اهداف حفاظت از محیط زیست، سیاست و مردم در تنظیم GMOs در اروپا
چکیده
یکی از تفرقه اندازترین بحث ها در کشاورزی مدرن، استفاده از موجودات اصلاح شده ژنتیکی است. در اروپا، بحث سیاست مربوط به GMOs با تلاش های مداوم در ارتباط بوده است. با این حال، ارزیابی خطر محیطی برای کمک به تصمیم گیری نظارتی، به طور ذاتی با پرسش هایی در مورد اخلاق زیست محیطی در ارتباط است و به ویژه در مجموعه ای از اهداف حفاظت از محیط زیست ظاهر می شود. برای ارزیابی خطر GMOs، سازمان امنیت غذایی اروپا موقعیت متناقضی را در مورد اهداف حمایت از محیط زیست ارائه داده است. با این حال، روند رو به رشد حفاظت از تنوع زیستی در چارچوب خدمات اکوسیستم در بر گرفته شده و خدمات اکولوژیکی به شرایط بیولوژیکی کاهش یافته است. چگونگی درک، بیان و استفاده از اهداف زیست محیطی برای تعریف ارزیابی ریسک و شکل قانونی تصمیم گیری، یک فاکتور مهم در بحث تنظیم GMOs در اروپا است. پیشنهاد می شود که تلاش برای تقسیم بندی دقیق بین طبیعت و فرهنگ یا سیستم های اکولوژیکی و اجتماعی در ارزیابی ریسک GMOs در اروپا، قطعا برای هر دو حوزه علم و اخلاق، مفید نیست.
1- مقدمه
تنظیم ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی (GMOs) در کشاورزی اروپا در دهه های گذشته مسئله ای بسیار بحث برانگیز بوده است. با این حال، در سال های اخیر مفهوم بحران ایجاد شده برای اتحادیه اروپا از زمانی شدت گرفت که چند تا از بزرگ ترین و قوی ترین کشورهای عضو (به عنوان مثال آلمان، فرانسه، اتریش و ایتالیا)، با وجود مصوبات ایمنی کمیسیون اروپا و سازمان ایمنی غذایی اروپا (EFSA)، ممنوعیت های ملی را در کشت برخی از محصولات اصلاح شده ی ژنتیکی اعلام کردند (GMO-free Europe 2010). با توجه به بخشنامه 2001/18، در صورتی که ممنوعیت 'موقت' توسط کشورهای عضو بر اساس خطر بالقوه برای سلامت انسان ها یا محیط زیست باشد، به طور قانونی تحت ماده حفاظت (ماده 23) مجاز شده و توسط دانش علمی جدید پشتیبانی می شود. با این حال، EFSA، هر نوع منع کشت GM موجود را ارزیابی کرده و مشخص شده است که تمام آن ها فاقد پشتوانه علمی کافی تلقی می شوند. بنابراین ممنوعیت های ملی، غیر قانونی اعلام شده است. با وجود این، ممنوعیت در جای خود باقی مانده است، که نشان دهنده ی یک تنگنای سیاسی عمیق و طنین انداز است که روش-ها و فرآیندهای علمی با وجود تلاش شدید چندین ساله، قادر به حل آن نیستند (Wickson and Wynne, 2012a). با وجود این دیدگاه سنتی که ارزیابی ریسک یک فرایند عینی انجام شده توسط کارشناسان علمی بی طرف است (Kuntz 2012)، ارزش ها به ارزیابی علمی ریسک نفوذ کرده اند (Wickson and Wynne, 2012b). ارزیابی ریسک محیطی به وضوح در تنظیم اهداف حفاظت از محیط زیست آشکار است. قبل از انجام هر گونه ارزیابی ریسک محیطی، ابتدا باید آنچه نگران آن هستیم، آنچه برای ما ارزشمند است و دلیل آن مشخص شد.
abstract
One of the most divisive debates in modern agriculture concerns the use of genetically modified organisms (GMOs). In Europe, the policy debate over GMOs has been met with a persistent attempt to retreat into “sound science” as a potential unifying force. However, environmental risk assessment as an aid to regulatory decision-making is inherently entangled with questions of environmental ethics. This is particularly manifested in the setting of environmental protection goals. For the risk assessment of GMOs, the European Food Safety Authority has presented an inconsistent position on environmental protection goals. There is, however, an emerging trend for biodiversity conservation to be enfolded within an ecosystem services frame, and for ecosystem services to be reduced to biological terms. How environmental protection goals are understood, articulated and used to define risk assessment and shape regulatory decision-making is a significant factor in the entrenched debate over the regulation of GMOs in Europe. In negotiating this territory, I suggest that the attempt to enforce a strict divide between nature and culture or social and ecological systems in Europe's risk assessment of GMOs is emphatically counter-productive, for both robust science and considered ethical action.
1. Introduction
The regulation of genetically modified organisms (GMOs) in European agriculture has been a deeply controversial issue for decades. In recent years, however, the sense of crisis that this has generated for the European Union has intensified as several of the larger and more powerful member states (e.g. Germany, France, Austria and Italy), have declared national prohibitions on the cultivation of particular genetically modified crops despite safety approvals from the European Commission and the European Food Safety Authority (EFSA) (see GMO-free Europe 2010). According to Directive 2001/18, ‘temporary’ prohibitions by member states are legally permitted under the safeguard clause (Article 23) if made on the basis of a potential risk to human health or the environment that is supported by new scientific knowledge. EFSA has, however, evaluated each prohibition on GM crop cultivation to date and deemed all of them lacking in sufficient scientific support. The national bans have therefore effectively been declared illegal. Despite this, the bans remain in place and this has created a deep and reverberating political impasse that scientific method and process have not been able to resolve, despite several years of intense effort (Wickson and Wynne, 2012a). Despite the traditional view that risk assessment is an objective process conducted by neutral scientific experts (Kuntz 2012), values precede and pervade scientific risk assessment (Wickson and Wynne, 2012b). For environmental risk assessment, this is most clearly apparent in the setting of environmental protection goals. Before any environmental risk assessment can be conducted, it must first be established what it is we care about, what we value, and why.
چکیده
1- مقدمه
2. مواد و روش ها
3- نتایج
3-1- EFSA و ابعاد اجتماعی و فرهنگی خدمات اکوسیستم
4- بحث
5- نتیجه گیری
abstract
1. Introduction
2. Material and Methods
3. Results
3.1. EFSA & the Socio-Cultural Dimension of Ecosystem Services
4. Discussion
5. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه