چکیده
بتن پلیمری در اواخر دهه 1950 میلادی معرفی گردید و در دهه 1970 به سبب استفاده از آن در تعمیرات، پوشش های نازک و سقف، و قطعات پیش ساخته مشهور شد. با توجه به خواص آن مانند: استحکام (مقاومت) فشاری بالا، عمل آوری سریع، استحکام (مقاومت) ویژه بالا و مقاومت در برابر حملات شیمیایی، بتن پلیمری در حوزه های بسیار تخصصی کاربرد یافته است. به طور همزمان این مواد در ساخت ماشین آلاتی به کار گرفته می شوند که در آن از خواص میرایی لرزش بتن پلیمری بهره برداری می گردد. مطالعه حاضر به تلاش محققان مختلف برای انتخاب مواد متشکله ، پارامترهای فرآوری، شرایط عمل آوری، و اثرات آن ها بر روی خواص مکانیکی مواد حاصله می پردازد.
1. مقدمه
بتن پلیمری، ماده کامپوزیتی است که از پلیمریزاسیون مخلوط مونومر / سنگدانه حاصل می شود. مونومر پلیمریزه به عنوان چسب برای سنگدانه ها عمل نموده و کمپوزیت حاصله بتن خوانده می شود. تحولات مربوطه به بتن پلیمری به اواخر دهه 1950 بر می گردد زمانی که این مواد به عنوان جایگزین بتن سیمانی در برخی از کاربردهای خاص توسعه یافتند. مصارف اولیه بتن پلیمری در روکش ساختمان و غیره گزارش شده است. بعدها به دلیل عمل آوری سریع، چسبندگی عالی نسبت به بتن سیمانی و فولاد تقویت شده، استحکام بالا، و دوام، از این ماده به طور گسترده ای به عنوان مواد ترمیم کننده استفاده گردید [1]. از بتن پلیمری پیش ساخته برای تولید انواع محصولات مانند: مخازن اسید، دهانه، آبگذر، موانع حد فاصل بزرگراه ها و غیره استفاده می گردد.
Polymer concrete was introduced in the late 1950s and became well known in the 1970s for its use in repair, thin overlays and floors, and precast components. Because of its properties like high compressive strength, fast curing, high specific strength, and resistance to chemical attacks polymer concrete has found application in very specialized domains. Simultaneously these materials have been used in machine construction also where the vibration damping property of polymer concrete has been exploited. This review deals with the efforts of various researchers in selection of ingredients, processing parameters, curing conditions, and their effects on the mechanical properties of the resulting material.
1. Introduction
Polymer concrete is a composite material which results from polymerization of a monomer/aggregate mixture. The polymerized monomer acts as binder for the aggregates and the resulting composite is called “Concrete.” The developments in the field of polymer concrete date back to the late 1950s when these materials were developed as replacement of cement concrete in some specific applications. Early usage of polymer concrete has been reported for building cladding and so forth. Later on because of rapid curing, excellent bond to cement concrete and steel reinforcement, high strength, and durability, it was extensively used as repair material [1]. Precast polymer concrete has been used to produce a variety of products like acid tanks, manholes, drains, highway median barriers, and so forth.
چکیده
1. مقدمه
2. عوامل اثرگذار بر خواص بتن پلیمری
2.1. توصیف خواص مکانیکی بتن پلیمری
2.2. مطالعات خستگی در بتن پلیمری
3. بحث
4. نتیجه گیری ها
1. Introduction
2. Factors Affecting Properties of Polymer Concrete
2.1. Characterization of Mechanical Properties of Polymer Concrete
2.2. Fatigue Studies on Polymer Concrete (PC)
3. Discussion
4. Concluding Remarks