ارزیابی تاثیر پارک های علم بر تعامل دانش در نظام نوآوری منطقه ای
چكیده
انتظار می رود كه پارک های علم در سیستم نوآوری منطقه ای برای جریان دانش متمرکز به عنوان یک کاتالیزور عمل کنند. بر اساس میکرو داده های شرکت های مبتنی بر فناوری جدیدی (NTBFs) كه در پارک های علم واقع شده اند و یك نظرسنجی پرسشنامه ای از مدیران پارک های علم، این موضوع بررسی می شود كه آیا پارک های علم کارآمدند و همچنین كدام پارک ها بازدهی بیشتری دارند. نتایج تجربی نشان می دهد که بعید است شرکت های مبتنی بر فناوری جدید درون پارکی، ارتباط دانش متمرکزی كه به عنوان تحقیقات مشترک با موسسات آموزش عالی محلی توصیف شده است ایجاد كنند. علاوه بر این پارک های علمی که به جای مزیت فیزیکی به شركت های مستاجر چیدمان سازمانی ارائه می كنند، مستاجران و دانشگاه ها را به تعامل دانش تشویق می نمایند.
1. مقدمه
پارک های علم آن گونه كه در همکاری دانشگاه و صنعت منطقه توصیف شده، از طریق تسهیل جریان دانش متمرکز در نظر دارد كه ایجاد و رشد شرکت های مبتنی بر فناوری جدید (NTBFs) را ترویج دهد. كشور ژاپن در نیمه دوم دهه 1990 شاهد ظهور پر رونق پارک های علم بوده است كه منعکس كننده اقتصاد حبابی در اواخر دهه 1980 و اجرای چند سیاست توسعه منطقه ای در دهه 1980 می باشد. اكثر پارک های علم توسط مقامات محلی و یا سرمایه گذاری مشترک تامین مالی عمومی اداره می شود. بنابراین ارزیابی این نکته كه آیا پارک های علم به تسهیل جریان دانش در سیستم نوآوری های منطقه ای كمك می كنند یا خیر حائز اهمیت است. در کشورهای غربی بسیاری از مطالعات تجربی تاثیر خط مشی پارک های علم را از نظر كمی بررسی می كند. آنها پارک های علم را از دیدگاه های مختلفی از جمله ارتقاء جریان دانش متمرکز، میزان بقای مستاجر، رشد فروش و یا اشتغال مستاجران، خروجی نوآوری مستاجران، تشکیل تراکم تحقیق و توسعه در منطقه و شهرت مستاجران ارزیابی می نمایند. بسیاری از مطالعات تجربی پارک های علم را به عنوان یك نوآوری درون فرهنگی ارزیابی می كنند که در آن به جای بستر نوآوری، تعامل دانش با دانشگاه های دانشمند محور به ندرت مشاهده می شود. یکی از دلایل آن هم این است که شرکت های غیر فعال در تحقیق و توسعه به سادگی وارد پارک های علم می شوند زیرا آنها در جامعه تجاری با اعتبار و بلند آوازه اند. علاوه بر این مدیران پارك های علم استانداردها را در انتخاب مستاجران پایین می آورند تا درآمدشان از اجاره پارک تضمین شود. در ژاپن ارزیابی کمی سیاست ها با توجه به نبود یك تعریف رسمی و آماری از پارک های علم بسیار نادر است. بنابراین بسیاری از مطالعات تجربی پارک های علمی بر مطالعات موردی پارک های علمی موفق و مستاجران متكی می باشد.
Abstract
In the regional innovation system, science parks are expected to act as a catalyst for localized knowledge flow. Based on micro data on new technology-based firms (NTBFs) located in science parks and a questionnaire survey to science park managers, whether science parks are efficient and which science parks are more efficient are examined. Empirical results show that on-park NTBFs are unlikely to establish localized knowledge linkages, represented as joint research with universities and public research institutes. Furthermore, science parks that provide organizational arrangement, instead of the physical advantage, for R&D of tenants encourage knowledge interactions between tenants and universities.
1. Introduction
Science parks aim to promote the creation and growth of new technology-based firms (NTBFs) by facilitating localized knowledge flow represented as university-industry collaboration in the region. In Japan, the former half of the 1990s saw the advent of a science park boom, reflecting the bubble economy in the late 1980s and several regional development policies implemented in the 1980s. Most of the science parks are administrated by local authorities or public-funded joint ventures. Therefore, it is important to assess whether science parks contribute to facilitating knowledge flow in the regional innovation system. In Western countries, many empirical studies quantitatively evaluate the policy impact of science parks. They evaluate science parks from several perspectives, such as the promotion of localized knowledge flow, survival rate of tenants, growth in sales or employment of tenants, innovation output of tenants, the formation of R&D agglomeration in the region, and reputation of tenants. Many of the empirical studies assess science parks as enclaves of innovation where knowledge interaction with university-based scientists is scarcely observed, rather than seedbeds of innovation. One of the reasons is that R&D-inactive firms move into science parks simply because they are recognized as prestigious in the business community. Furthermore, science park managers lower standards in selecting tenants to secure rent income. In Japan, quantitative policy evaluation was scarce due to the absence of official definition and statistics on science parks. Therefore, most of the empirical studies on science parks have relied on case studies on successful science parks and tenants.1
چكیده
1. مقدمه
2. تعریف پارک های علم
3. پژوهش های پیشین
4. داده ها
5. آیا پارک های علم کارآمد هستند؟
6. کدام یک از پارک های علمی کارآمدتر هستند؟
7. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Definition of science parks
3. The previous literature
4. Data
5. Are science parks efficient?
6. Which science parks are more efficient?
7. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه