پایدار پذیری و استفاده بالقوه از نشانگر های RAPD در شجره و دودمان شناسی نیشکر
خلاصه
تاریخچه کامل نیایی انواع نیشکر تجاری آفریقا جنوبی یعنی N11 و NCo376 از نظر پاسخ این گونه ها به موزائیسم نیشکر ( SEMV) ، با استفاه از اطلاعات پرونده های بایگانی شده ، توضیح داده می شود. شجره شناسی هفت نسل نیشکر را در بر میگیرد و با اولین چلیپایگی میان گونه ای بین انواع Saccharum efficnarum و آمیزش بین گونه ای بین S.officinarum و یا S.spontaneum و S.barberi شروع می شود. به طور کلی ، شجره شناسی از 38 گونه مختلف تشکیل می شود. 19 نوع از این گونه ها تمامی هفت نسل نیایی را تشکیل می دهند. چند ریختی نمونه های DNA ژنومی N11 و NCo376 بااستفاده از تکنیک PCR-RAPD بررسی شدند. 10قطعه چند ریختی با اندازه مولکولی بین 317-1263bp از 1159 لوکوس تقویت و تکامل یافته با 100 آغازگر تصادفی دی کامر ( decamer) شناسایی شدند. وجود 2 قطعه از بین 10 قطعه چندریختی در N11 (مقاوم و عدم وجود آنها در NCo376 ( آسیب پذیر ) ثابت شد ، در حالی که 8 قطعه دیگر پیشامد معکوس را نشان دادند. از آغازگرهای تولید کننده چندریختی جهت بررسی نمونه های DNA ژنومی 19نوع استفاده شد که شجره و نسب را نشان می دادند. نتایج تحقیق موارد ذیل را ثابت کرده است ( 1) PCR-RAPD خاص تولید کننده قطعات چند ریختی می تواند بین 7 نسل شناسایی شود ( 2) استفاده از قطعات خاص به عنوان نشانه های ردیابی اصل و نسب به قدر کافی قطعی و معین هستند. ( 3) اعتبار تقاطع و چلیپایی های ثابت شده و/ یا واقعیت و اعتبار ماده اساسی وراثت با استفاده از این تکنیک زیر سوال می رود و (4) از موضوع نشانگرها در تحلیل پیوند پس از ارزیابی کامل و دقیق فنوتیپ مقاوم SEMV استفاده میشود.
مقدمه
نشانگرهای ژنتیکی DNA اساس و پایه جدید ترین استراتژی های تحلیل های ژنومی، نقشه برداری ژنی و تشخیص و شناسایی ماده اساسی وراثت را تشکیل می دهند. بعلاوه ، ثابت شده است که نشانه گزارهای DNA که پیوند و ارتباط مهم و معناداری با ویژگی های فنوتیپی دارند می توانند در برنامه های اصلاح نژآد و پرورش و کشت گیاهان سودمند واقع شوند ، زیرا آنها غربال گیری و بررسی درست ، سریع ، و زود هنگام تولید انواع گونه ها را مستقل از عوامل محیطی یا رشدی و رویشی تسهیل خواهنند کرد. تعدادی از نشان های ژن های غالب محصولات مهم مشخص شده اند. نشانه های ژنتیکی DNA شامل چند ریختی طول قطعات محدود شده ( RFLP) و قطعات تصادفی چند ریختی تقویت و تکامل یافته DNA ( RAPD) می شوند. مزایا و برتری RAPD ها ثابت شده است .
Summary
A complete ancestral history of the recently developed and closely related South African commercial sugarcane varieties N11 and NCo376, which differ markedly in their response to sugarcane mosaic virus (SCMV), was elucidated from archival records. The genealogy spans seven generations, starting with early intraspecific crosses between varieties of Saccharum officinarum and interspecific crosses between S. officinarum and either S. spontaneum or S. barberi. In total, the genealogy comprises 38 different varieties. Nineteen of these, representing all seven ancestral generations, were found to be available in local germplasm collections. Genomic DNA samples from N11 and NCo376 respectively were screened for polymorphisms using the PCR-RAPD technique. Ten polymorphic fragments ranging in molecular size from 317 to 1263bp were identified from a total of 1159 loci amplified with 100 random decamer primers. Two of the 10 polymorphic fragments were shown to be consistently present in N11 (resistant) and absent in NCo376 (susceptible), while 8 showed the reverse occurrence. The primers producing the polymorphisms were used to screen genomic DNA samples from all 19 varieties representing the genealogy. Results have indicated that (1) specific PCR-RAPD generated polymorphic fragments can indeed be identified across the seven generations; (2) certain fragments are sufficiently definitive to be used as markers to trace parentage; (3) the validity of documented crosses and/or the authenticity of germplasm material may be questioned using this technique, and (4) there is the potential to subject the markers to linkage analysis once a full and accurate assessment of the SCMV resistance phenotype is obtained.
Introduction
DNA genetic markers form the basis of most current strategies for genome analysis, gene mapping and germplasm identification. In addition, it has been argued that DNA markers with significant linkage to phenotypic characters could be useful in breeding programmes since they would facilitate accurate, rapid and early screening of progeny independently of environmental or ontogenic factors. A number of markers linked to dominant genes in important crops have been characterised (Martin et al., 1991; Haley et al., 1993; Adam-Blondin et al., 1994). DNA genetic markers include restriction fragment length polymorphisms (RFLPs) (Botstein et al., 1980; Beckmann & Soller, 1983) and random amplified polymorphic DNA fragments (RAPDs) (Welsh & McClelland, 1990; Williams et al., 1990). The advantages of RAPDs have been well documented (Welsh et al., 1991; Tingey & del Tufo, 1993).
خلاصه
مقدمه
مواد و روش تحقیق
نتایج و بحث و استدلال
Summary
Introduction
Materials and methods
Results and discussion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه