گزارش شده است که اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به ام اس شایع می باشد و میزان شیوع آن از20 % تا 50% می باشد. متاسفانه ، میزان ، الگوها و عوامل خطر آن در خاور میانه به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است و بر اساس دانش ما ، در UAE هیچ مطالعه ای در این زمینه صورت نگرفته است. با استفاده از ابزارهای غربالگری استاندارد شده، ما مشاهده کردیم که به ترتیب در 17% و20% از 80 بیمار کلینیک ام اس، نمره هایشان با افسردگی عمیق و اختلالات اضطرابی همخوانی دارد و این به میزانی بود که از نظر آماری با گروه کنترل همسان شده از نظر سن و جنس ، تفاوتی وجود نداشت.هیچ یک از متغیرهای مطالعه شامل دوره بیماری،نمره EDSS،سن، جنس و سطوح تحصیلات با میزان دو اختلال ارتباط آماری معنی داری نداشتند. تقریبا دو سوم بیماران دارای نمره مناسب با افسردگی عمیق و اضطراب،تحت درمان با داروی ضد افسردگی و ضد اضطراب نبودند.
1. مقدمه
ام اس، بیماری مزمن سیستم اعصاب مرکزی است،که توسط سیستم ایمنی ایجاد می گردد و به طور ویژه در سنین اولیه جوانی شروع شده و منجر به ناتوانی طولانی مدت می گردد. خطر افسردگی عمیق در بیماران مبتلا به ام اس در طول دوره زندگی بالای 50% درصد می باشد ، در مقایسه با جمعیت عمومی که شیوع در آنها 10 %تا 15% می باشد. علاوه بر این، افسردگی در چندین حیطه اثر منفی بر بیماران مبتلا به ام اس دارد. این موضوع به خوبی تصدیق شده است که افسردگی یکی از مهمترین تعیین کننده های کیفیت زندگی(QOL)در بیماران مبتلا به ام اس می باشد و به خودی خود و به طور خاص زمانی که با اضطراب همراه می گردد، می تواند خطر خودکشی را در این بیماران افزایش دهد. نهایتا افسردگی اغلب به ارتباطات آسیب می زند و تبعیت از درمان های تعدیل کننده بیماری را کاهش می دهد.
Depression and anxiety are reported to be prevalent in patients with MS, with prevalence rates ranging from 20% to 50%. Unfortunately, the rates, patterns, and risk factors are not well studied in our Middle East region, and, to our knowledge, not at all in UAE. Using standardized screening tools, we observed that 17% and 20% of 80 patients seen in MS clinic had scores consistent with major depression and anxiety disorders, respectively, at a rate that was not statistically different when compared to age and sex matched controls. None of the studied variables including duration of the disease, EDSS scores, age, gender, and the level of education had any significant correlation with the rates of both disorders. Almost two-thirds of the patients with scores consistent with major depression and anxiety were not on antidepressant and antianxiety medications.
1. Introduction
MS is a chronic immune-mediated disease of the central nervous system that typically begins in early adulthood and often leads to long-term disability [1]. The lifetime risk of major depression in people with MS has been estimated to be as high as 50% compared to 10 to 15% in the general population [2, 3]. Furthermore, depression has a negative impact on patients with MS (PWMS) on several domains. It is well established that depression is one of the main determinants of quality of life (QOL) in patients with MS [4] and by itself, and, especially, when combined with anxiety, it increases the risk of suicidality in these patients [5, 6]. Finally, depression often impairs relationships and reduces adherence to disease modifying treatments [7, 8].
1. مقدمه
2. مواد و روش ها
3. نتایج
4. پیشگویی کننده های افسردگی و اضطراب در بین بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
5. بحث
6. نتیجه گیری
1. Introduction
2. Materials and Methods
3. Results
4. Predictors of Depression and Anxiety among Patients with Multiple Sclerosis
5. Discussion
6. Conclusions