چکیده
مقدمه: استفاده از CRP (پروتئین واکنشی سی) در تشخیص زودرس مسمومیت خون (سپتی سمی) نوزادان. سودمندی آزمایش CRP در تشخیص زودرس سپتی سمی(عفونت خون) / مننژیت نوزادان و عفونت دستگاه ادراری در واحد نوزادان مورد مطالعه قرار گرفت، این کار با استفاده از روش آگلوتیناسیون لاتکس به عنوان یک روش غربالگری سریع و الکتروایمونواسی به عنوان روش مرجع، برای تعیین میزان CRP صورت گرفت.
روش ها: مطالعه حاضر بر روی 150 بیماری صورت گرفت که از آنها 218 نمونه خون برای تعیین گلوبولین سرم گرفته شد. بعلاوه کلیه نوزادان به دنیا آمده در بیمارستان از آگوست 2016 تا فوریه 2017 که تشخیص عفونت خون، بیماری عفونی یا عفونت دستگاه ادراری داشتند به طور گذشته نگر مورد مطالعه قرار گرفتند. 110 نوزاد بسته به دوره بالینی و بنا بر نتایج کشت ، به چهار گروه تقسیم شدند.
نتایج: از 110 نوزاد، در 92% نوزادان غیر عفونی CRP برابر 16 mg/l و 80% آنهاCRP <10 mg/l تا روز سوم تولد داشتند. بعد از روز سوم تولد ، 93% ، CRP <12 mg/l داشتند. سطوح اولیه CRP در 9 بیمار از 11 بیمار (82%) مبتلا به سپتی سمی باکتریال، افزایش یافت. در یک بیمار که دارای آگرانولوسیتوز (کاهش گلبول های سفید خون)کلی و عفونت خون ناشی از باکتری استرپتوکوکوس نوع B بود و در بیمار دیگر ی که عفونت خون ناشی از باکتری استافیلو کوکوس آلوبس داشت، CRP پایین دیده شد. همچنین بالا رفتن CRP در بسیاری از نوزادان نارس مبتلا به سپتی سمی دیده شد. افزایش اولیه CRP در عفونت دستگاه ادراری نوزادی شایع نمی باشد(2 نفر از 9نفر) ، اما بالا رفتن آن در سه بیمار دیده شد.
نتیجه گیری: در مرحله اولیه عفونت ، مقایسه بین سطح CRP ، شمارش نوتروفیل های کلی خون و شمارش دستی نوتروفیل به عنوان پارامترهای تشخیصی، در توافق با تغییرات CRP می باشد. CRP یک معیار قطعی در کمک به تشخیص زودرس عفونت خون(سپتی سمی) و مننژیت نوزادان می باشد.
مقدمه
سپتی سمی(عفونت خون) در نوزادان تازه به دنیا آمده اشاره به عفونت میکرو اورگانیسمی منتشر دارد که توسط کشت مثبت خون اثبات می گردد و در چهار هفته ابتدایی زندگی ایجادمی گردد . هر چند که تعداد نوزادان مبتلا به عفونت منتشر در سرویس ها ی بستری غیر معمول(کم) است و این بخش ها سالانه دارای کمتر از ده نوزاد مبتلا به عفونت منتشر می باشند با اینحال بررسی از نظرابتلا به عفونت خون نوزادی تقریبا در هر بچه بیمار باید صورت گیرد. زمانیکه سپسیس (عفونت خون)نوزادان تحت درمان قرار نگیرد، این بیماری خود را با ویژگی مرگ و میر بالا نشان می دهد با این حال با دارو های ضد میکروبی در دسترس کنونی (البته بر روی کاغذ) تمامی نوزادان مبتلا به سپسیس با موفقیت درمان می گردند. بنا براین در اینجا یک نیاز فوری برای تشخیص زود رس و مدیریت مناسب وجود دارد. بحث پیش رو تلاش دارد تا تا دستورالعمل های مناسبی برای تشخیص و درمان سپتی سمی(گند خون) در نوزادان تازه متولد شده ایجاد کند. ملاحظات بالینی مشابه در هر جایی که شک به سپتی سمی(گند خون) در ماه های ابتدایی زندگی ، به ویژه در نوزادان نارس وجود دارد ، شامل همین اقدامات می باشد. سپتی سمی نوزادان معمولا یک بیماری تهدید کننده زندگی می باشد ، پس تشخیص زودرس و در مان سریع برای حصول نتایج مثبت ضروری است. علایم و نشانه های زودرس عفونت اغلب غیر اختصاصی و مبهم می باشند . بنا بر این وسایل کمک آزمایشگاهی روتین (معمول)که ساده ، سریع و ویژه باشند، به شدت مورد نیاز می باشند.
ABSTRACT
Background: The use of CRP (C-reactive protein) in early diagnosis of neonatal septicemia. The usefulness of CRP in early detection of neonatal septicemia/meningitis and urinary tract infection was studied in a neonatal unit using a semi-quantitative latex-agglutination as a rapid screening method and electroimmuno assay as reference method for CRP determination.
Methods: The present study was conducted among 150 patients 218 samples were taken for serum globulin determinations. Additionally, all infants born at the hospital throughout August 2016 to February 2017 with a designation of blood disease, infectious disease or tract infection (UTI) were retrospectively studied. Depending on the clinical course and therefore the results of the culture the 110 infants were divided into four groups.
Results: The 110 infants in 92% of non-infected infants CRP was 16 mg/l and 80% had CRP <10 mg/l up to 3 days of age. After 3 days of age 93% had CRP <12 mg/l. The initial CRP level was increased in 9 out of 11 patients (82%) with bacterial septicemia. Low CRP was seen in one patient with total agranulocytosis and septicemia from Streptococcus type B and in one patient with Staphylococcus albus sepsis. A rise in CRP was also seen in very preterm infants with septicemia. Increased initial CRP was uncommon in neonatal urinary tract infection (2 of 9) but a rise was seen in 3 additional patients.
Conclusions: A comparison between CRP, total neutrophil blood cell count and hand neutrophil count as diagnostic parameters was in favor of CRP at this early stage of infection. CRP is of definite value as an aid in early diagnosis of neonatal septicemia and bacterial meningitis.
INTRODUCTION
Septicemia in the neonatal infant refers to a generalized microorganism infection documented by a positive blood culture within the initial four weeks of life. Although an outsized newborn service is probably going to possess lower than ten infants with generalized infection annually, the identification of infant sepsis ought to be thought of in nearly each sick baby.1 Infant sepsis features a high case morbidity while not treatment; however, with presently accessible antimicrobial agents, on paper, all cases of infant sepsis is also treated with success. Thus, there is an urgent need for early diagnosis and proper management.2 the following discussion will attempt to develop appropriate guidelines for the diagnosis and treatment of septicemia in the neonatal infant. Similar clinical considerations are involved whenever septicemia is suspected in the first few months of life, particularly in the premature infant. Septicemia of the neonate is usually a life-threatening disease, wherever early identification and prompt treatment are essential for the outcome. The early signs and symptoms of infection are often unspecific and vague. Therefore, routine laboratory aids which are simple, rapid and specific are badly needed.
چکیده
مقدمه
گروه 1
گروه 2
گروه 3
گروه 4
روش نمونه گیری
تعیین کننده های CRP
آگلوتیناسیون(چسبندگی، انعقاد گلبولی)لاتکس
الکتروایمونواسی(EIA)
روش های آماری
نتایج
CRP در نوزادان مبتلا به سپتی سمی یا مننژیت(گروه 1)
CRP در نوزادان مبتلا به باکتری اوری(با کتری در ادرار)(گروه 2)
CRP در نوزادان مشکوک به عفونت(گروه 3)
CRP در نوزادان غیر عفونی(گروه 4)
CRP در ارتباط با سن حاملگی
CRP در مقابل شمارش کامل سلول نوتروفیل خون
CRPدر مقابل شمارش زنجیره نوتروفیل
کاربرد نتایج آگلوتیناسیون
بحث
ABSTRACT
INTRODUCTION
METHODS
Group I
Group II
Group III
Group IV
Sampling techniques
CRP determinations
Lutex agglutination
The electroimmunoassay (EIA)
Statistical methods
RESULTS
CRP in infants with septicemia or meningitis (group I)
CRP in infants with bacteriuria (group II)
CRP in suspect infected infants (group III)
CRP in non-infected infants (group IV)
CRP in relation to gestational age
CRP versus total neutrophil blood cell count
CRP versus band neutrophil count
Utility of agglutination results
DISCUSSION