چکیده
ازوفاژیت (التهاب مری) در کودکان نادر نیست و اغلب هم ناشی از ریفلاکس(بازگشت مواد غذایی) از معده به مری می باشد. سایر شرایطی که می توانند منجر به التهاب مری گردند مانند التهاب ائوزینوفیلی مری و التهاب عفونی لازم است که در تشخیص های افتراقی توضیح داده شوند و مشخص گردند. التهاب قارچی یا کاندیدیایی معمولا در کودکانی رخ می دهد که در معرض خطر بالا برای ابتلا هستند که شامل کودکانی با سیستم ایمنی متوقف شده ، دارای سوء تغذیه ، تحت درمان استروئیدی یا مبتلا به دیابت ملیتوس کنترل نشده ، می باشند. یک دختر 11 ساله با دیابت ملیتوس نوع یک کنترل نشده و درد راجعه مری همراه با استفراغ پذیرش گردید. دریافت مایعات و غذا از راه دهان رضایت بخش بود. هیچگونه اختلال در بلع و درد در حین بلع وجود نداشت. معاینات بالینی طبیعی بود و بهداشت دهان در حد خوبی بود. شکست در پاسخگویی به داروهای مرسوم و معمول منجر به انجام ارزیابی اندوسکوپیک گردید که به دنبال آن پلاک های سفید و التهاب مری دیده شد و تشخیص التهاب قارچی مری در هیستو پاتولوژی گذاشته شد. هر چند که التهاب عفونی مری به طور منفرد و تک گیر در بچه های سنین پایین دیده می شود اما آن باید همیشه در افرادی که پر خطر هستند و نیز زمانی که داروهای معمول در بر طرف ساختن نشانه ها با شکست مواجه می گردند، در نظر گرفته شود.
ABSTRACT
Esophagitis in children is not uncommon, mostly due to gastro-esophageal reflux. Other conditions like eosinophilic and infective esophagitis need to be elucidated in differential diagnoses. Fungal or Candida esophagitis usually occurs in high risk children who are immune-compromised, malnourished, on steroid therapy or have uncontrolled diabetes mellitus. An eleven-year girl presented with uncontrolled type I diabetes mellitus and recurrent epigastric pain with vomiting. Her oral intake was satisfactory. There was no dysphagia and odynophagia. Physical examination was normal with good oral hygiene. Failure in responding to conventional medications led to endoscopic evaluation, which revealed white patches and esophageal inflammation and diagnosed as fungal esophagitis on histopathology. Although infective esophagitis is encountered sporadically in pediatric age group, but it should always be considered in high risk individuals and when conventional medication fails to resolve the symptoms.
چکیده
مقدمه
گزارش مورد
بحث
ABSTRACT
INTRODUCTION
CASE REPORT
DISCUSSION