هدف: نمرات مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ (PSQI) با افسردگی همبستگی دارد اما مطالعاتی که ارتباط بین نمرات مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ و داده های حاصل از پلی سومنوگرافی(PSG) را مورد جستجو قرار داده اند، یافته های متناقضی را نشان داده اند. روش ها: 65 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(ام اس) که به طور متوالی وارد مطالعه شدند ، به صورت گذشته نگر به دو صورت "دارای خواب خوب" (GS)( PSQI ≤ 5) و "دارای خواب ضعیف"( PS)( PSQI > 5) طبقه بندی شدند. داده های حاصل از پلی سومنوگرافی و نمرات مقیاس آنالوگ دیداری خستگی(VAS) ، مقیاس اصلاح شده اثر خستگی (MFIS)، مقیاس شدت خستگی(FSS)، مقیاس خواب آلودگی ایپورث(ESS) و پرسشنامه افسردگی بک(BDI) مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج: هیچ تفاوت آماری معنی داری بین داده های حاصل از پلی سومنوگرافی یا نمرات مقیاس خواب آلودگی ایپورث ، مقیاس اصلاح شده اثر خستگی و مقیاس شدت خستگی وجود نداشت اما بیماران دارای خواب ضعیف افزایش معنی دار در نمرات پرسشنامه افسردگی بک و مقیاس آنالوگ دیداری خستگی را نشان داد. نتیجه گیری: کیفیت ضعیف خواب با افزایش نمرات افسردگی و خستگی همراه است.
1- مقدمه
در چندین مطالعه، نمرات شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ با متغیرهای ثبت رویدادهای خواب و مقیاس افسردگی همبستگی داشت اما با داده های حاصل از اکتی گرافی و پلی سومنوگرافی همبستگی نداشت. مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ یک پرسشنامه خود ارزیابی(توسط خود بیمار تکمیل می گردد) می باشد که کیفیت خواب و اختلال خواب را با نمرات هفت مولفه ای مورد ارزیابی قرار می دهد( کیفیت خواب ذهنی، تاخیر خواب، دوره خواب، کفایت خواب عادتی، اختلال خواب، استفاده از داروهای خواب آور، و اختلال عملکرد طول روز). افرادی با خواب خوب ، نمرات مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ ≤5 را نشان دادند در حالیکه افرادی با خواب بد با نمرات > 5 تعریف می شوند. خواب ضعیف که با مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ اندازه گیری می گردد با معیارهای تشخیصی بی خوابی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) چاپ چهارم همبستگی دارد. مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ به طور وسیعی به عنوان یک ابزار غربالگری برای بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد. در مقابل بی خوابی )OSAآپنه انسدادی حین خواب) به طور طبیعی با افزایش تاخیر خواب همراه نیست. مسی و همکاران هیچگونه ارتباطی بین نمرات مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ و OSA در 49 بیمار پیدا نکردند. ویوتیر ،231 بیمار درمان نشده مبتلا به آپنه انسدادی حین خواب ، 102 بیمار درمان شده مبتلا به آپنه انسدادی حین خواب ، 22 بیمار دچار بی خوابی و 19 بیمار مبتلا به سندرم پاهای بی قرار (RLS) یا اختلال حرکت دوره ای پا را در دو گروه GS (دارای کیفیت خواب خوب)و PS (دارای کیفیت خواب ضعیف )دسته بندی کردند. در حالیکه کلیه بیماران دچار بی خوابی و اکثر بیماران مبتلا به RLS/PLMD و اغلب بیماران مبتلا به آپنه انسدادی حین خواب در مان نشده دارای کیفیت خواب ضعیف بودند، تقریبا نیمی از بیماران درمان شده مبتلا به آپنه انسدادی حین خواب ، دارای کیفیت خواب ضعیف بودند. در این مطالعه بیماران دارای کیفیت خواب خوب مبتلا به آپنه انسدادی حین خواب درمان نشده، به طور معنی داری خواب عمیق تر بیشتری در مقایسه با بیماران دارای کیفیت ضعیف خواب با آپنه انسدادی حین خواب درمان نشده بودند. این اختلاف در این دو مطالعه می تواند با بزرگی تعداد نمونه های مطالعه ویوتیر و با یک طرح مطالعه متفاوت توضح داده شود. مسی و همکاران ارتباط خطی بین نمرات مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ و AHI (مقیاس آپنه-هیپوپنه)را مورد جستجو قرار دادند در حالیکه ویتیر بیماران خود را به دو دسته بیماران دارای کیفیت خواب خوب و بیماران با کیفیت خواب ضعیف طبقه بندی کرد و سپس تفاوت بین دو زیرگروه را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. مانزر و همکاران دریافتند که یک ارتباط منفی بین تاخیر در شروع خواب (SOL) و نمرات مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ در دانش آموزان سالم وجود دارد. سایر داده های حاصل از پلی سومنوگرافی تفاوتی را نشان ندادند. اختلال خواب در بیماری ام اس شایع است. هدف از این مطالعه گذشته نگر، طبقه بندی بیماران مبتلا به ام اس به دو گروه دارای خواب خوب و بیماران با کیفیت خواب ضعیف و جستجوی این است که چگونه کیفیت خواب ضعیف با نمرات افسردگی یا با داده های حاصل از پلی سومنو گرافی همبستگی دارد.
Objectives. Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) values correlate with depression, but studies investigating the relationship between PSQI values and polysomnographic (PSG) data showed inconsistent findings. Methods. Sixty-five consecutive patients with multiple sclerosis (MS) were retrospectively classified as “good sleepers” (GS) (PSQI ≤ 5) and “poor sleepers” (PS) (PSQI > 5). The PSG data and the values of the Visual Analog Scale (VAS) of fatigue, Modified Fatigue Impact Scale (MFIS), Fatigue Severity Scale (FSS), Epworth Sleepiness Scale (ESS), and the Beck Depression Inventory (BDI) were compared. Results. No significant differences were found either for PSG data or for ESS, MFIS, and FSS values; but PS showed significantly increased BDI and VAS values. Conclusions. Poor sleep is associated with increased depression and fatigue scale values.
1. Introduction
In several studies Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) values [1] correlated with sleep diary variables and depression scales [2, 3], but not with actigraphic and polysomnographic (PSG) data [4–7]. The PSQI is a self-rated questionnaire, which assesses sleep quality and disturbances by seven component scores (subjective sleep quality, sleep latency, sleep duration, habitual sleep efficiency, sleep disturbances, use of sleeping medication, and daytime dysfunction). Good sleepers (GS) show PSQI values ≤ 5 whereas poor sleepers (PS) are defined by values > 5. Poor sleep measured with the PSQI correlates with the diagnostic criteria of insomnia of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) Fourth Edition [8]. The PSQI is widely used as a screening instrument for insomnia [9]. In contrast to insomnia OSA is normally not associated with an increased sleep latency [10]. Macey et al. [7] did not find any relationship between PSQI values and OSA in 49 patients. Veauthier [11] classified 231 untreated OSA patients, 102 treated OSA patients, 22 insomnia patients, and 19 patients with restless legs syndrome (RLS) or periodic limb movement disorder (PLMD) in GS and PS. Whereas all insomnia patients, the majority of RLS/PLMD patients, and most untreated OSA patients were PS, almost half of the treated OSA patients were PS. In this study, untreated OSA GS had significantly more deep sleep compared with untreated OSA PS. The discrepancy of these two studies [10, 11] could be explained by the bigger sample size in the study by Veauthier and by the different study design: Macey et al. investigated the linear relationship between PSQI values and AHI, whereas Veauthier classified his patients into GS and PS and then analyzed the differences between the two subgroups. Manzar et al. [12] found a negative correlation between sleep onset latency (SOL) and PSQI values in healthy students. All other PSG data did not show any difference. Sleep disorders are frequent in MS. The aim of this retrospective study was to classify MS patients in GS and PS and to investigate whether poor sleep is associated with depression scores or with PSG data.
1- مقدمه
2- روش ها
2.1 ابزارهای اندازه گیری و اقدامات
2.2 ابزراهای اندازه گیری و اقدامات
3- نتایج
4- بحث
5. محدودیت ها
6- نتیجه گیری
1. Introduction
2. Methods
2.1. Participants
2.2. Measures and Procedures
2.3. Statistical Analysis
3. Results
4. Discussion
5. Limitations
6. Conclusions