چکیده
این مطالعه در نظر دارد به نقش ارزش های فرهنگی در رسوم روابط عمومی در سنگاپور بپردازد. با توجه به این که شهر سنگاپور از فرهنگ های متعدد تشکیل شده است، این مطالعه قصد دارد به نحوه برقراری تعدد فرهنگ در این کشور پی برده و مشخص کند آیا ارزش هایی که بر ارتباطات سازمانی نفوذ بیشتری دارند به ارزش های کدام یک از جوامع فردگرا یا گروه گرا نزدیک هستند. این مطالعه با استفاده از هفت بعد تأثیر فردگرایی-گروه گرایی بر ارتباطات که توسط گودی کانست معرفی شدند، با 20 متخصص روابط عمومی به مصاحبه پرداخت. یافته های ما حاکی از آن بودند که اگرچه الگوهای یافت شده، کمی بیشتر با الگوهای یافت شده در فرهنگ های گروه گرا همخوانی دارند اما به طور کلی به گروه گرایی شباهت ندارد. تعدد فرهنگی در سنگاپور، ترکیبی از دو رگی فرهنگی معینی را نشان می دهد و این با ویژگی آن که شهر جهانی چند فرهنگی و مظهر مدرنیته غرب بوده و در عین حال ارزش های آسیایی خود را حفظ کرده است همخوانی دارد. همچنین یافته های ما تأیید می کنند که متخصصین روابط عمومی باید خودشان چند فرهنگی باشند تا بتوانند در عصر جهانی چند فرهنگی امروزه، با مخاطبین خود که دارای فرهنگ های متفاوتی هستند به شکلی کارآمد ارتباط برقرار کنند.
1. مقدمه
در دو دهه اخیر، دانشمندان حوزه روابط عمومی (PR) به دنبال پژوهش و آموزش بیشتر در زمینه ارتباطات فرهنگی بوده اند (مک نامارا ، 2004؛ سریرامش ، 2003). با توجه به افزایش تعداد سازمان های چند فرهنگی فعال در اقتصاد بین المللی که برای رقابت دائماً در حال «جهانی شدن »، «جهان محلی شدن » یا «گروبالزیشن » هستند، این کار ضروری تر می گردد (چنی و مارتین ، 2014، صفحه 3). با توجه به مهاجرت های گسترده در سطح جهان که حتی بسیاری از کشورهای یکپارچه اقلیت سابق را به کشورهای چند فرهنگی تبدیل کرده است، نیاز به درک تعدد فرهنگی در حوزه ما اهمیت بیشتری می یابد (کونیگ ، 2015). اساساً توانایی در برقراری ارتباط مؤثر با مردم دارای فرهنگ های مختلف درون کشور و میان کشورها تا این حد مهم نبوده است.
abstract
This study aims to understand the role of cultural values in influencing public relations practice in Singapore. Given that Singapore exhibits a hybrid of cultures, it purposes to comprehend how multiculturalism is operationalized and to uncover if the values that have a greater influence on organizational communication resemble those in individualistic or collectivistic societies. Using Gudykunst’s (1998) seven dimensions that influence individualism-collectivism on communication as a guide, this study interviewed 20 public relations practitioners in Singapore. Our findings showed that although the patterns expressed is slightly more consistent with those found in collectivistic cultures, it does not resemble collectivism in entirety. Multiculturalism in Singapore displays a blend of certain cultural hybridity, which is aligned with it being a multicultural cosmopolitan city that embodies Western modernity while retaining its Asian values. Our findings further reinforced the idea that public relations professionals need to be multicultural themselves to effectively communicate with culturally diverse stakeholders in today’s globalizing era of multiculturalism.
1. Introduction
In the lastfew decades, scholars in global public relations (PR) have called for more research and education in multicultural communication (Macnamara, 2004; Sriramesh, 2003). This charge has become more urgent today given the increasing number of multinational organizations operating in an ever internationalizing economy that are endlessly “globalizing”, “glocalizing” or “grobalization” (Chaney &Martin, 2014, p. 3)to remain competitive. The need to understandmulticulturalism in our field is further accentuated by large scale human migrations across the globe that has resulted in multicultural communities even within many previously ethnically homogenous countries (Koenig, 2015). Essentially, being culturally competent to communicate effectively with culturally diverse publics both intra- and inter-countries has never been more critical.
چکیده
1. مقدمه
2. پس زمینه: چرا سنگاپور؟
3. چارچوب ارتباطات فرهنگی
3.1. ساختارهای فرهنگی فردگرایی و گروه گرایی
3.2. چارچوب
4. روش
4.1. روش اولیه اصلی: مصاحبه های دقیق و کامل
4.2. روش اولیه ضمیمه: تمرین درجه بندی
4.3. جمع آوری و تحلیل داده ها
5. یافته ها و بحث
5.1. تأثیر ارزش های فرهنگی بر حرفه روابط عمومی
5.2. تأثیر ابعاد فرهنگی بر ارتباطات درون سازمان ها
5.3. مصلحت گرایی در تأثیرات فرهنگی بر رسوم
5.4. فرهنگ مرکب در شهر جهانی
5.5. نیاز به درک مفاهیم اجتماعی محلی
6. نتیجه گیری
abstract
1. Introduction
2. Background: why Singapore
3. Cultural-Communication framework
3.1. Cultural constructs of individualism and collectivism
3.2. Framework
4. Method
4.1. Principal primary method: In-Depth interviews
4.2. Accompanying primary method: rating exercise
4.3. Data collection & analyses
5. Findings and discussion
5.1. Impact of cultural values in public relations practice
5.2. Influence of cultural dimensions on communication in organizations
5.3. Pragmatism in cultural impacts on practice
5.4. Hybrid culture in global city
5.5. Need to understand local social meanings
6. Conclusion