پاسخ هیبرید ذرت برگی و غیربرگی به تراکم جمعیت و سطح کودهای نیتروژنی
ترجمه شده

پاسخ هیبرید ذرت برگی و غیربرگی به تراکم جمعیت و سطح کودهای نیتروژنی

عنوان فارسی مقاله: پاسخ هیبرید ذرت برگی و غیربرگی به تراکم جمعیت و سطح کودهای نیتروژنی
عنوان انگلیسی مقاله: Response of a Leafy and Non-Leafy Maize Hybrid to Population Densities and Fertilizer Nitrogen Levels
مجله/کنفرانس: جوامع علوم محیطی - Environmental Science Societies
رشته های تحصیلی مرتبط: کشاورزی
گرایش های تحصیلی مرتبط: فیزیولوژی گیاهان زراعتی و علوم باغبانی
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.2135/cropsci2005.06-0141
دانشگاه: کشاورزی و مواد غذایی، کانادا
صفحات مقاله انگلیسی: 11
صفحات مقاله فارسی: 25
ناشر: Sciencesocieties
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2014
ترجمه شده از: انگلیسی به فارسی
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه شده و آماده دانلود
فرمت ترجمه فارسی: pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
مشخصات ترجمه: تایپ شده با فونت B Nazanin 14
مقاله بیس: خیر
مدل مفهومی: ندارد
کد محصول: 8338
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
پرسشنامه: ندارد
متغیر: ندارد
درج شدن منابع داخل متن در ترجمه: خیر
ترجمه شدن توضیحات زیر تصاویر و جداول: خیر
ترجمه شدن متون داخل تصاویر و جداول: خیر
نمونه ترجمه فارسی مقاله

چکیده 

تراکم جمعیت گیاهی بهینه (ppd) ذرت به منظور تولید محصول دانه ای و علوفه ای، وابسته به نوع هیبرید ذرت، حاصل خیزی خاک و مدیریت زراعی می باشد. اطلاعات محدودی در مورد پاسخ عملکردی هیبریدهای پربرگ ذرت به تراکم های مختلف جمعیتی تحت نرخ های کاربردی مختلف N وجود دارد. یک مطالعه ی میدانی در طول سال های 2003 و 2004 در اوتاوای کانادا، به منظور ارزیابی عملکرد محصول دانه ای و علوفه ای یک هیبرید پربرگ ذرت (Maziex LF850 RR) با یک هیبرید معمولی (Pioneer 3893)، تحت شرایط سه نوع تراکم جمعیتی مختلف (6000، 75000 و 90000 گیاه در هر هکتار) و چهار نوع رژیم کودی مختلف N (0، 75، 150 و 225 کیلوگرم کود N در هر هکتار)، انجام گرفت. پارامترهایی از جمله جلوگیری از تابش نور توسط سایه انداز (تاج و شاخ و برگ گیاه) گیاه، ماده ی خشک گیاه (DM)، عملکرد علوفه ای و دانه ای در این مطالعه اندازه گیری شدند. هیبرید پربرگ حدود 20 تا 25% سطح برگ بیشتری داشت، و به طرز چشمگیری محصول علوفه ای آن وزن خشک بالاتری داشت (21.1 در مقابل 20.0 میلی گرم در هکتار)، ولی در مقابل به شکل قابل ملاحظه ای عملکرد و محصول دانه ای تولید شده ی آن در مقایسه با هیبرید معمولی (9.4 در مقابل 9.7 میلی گرم در هکتار) پایین تر مشاهده شد. هیبرید پربرگ به مراتب حساسیت بیشتری نسبت به تراکم جمعیتی بالا در مزرعه و استرس های کمتر N، نسبت به هیبرید معمولی نشان داد و در نتیجه تعداد گیاهان بی ثمر و بدون حاصل افزایش یافته (تا 15%)، شاخص برداشت را کاهش داده (HI) و درنتیجه به شکل قابل ملاحظه ای عملکرد دانه ای این هیبرید در مقابل هیبرید معمولی در سال 2003 کاهش نشان داد. عملکرد دانه ای با میزان استفاده ی 225 کیلوگرم N در هر هکتار به حداکثر (ماکزیمم) خود می رسد و پس از آن مقادیر استفاده ی 75 کیلوگرم و 150 کیلوگرم در هر هکتار بیشترین عملکرد را نشان دادند، ولی وزن خشک محصول علوفه ای بین مقادیر استفاده ی N از 150 تا 225 کیلوگرم در هر هکتار تفاوت و اختلاف خاصی نشان نداد. تراکم جمعیتی گیاه تاثیری بر میزان عملکرد دانه ای نداشت ولی میزان عملکرد علوفه ای با افزایش تراکم جمعیتی از 60000 تا 90000 در هر هکتار، افزایش پیدا کرد. در این محدوده ی تراکم جمعیتی تست شده، پاسخ متفاوتی در هیچ یک از هیبریدها در وزن خشک علوفه ای مشاهده نشد، و تیمارهای مختلف N هیچ نوع تاثیری بر پاسخ هیبریدها نسبت به تراکم های جمعیتی نداشت. نتیجه گرفتیم که هیبرید پربرگ نسبت به تراکم بالای جمعیتی ذرت و استرس های کمتر N در مقایسه با هیبرید معمولی، به خصوص در مورد عملکرد دانه ای، حساسیت بالاتری دارد. تراکم جمعیتی بهینه گیاه ذرت برای تولید محصول علوفه ای می تواند بالاتر 90000 گیاه در هر هکتار برای هر دو نوع هیبرید باشد.

تراکم جمعیتی گیاهی (تعداد گیاهان موجود در یک ناحیه ی مشخص) یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده ی عملکرد گیاه (بازده) می باشد. همانطور که نرخ رشدی محصول زراعی وابسته به مقدار تابش فعال فتوسنتزی جذب شده توسط گیاه می باشد، سطح برگ در واحد سطح زمین (مثل شاخص سطح برگ LAI) هم نقش مهمی در تولید وزن خشک محصول بازی می کند. شاخص سطح برگ پس از گذشت مدت زمان کوتاهی از ابریشم سازی به حد ماکزیمم خود می رسد (Alisson,1969)، و تنوع موجود در این شاخص به دلیل تراکم جمعیتی گیاه، ساختار ژنوتیپی و محیط پیرامون (عوامل محیطی) می باشد (مرجع). راه های افزایش شاخص سطح برگ از طریق بالا بردن تراکم جمعیتی گیاه و تامین مناسب و کافی N می باشند. تراکم جمعیتی گیاه، از طریق اثر گذاری بر سطح برگ گیاه، مقدار نور جذب شده به ازای هر گیاه و تعداد دانه به ازای هر گیاه، بر میزان نسبت منبع/مخزن پس- از گلدهی تاثیر می گذارد (مرجع). 

نمونه متن انگلیسی مقاله

ABSTRACT

Optimum plant population density (PPD) of maize (Zea mays L.) for grain and/or silage production depends on hybrid type, soil fertility and agronomic management. Limited information exists on the yield response of Leafy maize hybrids to different PPD under varying N application rates. A field study was conducted during 2003 and 2004 in Ottawa, Canada to evaluate grain and silage yields of a Leafy hybrid (‘Maizex LF850 RR’) with a conventional hybrid (‘Pioneer 3893’), under three PPD (60 000, 75 000, and 90 000 plants ha21 ) and four N fertilizer (0, 75, 150, and 225 kg N ha21 ) regimes. Canopy light interception, plant dry matter (DM), silage, and grain yield were measured. The Leafy hybrid had 20 to 25% more leaf area, on an individual plant basis, and produced significantly greater silage DM (21.1 vs. 20.0 Mg ha21 ), but had a significantly smaller grain yield (9.4 Mg ha21 ) than the conventional hybrid (9.7 Mg ha21 ). The Leafy hybrid was more sensitive to high density and low N stresses, resulting in more barren plants (up to 15%), lower harvest index (HI), thus significantly lower grain yield than the conventional hybrid in 2003. Grain yield reached to a maximum with 225 kg N ha21 followed by 75 and 150 kg N ha21 , but silage DM was not different between 150 and 225 kg N ha21 . Plant population density had no effect on grain yield but silage yield increased linearly as PPD increased from 60 000 to 90 000 plants ha21 . Within the tested range of PPD, no differential response of hybrids was observed in terms of grain yield or silage DM, and N treatments had no effect on response of hybrids to PPD. We conclude that the Leafy hybrid was more sensitive to high PPD and low N stresses than the conventional hybrid especially for grain production. The optimum PPD for silage production may be beyond 90 000 plants ha21 for both types of hybrids.

PLANT population density (the number of plants per unit area) is one of the most important yield determinants of maize. As crop growth rate depends on the amount of intercepted photosynthetically active radiation (PAR), the leaf area per unit ground area (i.e., leaf area index [LAI]) plays an important role in DM production. The LAI attains its maximum value shortly after silking (Allison, 1969), and variation in maximum LAI is due to plant density, genotype architecture and environment (Tollenaar, 1977; Stewart et al., 2003). The ways to increase LAI are through increased planting density and adequate N supply. The PPD affects the post-flowering source/sink ratio through its effects on plant leaf area, the amount of light intercepted per plant and kernel number per plant (Borra´ s et al., 2003).

ترجمه فارسی فهرست مطالب

چکیده

مواد و روش ها

نتایج و بحث

شرایط رشدی

تعداد گیاهان و خوشه های برداشت شده

توسعه و گسترش سطح برگ و کانوپی گیاه، و جذب نور

سبزی برگ و انعکاس کانوپی (سایه انداز)

عملکرد دانه ای و شاخص برداشت

ماده خشک علوفه ای

فهرست انگلیسی مطالب

ABSTRACT

MATERIALS AND METHODS

RESULTS AND DISCUSSIONS

Growing Conditions

Number of Plants and Ears at Harvest

Leaf Area, Canopy Development, and Light Interception

Leaf Greenness and Canopy Reflectance

Grain Yield and Harvest Index

Silage Dry Matter

محتوای این محصول:
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت pdf
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه
قیمت محصول: ۳۱,۲۰۰ تومان
خرید محصول