سنجش فعالیت ضد میکروبی عصاره های گیاهی در برابر باکتری های بیماری زا
چکیده
چهار گیاه از نظر فعالیت ضد باکتریایی علیه Staphylococcus aureus، Escherichia coli، Bacillus subtilis، Pseudomonas aeruginosa و گونه های Salmonella به روش دیسک دیفیوژن غربال گری شدند. مشاهده شد که عصاره آبی Psidium guajava، Citrus limonium، Allium sativum و Zingiber officinale در برابر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی فعال بودند. برگ های گواوا در برابر B. subtilis موثرتر بودند، در حالی که سیر به میزان بیشتری رشد S. aureus را مهار می کند. از طرف دیگر، آب لیمو و عصاره برگ های آن در سطوح بالا به ترتیب از رشد P. aeruginosa و E. coli جلوگیری می کنند. این داده ها از استفاده از این گیاهان دارویی در درمان بیماری های عفونی، در زمان محدود بودن دسترسی به آنتی-بیوتیک های تجاری، حمایت می کنند. عصاره گیاهان در برابر عوامل بیماری زای میکروبی انسان فعال هستند، در نتیجه به عنوان منابع بالقوه ترکیبات ضدمیکروبی جدید در حال ظهور هستند. پژوهش حاضر بیان می کند که گیاهان به عنوان ترکیبات ضد میکروبی در برابر میکروارگانیسم ها پتانسیل بالایی دارند. این یافته ها، شواهد علمی را برای حمایت از استفاده سنتی دارویی از این عصاره ها را فراهم می کنند و نشان دهنده ی پتانسیل این گیاهان برای اهداف دارویی است. بنابراین می توانند در درمان بیماری های عفونی ناشی از باکتری های بیماری زا استفاده شوند. بررسی های in vivo بیشتر برای اثبات یافته های ما مورد نیاز است. مهم تر از همه اینکه به مطالعه علمی دقیق شیوه های سنتی پزشکی برای اطمینان از دانش درمانی این گیاهان و ارائه ی شواهد علمی برای کارایی آن ها نیاز است. به اطمینان حاصل شود که دانش و درمانی ارزشمند از گیاهان حفظ شده است و همچنین به ارائه شواهد علمی برای اثر بخشی آنها وجود دارد.
مقدمه
استفاده از گیاهان دارویی به عنوان منبعی برای تسکین بیماری ها به بیش از پنج هزار سال قبل و به اسناد نوشته شده از تمدن های اولیه در چین، هند و شرق نزدیک برمی گردد و بی شک هنری به قدمت بشریت است. قبل از معرفی داروهای جدید، درمان بیماری به طور کامل توسط داروهای گیاهی اداره می شد. بسیاری از گیاهان دارویی و ادویه جات وجود دارند که در استفاده کنونی جای خود را باز کرده اند و بسیاری از آن ها به عنوان داروهای گیاهی مور استفاده هستند. برآورد شده است که حدود 80 درصد از جمعیت جهان ساکن در مناطق وسیع روستایی کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته هنوز هم به طور عمده به گیاهان دارویی وابسته هستند. گیاهان دارویی تنها منبع مقرون به صرفه و در دسترس از مراقبت های بهداشتی اولیه، به ویژه در شرایط عدم دسترسی به تجهیزات پزشکی جدید هستند. مطالعات نشان می دهد که تعداد متخصصان طب سنتی بیشتر از متخصصان داروهای آلوپاتی، به ویژه در مناطق روستایی بیشتر است (1). استفاده از ترکیبات گیاهی برای درمان عفونت، یک فعالیت قدیمی در بخش بزرگی از جهان، به ویژه در کشورهای در حال توسعه است، که در این کشورها درمان انواع بیماری ها به طب سنتی وابسته است. علاقه به گیاهانی با خواص ضدمیکروبی به عنوان نتیجه ای از مشکلات فعلی مرتبط با استفاده از آنتی بیوتیک ها است (4، 5).
ABSTRACT
Four plants were screened for antibacterial activity against Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Bacillus subtilis, Pseudomonas aeruginosa and Salmonella species by the disc diffusion assay. The aqueous extracts of Psidium guajava, Citrus limonium, Allium sativum and Zingiber officinale were found active against both Gram-positive and Gram-negative bacteria. Guava leaves were found more effective against B. subtilis while Garlic cloves inhibited the growth of S. aureus to greater extent. On the other hand lemon juice and leaves extract inhibited the growth of P. aeruginosa and E. coli respectively to high level. These data support the use of such plants based medicines in treatment of infectious diseases where access to commercial antibiotics is restricted. The plants extracts are active against human microbial pathogens thus emerging as potential sources of new antimicrobial compounds. The present investigation expresses that plants have great potential as antimicrobial compounds against microorganisms. These findings provide scientific evidence to support the traditional medicinal uses of these extracts and indicate a promising p otential of these plants for medicinal purposes. Thus they can be used in the treatment of infectious diseases caused by pathogenic bacteria. Further in vivo studies are necessary to substantiate our findings. More importantly there is need for detailed scientific study of traditional medical practices to ensure that valuable therapeutic knowledge of plants is preserved and also to provide scientific evidence for their efficacy.
INTRODUCTION
The use of medicinal plants as a source for relief from illness can be traced back over five millennia to written documents of the early civilization in China, India and the Near east, but it is doubtless an art as old as mankind. Before the introduction of modern medicines, disease treatment was entirely managed by herbal remedies. There are many medicinal herbs and spices, which find place in day-to-day uses, many of these, are used as herbal remedies. It is estimated that about 80 percent of the world population residing in the vast rural areas of the developing and under developed countries still rely mainly on medicinal plants. Medicinal plants are the only affordable and accessible source of primary health care for them, especially in the absence of access to modern medical facilities. Studies reveal that there are more traditional medicine providers than the allopathic providers especially in the rural areas 1 . The use of plant compounds to treat infections is an age-old practice in a large part of the world, especially in developing countries, where there is dependence on traditional medicine for a variety of diseases2,3 . Interest in plants with antimicrobial properties has revived as a result of current problems associated with the use of antibiotics 4,5 .
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
جمع آوری مواد گیاهی
تهیه عصاره های خام
میکروارگانیسم های آزمایش
اثرات ضد میکروبی عصاره های خام
نتیجه و بحث
نتیجه گیری
ABSTRACT
INTRODUCTION
MATERIALS AND METHODS
Collection of plant materials
Preparation of crude extracts
Test microorganisms
Antibacterial activity of crude extracts
RES ULT AND DISCUSSION
CONCLUSIONS
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه