ترکیب پروتئین های پلیمری و کیفیت نانوایی ارقام گندم و تفاوت در آلل HMW_GS از نظر تعداد سیسنئین
چکیده
سه ردیف از گندم استرالیایی رقم آواکت ، دو بیوتیپ رقم استرالیایی هالبرد ، رقم گندم نان ایتالیایی فیورلا و لاین های حاصل از آن برای این مطالعه و بررسی نقش احتمالی Glu-B1HMW-GS در ترکیب پلیمری پروتئین-ها و عملکرد آرد آن مورد استفاده قرار گرفت. این لاین ها شامل: HMW-GS 7+8, 7+9, 20x+20y or 26+27 بودند. زیر واحد Bx7 دارای چهار باقیمانده سیستئین بود درحالی که زیرواحد Bx20 تنها دو باقیمانده سیستئین داشت. در مقایسه با) Avocet A (7+8، لاین Avocet C (20x+20y)پروتئین های پلیمری بیشتر و نسبت گلیادین به گلوتنین کمتری را نشان داد، و یک نشانگر در یک پروتئین پلیمری غیرقابل جداسازی کاهش یافت. خمیر Avocet C دارای کشسانی بیشتر بود و زمان میکروگراف توسعه خمیر در آن کاهش یافت و قرص-های نان پخته شده در مقایسه با Avocet A کوچکتر بودند. اختلافات مشابهی نیز بین دو لاین فیورلا و دو بیوتیپ هالبرد مشاهده شد که آلل های Glu-B1 متفاوتی داشتند. ین نتایج نشان می دهد که در ژنوتیپ هایی که قرابت نزدیکی به هم دارند، Bx7+By8 یا Bx7+By9 HMW-GS به جای Bx20+By20 یا Bx26+By27 با میزان بالای UPP، مقاومت بالای خمیر و عملکرد بهتر نان حاصله ارتباط دارد. این موضوع نشان می دهد که این عوامل می تواند ناشی از تعداد بیشتر سیستئین در زیر واحد Bx7 باشد که برای تشکیل پلیمر گلوتنین با وزن مولکولی بالا در دسترس است. این امر می تواند امکان تغییر در ویژگی های خمیر و کیفیت نان حاصله را از طریق استفاده از آلل های HMW-GS که از نظر باقیمانده سیستئین متفاوت هستند، فراهم کند.
مقدمه
مشخص شده است که تغییرات آللی در مکان ژنی Glu-1، دارای ژن های کد کننده HMW-GS، ارتباط زیادی با تغییرا کیفیت نانوایی آرد دارد. هر مکان ژنی Glu-1، دارای دو ژن متصل به هم است که یکی کد کننده HMW-GS دارای Mr بالا است که با تیپ x مشخص می شود و سایر زیر واحدها دارای Mr کمتر هستند که تیپ y نامیده می شوند. مطالعات مشابه نشان می دهد که زیر واحدهای خاص در مقایسه با سایرین اهمیت بیشتری دارند. اثرات کیفی با تعداد HMW-GS موجود در یک رقم یا تفاوت های ساختاری موجود بین آن ها در ارتباط است. تعداد و موقعیت باقیمانده سیستئین موجود در پیوندهای بین مولکولی تا اندازه ای نشاندهنده نقش تغییرات کیفی زیرواحدهای آللی مختلف است که ناشی از تاثیر آن بر میزان پلیمر های بزرگ گلوتنین است.
Abstract
Three lines of Australian wheat variety Avocet, two biotypes of Australian variety Halberd, and the Italian bread wheat cultivar Fiorello and its derived line were used to study the possible role of the Glu-B1 HMW-GS in polymeric protein composition and flour functionality. These sets of lines contain HMW-GS 7+8, 7+9, 20x+20y or 26+27. Subunit Bx7 has four cysteine residues, while subunit Bx20 has only two. Compared to Avocet A (7+8), line Avocet C (20x+20y) exhibited an increase in polymeric protein, a decrease in the gliadin-to-glutenin ratio, and a marked decrease in unextractable polymeric protein (UPP). Avocet C doughs exhibited greater extensibility and shorter Mixograph dough development times, and baked into smaller loaves compared to those from Avocet A. Similar differences were observed in comparisons between the two Fiorello lines and between the two Halberd biotypes that had differing Glu-B1 alleles. These results show that in closely related genotypes, the presence of the Bx7+By8 or Bx7+By9 HMW-GS instead of Bx20+By20 or Bx26+By27 is associated with higher UPP, higher dough strength and better bread-making performance. It is suggested that this could be due to the greater number of cysteines in the Bx7 subunit that are available for forming higher-molecular-weight glutenin polymer. This could give the possibility to manipulate dough properties and bread-making quality by utilizing HMW-GS alleles with varying numbers of cysteine residues.
1. Introduction
Allelic variation at Glu-1 loci, containing genes encoding HMW-GS, has been shown to largely contribute to differences in bread-making quality (Payne, 1987; Kasarda, 1989). Each Glu-1 locus has been shown to contain two tightly linked genes, one encoding a HMW-GS of high Mr designated x-type and the other a subunit of lower Mr designated y-type. Correlative studies have shown the relative importance of certain subunits compared to others. Qualitative effects have been related to the number of HMW-GS present in a given cultivar or structural differences existing between them. The number and position of cysteine residues available for intermolecular bonds have been suggested to be responsible, to a certain extent, for qualitative differences of different allelic subunits (Bietz, 1987) through their effect on the amount of large-sized glutenin polymer (Weegels et al., 1996).
چکیده
1. مقدمه
2. آزمایش
2.1. مواد و روش
2.2. روش
2.3. تجزیه و تحلیل آماری
3. نتایج و بحث
3.1. ترکیب پروتئین لاین ها
2.3. لاین های آووکت
3.3 . لاین های فیورلا و هالبرد
4. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Experimental
2.1. Materials
2.2. Methods
2.3. Statistical analysis
3. Results and discussion
3.1. Protein composition of lines
3.2. Avocet lines
3.3. Fiorello and Halberd lines
4. Conclusions
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه