پیشگویی میزان مرگ و میر سربازان مبتلا به دیابت نوع ۲ با شدت زخم پای دیابتی
چکیده
هدف: زخم پای دیابتی با افزایش خطر مرگ همراه می باشد.ما ارزیابی کردیم که چگونه شدت زخم میزان مرگ و میر را پیشگویی می کند.
روش: سربازان بازنشسته مبتلا به دیابت نوع دو که دچار زخم پای دیابتی بودند در یک مطالعه ملی گذشته نگر از ژانویه 2006 تا سپتامبر 2010 تا زمان مرگ یا پایان دوره مطالعه در ژانویه 2012 مورد پیگیری قرار گرفتند. زخم ها در معرفی به صورت زخم های مرحله اولیه، استئومیلیت(عفونت استخوان)، گانگرن توصیف شدند. رگرسیون خطر نسبیتی کاکس،پیشگویی کننده های مستقل مرگ، کنترل بیماری های همراه، مقادیر آزمایشگاهی و استفاده از امکانات بهداشتی درمانی را تعیین کرد.
نتایج: 66323 سرباز بازنشسته در این مطالعه کوهورت وارد شدند و برای میانگین مدت 27.7 ماه مورد پیگیری قرار گرفتند: میزان زنده ماندن1، 2، و 5 سال به ترتیب 80.80%، 69.01، و 28.68% بود. گانگرن در مقایسه با زخم مرحله اولیه، با افزایش خطر مرگ و میر همراه بود (HR1.70,95%CI1.57–1.83,p b 0.001). بزرگی این اثر از بیماری عروقی، بیماری شریان کرونری، بیماری شریان محیطی یا سکته مغزی بیشتر بود.
نتیجه گیری: شدت زخم پای دیابتی اولیه نسبت به بیماری عروق کرونری، بیماری شریان محیطی یا سکته مغزی، یک عامل پیشگویی کننده مهم تری برای مرگ و میر می باشد. بیماری عروقی شناخته نشده یا عفونت خون شناخته نشده یا ناچیزشمرده شده باید به عنوان توضیحات علتی ممکن مورد کاوش قرار گیرد.
مقدمه
نیمی از بیمارانی که زخم پای دیابتی دارند در طی 4 سال بعد از بروز زخم خواهند مرد. اغلب اوقات آنها از عوارض قلبی عروقی یعنی حمله قلبی و سکته مغزی از پای در می آیند.با این حال مطالعات کوهورت اخیر به این نتیجه رسیده اند که زخم های پا به تنهایی پیشگویی کننده عمده مستقل مرگ میر می باشند، حتی بعد از تطبیق دادن با بیماری عروقی شناخته شده یا سایر بیماری های همراه. ما این فرضیه را مطرح کردیم که زیر گروه بیماران مبتلا به زخم های پای دیابتی شدید به ویژه آنها که دچار عارضه استومیلیت یا گانگرن شدید شده اند دارای بالاترین میزان مرگ و میر همراه ،در بین بیماران مبتلا به زخم های پای دیابتی خواهند بود. این موضوع بر اساس این یافته است که زخم های شدید به ویژه آمپوتانسیون های وسیع (در بالای زانو)با افزایش مرگ و میر همراه است.بنا بر این هدف ما تعیین این است که آیا شدت بروز زخم های پای دیابتی ، مرگ و میر بعدی را پیشگویی می کند.
abstract
Aim: Diabetic foot ulcers are associated with an increased risk of death. We evaluated whether ulcer severity at presentation predicts mortality.
Methods: Patients from a national, retrospective, cohort of veterans with type 2 diabetes who developed incident diabetic foot ulcers between January 1, 2006 and September 1, 2010, were followed until death or the end of the study period, January 1, 2012. Ulcers were characterized as early stage, osteomyelitis, or gangrene at presentation. Cox proportional hazard regression identified independent predictors of death, controlling for comorbidities, laboratory parameters, and healthcare utilization.
Results: 66,323 veterans were included in the cohort and followed for a mean of 27.7 months: 1-, 2-, and 5-year survival rates were 80.80%, 69.01% and 28.64%, respectively. Compared to early stage ulcers, gangrene was associated with an increased risk of mortality (HR 1.70, 95% CI 1.57–1.83, p b 0.001). The magnitude of this effect was greater than diagnosed vascular disease, i.e., coronary artery disease, peripheral arterial disease, or stroke.
Conclusion: Initial diabetic foot ulcer severity is a more significant predictor of subsequent mortality than coronary artery disease, peripheral arterial disease, or stroke. Unrecognized or under-estimated vascular disease and/or sepsis secondary to gangrene should be explored as possible causal explanations.
1. Introduction
Half of patients who develop a diabetic foot ulcer will die within five years (Boyko, Ahroni, Smith, & Davignon, 1996; Martins-Mendes et al., 2014; Walsh, Hoffstad, Sullivan, & Margolis, 2015). Most often, they succumb to vascular complications, namely heart attacks and strokes (Boyko et al., 1996; Morbach et al., 2012; Moulik, Mtonga, & Gill, 2003). However, recent cohort studies concluded that foot ulcers alone remain a significant independent predictor of mortality, even after adjusting for known vascular disease and other comorbidities (Martins-Mendes et al., 2014; Walsh et al., 2015). We hypothesized that the subgroup of patients with severe diabetic foot ulcers, namely those complicated by osteomyelitis or gangrene, would have the highest associated mortality among patients with diabetic foot ulcers. This was based upon the finding that severe ulcers are associated with increased morbidity, especially major (above ankle) amputation (Helmer et al., 2011; Peters et al., 2001; Prompers, Schaper, et al., 2008). Therefore, our aim was to determine whether the severity of incident diabetic foot ulcers at presentation predicts subsequent mortality
چکیده
1. مقدمه
2. نمونه ها، مواد و روش ها
2.1 طرح مطالعه و نمونه ها
2.2 متغییر های مستقل
2.3 متغیروابسته
2.4 تحلیل آماری
3. نتایج
4. بحث
4.1 نتیجه گیری
abstract
1. Introduction
2. Subjects, Materials and Methods
2.1. Study Design and Subjects
2.2. Independent Variables
2.3. Dependent Variable
2.4. Statistical Analysis
3. Results
4. Discussion
4.1. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه