محفظه هوایی بین یک سطح محصور و سطح کندو مجاور را پیشنهاد کردند ، که منجر به تشکیل " کندو مرکب " می شود. ( هدف از ایجاد این فاصله و محفظه هوایی واجفت شدگی و جدا سازی مدهای تابشگر و رسانا یی است که تزدیکی آن به گسیلندگی اندک است ) . پلازتر ( 1992) ، هولندس و لینکاران ( 1993 ) و آریولانتهام و کوشیکا ( 1996) مدل های جدید تر گرما - هدایتی را ارایه داده اند.
Abstract
Whereas early thermal models of honeycomb transparent insulation assumed the honeycomb to be bounded by opaque plates on both faces, more recent models have allowed for an air gap between the honeycomb and one of the plates: the ‘‘compound honeycomb’’ configuration. This paper deals with a new configuration, one that is basically the compound honeycomb configuration, but the other bounding plate is diathermous (i.e., partly transparent to long-wave radiation) rather than opaque. This new configuration has arisen in the application of honeycombs in greenhouses. This paper extends the existing compound honeycomb model, by adding a new variable and a new equation. It was found that a 9 · 9 matrix needs to be inverted rather than the 8 · 8 required by the earlier formalism. To test the model, the overall conductance across a set of transparent honeycombs resting on one of two diathermous plastics was measured, using a guarded heater plate apparatus. The honeycombs were fabricated from UV-stabilized polypropylene, and had a cell size of about 10 mm. Although the model tended to slightly over-predict the measurements (by about 10%) it is considered to be accurate enough for design purposes.
1. Introduction
Honeycomb transparent insulation has found application in building insulation, in skylights, as well as in solar collectors. A recent review of this and other transparent insulations has been given by Hollands et al. (2001). Heat transfer takes place through the honeycomb by the coupled modes of radiation and conduction. (The honeycomb cell size is normally small enough to eliminate any convective heat transfer.) Modeling the thermal conductance of honeycombs formed the subject of many early studies, in which the honeycomb was assumed to be bounded solid opaque plates adjacent to both faces. Hollands and Iynkaran (1984) suggested leaving an air-gap between one bounding surface and the adjacent honeycomb face, forming what has come to be known as the ‘‘compound honeycomb’’. (The purpose of the air gap is to de-couple the radiative and conductive modes near a low emissivity plate.) Platzer (1992), Hollands and Iynkaran (1993) and Arulanantham and Kaushika (1996) have presented more recent thermal-conductance models.
چکیده
1-مقدمه
2-مدل برداری و تحلیل
2.1 مدل گلخانه ای
2.2 مدل کندوئی
2.3 معادله های کنترل و جواب آنها
2.4 ضریب انتقال گرما
3- آزمایش
3.1 خلاصه آزمایش
3.2 خواص اشعه ای لایه کندوئی و ماده پلاستیک کندو
3.3 اندازه گیری انتقال گرما
4-مقایسه مدل و اندازه گیری ها
5 نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Modeling and analysis
2.1. Greenhouse model
2.2. Honeycomb model
2.3. Governing equations and their solution
2.4. Obtaining the heat transfer
3. Experiment
3.1. Overview
3.2. Radiant properties of honeycomb film and greenhouse plastic
3.3. Heat transfer measurements
4. Comparison ofmodel and measurements
5. Conclusions