کاربردهای آنالیز مجموعه زمانی برای نوسانات خلقی در بیماری دوقطبی
نوآوری درمانی برای بیماری دوقطبی، به واسطه ی نبود تکنیک های لازم برای ثبت علایم دچار اختلال شده است: ناپایداری خلقی مداوم. نوسانات خلقی در طی بهبود از اپی زودهای خلقی حاد همچنان باقی می ماند و به عملکرد روزانه آسیب وارد می کند. آخرین پیشرفت درمانی معنی دار، لیتیوم در سال 1970 می باشد، که تنها به اقلیت بیماران کمک می کند. هیچ مسیر پذیرفته شده ای برای اثبات مفهومی برای یک درمان تثبیت کننده-ی خلقی جدید وجود ندارد. ما پیشنهاد کرده ایم که ترکیب درون بینی های به دست آمده از سنجش خلق با ریاضی ممکن است یک تغییر مرحله را ایجاد کند: سنجش خلق مکرر روزانه (افسردگی) در طی یک چارچوب زمانی کوتاه مدت (1 ماهه) می تواند پروفایل های ناپایداری خلقی دوقطبی فردی را ایجاد کند. یک روش مجموعه ی زمانی امکان مقایسه ی یک ناپایداری خلقی قبل و بعداز درمان را ممکن می سازد. ما یک روش درمانی شناختی مبتنی بر تصویرسازی جدید (MAPP؛ برنامه ی روانشناسی عملکرد خلقی) که یک محرکی از ناپایداری خلقی را هدف گیری می کند، تست کردیم و این روش های سنجشی را در یک طرح چند پایه ای غیرمتقارن مجموعه های موردی 14 بیماری مبتلا به بیماری دوقطبی، به کار بردیم. داده های پایش خلقی ضعیف و هدف درمان برای کل نمونه ها بهبود پیدا کرده بود. آنالیز مجموعه های زمانی داده های خلقی روزانه، به روش از راه دور (تلفن موبایل، اینترنت) به مدت 28 روز قبل و بعداز درمان نمونه برداری شده بود که نشان دهنده ی بهبود در پایداری خلقی افراد برای 11 تا 14 بیمار می باشد. بنابراین یافته ها حمایت مقدماتی را برای یک روش درمانی جدید مبتنی بر تصویرسازی ارائه می کنند. آن ها همچنین نشان دهنده ی یک مرحله در نوآوری درمانی بدون نیاز به انجام آزمایش هایی در اپی زودهای بیماری یا پیش گیری از عود می باشند. مهم تر اینکه، سنجش روزانه یک توصیفی از ناپایداری خلقی در سطح هر بیمار را در یک چارچوب زمانی معنی دار ارائه می کند. این بیماری روانی هزینه بر، ناتوان کننده و مزمن نیاز به نوآوری در روش های درمانی (چه از نظر داروشناختی چه فیزیولوژیک) و ابزارهای سنجشی دارد: این کار نشان می دهد که سنجش های روزانه می توانند برای تشخیص بهبود در پایداری خلقی فردی برای نوآوری درمانی (MAPP) مورد استفاده قرار بگیرند.
مقدمه
برای هر بیماری یا ناهنجاری، یک بخش ضروری از پیشرفت درمان، توانایی برای سنجش و ارزیابی نتایج بالینی کلیدی می باشد. در غیاب تکنیک های مناسب، نواروی آهسته خواهد بود. یک مثال از جایی که این مساله پیشرفت درمانی را دچار اختلال می کند در بیماری دوقطبی می باشد. آوردن ایده های چندین حوزه از علم در کنار هم – در این جا، روانشناسی، روانپزشکی، و ریاضی کاربردی – ممکن است یک فرصتی را برای پیشرفت های درمانی فراهم کند.
بیماری دوقطبی (قبلا شیدایی) توسط اپی زودهای تکراری افسردگی که حداقل با یک اپی زود شیدایی (هیپو) به صورت خلق شادی و فعالیت زیاد همراه است مشخص می شود. تصویر بالینی این است که گرایش به افسردگی غالب می باشد؛ بنابراین، نوسانات خلقی افسرده تحت تمرکز این مقاله می باشد. اضطراب مرضی معمول می باشد که افسردگی را تحریک می کند و با پیش بینی های مرضی ضعیف تر مرتبط می باشد. حدود 1% از بزرگسالان دارای یک تاریخچه ای از بیماری دوقطبی 1 و 2 می باشند که بالاترین نرخ خودکشی را در همه ی بیماری های روانشاختی نشان می دهند. درمان مقدماتی لیتیوم می باشد، یک درمان دارویی که حدود 40 سال پیش پایه گذاری شده بود و تنها برای یک حداقلی از بیماران رضایت بخش بود. با وجود پژوهش، پیشرفت درمانی آرام بود و یک جمعیت اساسی از بیماران با علایم زیاد باقی می مانند. توسعه ی یک روش پژوهشی جدید برای حمایت از نوآوری درمانی حیاتی می باشد.
Treatment innovation for bipolar disorder has been hampered by a lack of techniques to capture a hallmark symptom: ongoing mood instability. Mood swings persist during remission from acute mood episodes and impair daily functioning. The last significant treatment advance remains Lithium (in the 1970s), which aids only the minority of patients. There is no accepted way to establish proof of concept for a new mood-stabilizing treatment. We suggest that combining insights from mood measurement with applied mathematics may provide a step change: repeated daily mood measurement (depression) over a short time frame (1 month) can create individual bipolar mood instability profiles. A time-series approach allows comparison of mood instability pre- and posttreatment. We test a new imagery-focused cognitive therapy treatment approach (MAPP; Mood Action Psychology Programme) targeting a driver of mood instability, and apply these measurement methods in a non-concurrent multiple baseline design case series of 14 patients with bipolar disorder. Weekly mood monitoring and treatment target data improved for the whole sample combined. Time-series analyses of daily mood data, sampled remotely (mobile phone/Internet) for 28 days pre- and post-treatment, demonstrated improvements in individuals’ mood stability for 11 of 14 patients. Thus the findings offer preliminary support for a new imagery-focused treatment approach. They also indicate a step in treatment innovation without the requirement for trials in illness episodes or relapse prevention. Importantly, daily measurement offers a description of mood instability at the individual patient level in a clinically meaningful time frame. This costly, chronic and disabling mental illness demands innovation in both treatment approaches (whether pharmacological or psychological) and measurement tool: this work indicates that daily measurements can be used to detect improvement in individual mood stability for treatment innovation (MAPP).
INTRODUCTION
For any disease or disorder, an essential part of treatment development is the ability to measure and assess key clinical outcomes. In the absence of appropriate techniques, innovation will be slow. One example of where this problem has hampered treatment development is bipolar disorder. Bringing together ideas from several areas of science—here psychology, psychiatry and applied mathematics—may provide an opportunity for treatment advances. Bipolar disorder (formerly ‘manic depression’) is characterized by repeated episodes of depression with at least one (hypo)manic episode of elevated mood and overactivity.1 The clinical picture is that depression tends to dominate; therefore, depressed mood fluctuations present the focus of this paper. Co-morbid anxiety is common, fuelling depression, and relates to poorer prognosis.2 About 1% of adults have a lifetime history of bipolar I or II disorder,3 which carries the highest rate of suicide of all psychiatric disorders.4 The primary treatment is Lithium,5 a pharmacological treatment established over 40 years ago,6 and satisfactory only for a minority of patients.7,8 Despite research, treatment advancement has been slow and a substantial proportion of patients remain highly symptomatic. The development of new research methods to support treatment innovation is critical.9,10
مقدمه
مواد و روش ها
طرح آزمایشگاهی
اهداف پژوهش
سنجش ها
درمان
راهنمای (دستورالعمل) MAPP
آنالیزهای آماری
دسترسی پذیری کد
نتایج
بحث
INTRODUCTION
MATERIALS AND METHODS
Experimental design
Research objectives
Measures
Treatment
MAPP Manual
Statistical analysis
Code availability
RESULTS
DISCUSSION
CONFLICT OF INTEREST
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه