تحقیقات مربوط به واکسن HIV
نیاز اضطراری و فوری به واکسن‌های ضد HIV زمانی احساس شد که گستره HIV در بسیاری مناطق از قبیل آفریقا، آسیای جنوبی و چین همه گیر شد. شکل 1 شیوع HIV را در آفریقای جنوبی از سال 1990 تا 1999 نشان می‌دهد. در بعضی مناطق کشورهای جنوب صحرای آفریقا، نرخ شیوع HIV در حال حاضر به 50% رسیده است (شاتلاندر و همکاران، 2000). شکل 2 ساختار جمعیت کشور بوتسوانا را در سال 2020 بر اساس اثرات مرگ و میر ناشی از ایدز تخمین می‌زند. بیماری HIV بیشتر در مناطقی از جهان اتفاق می‌افتد که درمان ضدویروسی در آن‌جا موجود نیست یا این که به تازگی در حد کمی فراهم شده است. در هیچ یک از موارد، درمان ضدویروسی منجر به علاج بیماری HIV نمی‌گردد. روش‌های مبتنی بر جمعیت برای جلوگیری از گسترش بیماری HIV در سراسر جهان مورد نیاز است.
اهداف توسعه واکسن‌ها
بر اساس درک فعلی از بیماری HIV و پاسخ ایمن به آن، تعدادی قرین بالقوه ایمن وجود دارد که در توسعه واکسن باید به آن توجه کرد (لتوین 2002، لتوین و همکاران 2002، ماسکولا و نابل 2001). واکسن‌ها ممکن است برای تحریک پادتن‌ها به کار روند تا ویروس را محدود کنند و آن را از سرایت و انتقال به سلول‌های هدف، بازدارند و بدینوسیله قبل از ایجاد عفونت‌های سلولی، ویروس را از بین می‌برند. همچنین، کاربرد واکسن‌ها، افزایش پاسخ لمفسیت نوع T متعلق به سایلیتیک (CTL) برای هدف‌گیری سلول‌های مبتلا، و یا تحریک عوامل ضدویروسی توسط این سلول‌ها، است. در مورد بیماری HIV، توانایی استخراج پاسخ‌های ایمن در مواضع خود، علاوه بر انتشار آن‌ها مبحث مهمی است؛ بنابراین ویروس HIV وارد بدن‌ها در سطوح مخاطی می‌گردد و در بافت‌های لمفوسیتی تکثیر می‌شود. القاء پاسخ ایمن در محل‌ها همانند روش‌های پیشگیری، ضروری است.
The urgent need for effective anti-HIV vaccines is most immediately felt when considering the scope of the HIV pandemic in such regions of the world as Africa, Southeast Asia, and China. Figure 1 shows HIV seroprevalence in South Africa from 1990 through 1999; in some areas of sub-Saharan Africa, HIV seroprevalence rates currently approach 50% (Schwartlander et al, Science, 2000). Figure 2 shows the projected population structure of Botswana in 2020 as it reflects the effects of AIDS deaths. Most HIV infections in the world occur in areas where antiretroviral therapy is unavailable or has only recently become available in some measure. In any case, antiretroviral therapy does not cure HIV infection. Population-based methods for preventing the spread of HIV infection are needed everywhere in the world.
Objectives in Vaccine Development
Based on the current understanding of HIV infection and immune response to infection, there are a number of potential immune correlates to be investigated in vaccine development (Letvin, J Clin Invest, 2002; Letvin et al, Annu Rev Immunol, 2002; Mascola and Nabel, Curr Opin Immunol, 2001). Vaccines may be used to stimulate antibodies that could bind virus and to neutralize or stop virus from infecting target cells, thereby eliminating free virus before cellular infection is established. Vaccines could also be employed to increase cytolytic T-lymphocyte (CTL) responses targeting virusinfected cells or to stimulate antiviral factors elaborated by these cells. In the case of HIV infection, the ability to elicit or augment immune responses at locations in addition to the circulation may be of importance; since HIV enters the body at mucosal surfaces and replicates in lymphoid tissue, induction of immune response at these sites may be necessary as preventive approaches
اهداف توسعه واکسن‌ها
آیا ایمنی ناشی از واکسن در برابر HIV ممکن است؟
پاسخ به تحریک پادتن خنثی
واکسن‌های مبتنی بر CTL
وضعیت پیشرفت واکسن
Objectives in Vaccine Development
Is Vaccine-Induced Immunity Against HIV Possible?
Inducing Neutralizing Antibody Response
CTL-Based Vaccines
Status of Vaccine Development
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه