چکیده
همواره بیان می شود که ما در حال ورود به یک "قرن بیوتکنولوژی" هستیم که در آن بیوتکنولوژی وعده پیشرفت-های عمده ای را در بهره وری کشاورزی می دهد. با این حال، توسعه بیوتکنولوژی یک امر ساده نیست و ظهور GMOs منجر به اعتراض عمومی و مقاومت مصرف کنندگان شده است. در این مقاله یک پروژه مقایسه ای بین استرالیا و انگلستان در رابطه با نقش مقررات و نظارت در واسطه گری مباحث و مدیریت خطرات مرتبط مورد بررسی قرار می گیرد. پاسخ های تنظیمی و میانجیگری کشمکش های دولت های استرالیا و انگلستان توسط محیط-های نهادی و سیاسی در این دو کشور شکل گرفته است. پیامدهای این بحث های عمومی و پاسخ های نظارتی برای به دست آوردن فرصت های رقابتی در نظر گرفته می شوند. این واقعیت که دو کشور دارای سیستم حکومتی و مقررات مشابه هستند، میزان مشابهت شرایط را در بسیاری از جهات نشان می دهد. اما تفاوت های مهمی در سبک و محتوای بحث سیاسی آن ها وجود دارد. در هر دو کشور استرالیا و بریتانیا، حکومت مرکزی مربوطه متعهد به پذیرفتن "آینده بیوتکنولوژی" است. برخلاف این پیش زمینه، هنوز شک های اندکی در مورد نقش تعیین کننده ی انتخاب های مربوط به بیوتکنولوژی در شکل دهی آینده مناطق روستایی وجود دارد.
1- مقدمه
گسترش موجودات اصلاح شده ژنتیکی (GMOs) در حال حاضر به عنوان یکی از مهم ترین و جنجال برانگیزترین مباحث اجتماعی در سطح جهان است. اهمیت آن ها به دلیل منافع اقتصادی آن ها برای مناطق و کشورهایی است که می توانند به طور موفق مزایای رقابتی را در تحقیق و توسعه به دست آورده و با خطرات آن ها برای سلامت انسان، بهره وری بلند مدت کشاورزی، پیگری سایر استراتژی های رقابتی برای کشاورزی (مانند کشاورزی ارگانیک یا بدون GM) و محیط مقابله کنند (OECD, 2005). این مقاله در مورد گسترش، اعتراض اجتماعی، رشد و تنظیم بخش بیوتکنولوژی، به ویژه GMOs به شکل دانه ها، محصولات یا مواد غذایی بحث می کند. اثر متقابل بین منافع پیشنهاد شده ی تایید و تشویق بیوتکنولوژی جدید و جنبه های منفی آن و تلاش های انجام شده از طریق تنظیم و نظات بر میانجی گری بحث ها و مدیریت خطرات همراه با آن، از طریق یک مطالعه مقایسه ای تحولات صورت گرفته در استرالیا و انگلستان انجام شد. همانطور که Wright (1993) بیان کرده است این نوع تجزیه و تحلیل مقایسه ای توسعه GMOs به ماهیت اختیاری و سیاسی تصمیم گیری ها و همچنین تاثیر عامل واسطه در سطوح مختلف از جمله سطوح فراملی کمک می کند. بنابراین پاسخ های تنظیمی و میانجیگری کشمکش های بین دولت های استرالیا و انگلستان توسط محیط های نهادی و سیاسی در این دو کشور شکل گرفته است و ما به مفهوم این بحث های عمومی و پاسخ های تنظیمی برای به دست آوردن فرصت های رقابتی علاقه مند هستیم. ما امیدوار هستیم که با استفاده از این روش به بحث های موجود در جغرافیای بیوتکنولوژی کمک کرده و بررسی کنیم که چگونه مجموعه های مختلف از شبکه های دولت-شرکت ها-علم باعث ساخت چهارچوب هایی برای گسترش بیوتکنولوژی شده (Bridge et al., 2003, p. 172) و عوامل محلی چگونه به این استراتژی های قانونی پاسخ می دهند.
Abstract
It is increasingly argued that we are entering into a “biotech century”, in which biotechnology promises major advances in agricultural productivity. The development of biotechnology is not a straightforward aVair, however, and the advent of GMOs has led to public protest and consumer resistance. This paper draws upon a comparative Australian–UK project concerned with the role of regulation and governance in mediating the debates and managing the associated risks. Regulatory responses and the mediation of conXicts by the Australian and UK governments have been shaped by the institutional and policy environments in these two countries. The implications of these public debates and regulatory responses for the capture of competitive opportunities are considered. The fact that the two countries have broadly similar systems of governance and regulation reveals how alike the circumstances are in many respects. But at the same time there are important diVerences in both the style and the content of the policy debates. In both the UK and Australia, the respective central governments remain committed to a ‘biotechnology future’. Against this background, there is little doubt that the choices about biotechnology will play a deWning role in shaping the future of rural places.
1. Introduction
The development of genetically modiWed organisms (GMOs) is currently positioned as one of the most signiWcant and contentious societal debates globally. Their signiWcance arises from the perceived economic beneWts to regions and nations that can successfully capture competitive advantages in research and development, counterposed by the possible threats to human health, long-term agricultural productivity, the pursuit of other competitive strategies for agriculture (such as organics or GM-free agriculture), and the environment (OECD, 2005). This paper is concerned with the development, social contestation, growth and regulation of the biotechnology sector, speciWcally GMOs in the form of seeds, crops and foods. Through a comparative study of developments in Australia and the United Kingdom (UK), we examine the interplay between the suggested beneWts of adopting and encouraging the new technology and the negative aspects that may also arise, and the attempts that have been made through regulation and governance to mediate the debates and manage the associated risks. As Wright (1993) has argued, this kind of comparative analysis of the development of GMOs helps expose the arbitrary and political nature of decisions as well as the inXuence of agency operating at various levels, including particularly transnationally. Thus, regulatory responses and the mediation of conXicts by the Australian and UK governments have been shaped by the institutional and policy environments in these two countries, and we are interested in the implications of these public debates and regulatory responses for the capture of competitive opportunities. In this manner we hope to contribute to debates within geography on biotechnology and begin to tease out how “diVerent assemblages of state-corporate-science networks construct legitimising platforms for continued biotech development” (Bridge et al., 2003, p. 172) and how local actors respond to these legitimising strategies
چکیده
1- مقدمه
2. تنظیم و نظارت در بحث GMO
3. رقابت در مقابل پایداری: GMOs در استرالیا و بریتانیا
3-1- GMOs در استرالیا
3.2. GMOs در انگلستان
4. مقایسه انگلستان و استرالیا
5. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Regulation and governance in the GMO debate
3. Competitiveness versus sustainability: GMOs in Australia and the UK
3.1. GMOs in Australia
3.2. GMOs in the UK
4. The UK and Australia compared
5. Conclusions