چکیده
سم سیاه سرفه (PTx ) اثرات مختلفی در آنسفالومیلیت تجربی خود ایمن ( EAE) که یک مدل حیوانی مولتیپل اسکلروزیس ( MS) است، دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات محافظتی دوزها و زیر واحدهای مختلف سم سیاه سرفه طراحی شده است. مدل EAE با گلیکوپروتئین الیگودندروسیت میلین (MOG 35، 55 و 200 میکروگرم) و مکمل Freund کامل در موش های ماده ی 6-7 هفته ای C57BL/6 القا شده است. سم سیاه سرفه باعث کاهش 3/91 درصدی نواقص بالینی آنسفالومیلیت تجربی خود ایمن می شود. این کاهش در نواقص بالینی از طریق تضعیف 5/75 درصدی تخریب میلین به دست آمد. علاوه بر این، سم سیاه سرفه باعث کاهش نفوذ لنفوسیت، فعال سازی میکروگلیای غیر فعال شده و تغییر پروفایل سلول T از طریق افزایش کمک کننده ی T (نوع 1 و 2) و سلول های تنظیمی T شد.
مقدمه
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی دمیلینه کننده ی سیستم عصبی مرکزی ( CNS) است. چندین شاهد از این تصور پیشتیبانی می کنند که سلول های T نقش مهمی را در واسطه گری و تنظیم بیماری MS ایفا می کنند. استراتژی های درمانی برای MS بر شناخت عوامل کنترل کننده ی عملکرد سلول های T متمرکز شده اند (O'Brien et al., 2010; Severson and Hafter, 2010). اعتقاد بر این است که سلول-های T خود ایمن، واسطه ی مراحل اولیه جراحت های جدید MS است، اگر چه هدف اختصاصی سلول های T خود ایمن همچنان نامشخص است. پژوهش روی مدل های حیوانی و بیماران مبتلا به MS، مشارکت سلول های کمکی T و همچنین جمعیت های سول های تنظیمی T را در میانجی گری دمیلینه شدن و از دست دادن آکسون از طریق تنظیم سیتوکینین های پیش التهابی را نشان می دهند (De Santi et al., 2011; Disanto et al., 2012; Gandhi et al., 2010; McFarland and Martin, 2007). در حالی که سلول های T خود-ایمن در القای بیماری مشارکت دارند، به نظر می رسد که سلول های اجدادی میلوئید، آنتی بادی ها و مکمل ها مراحل موثر آسیب بافت را دیکته می کنند (Disanto et al., 2012).
abstract
Pertussis toxin (PTx) has various effects in experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE), an animal model of multiple sclerosis (MS). This study was designed to explore the protective effects of PTx of different doses and subunits. EAE model was induced with myelin oligodendrocyte glycoprotein (MOG35 e55, 200 ug) plus complete Freund’s adjuvant in 6e7 week-old female C57BL/6 mice. PTx reduced clinical deficits of EAE by 91.3%. This reduction in clinical deficits was achieved by attenuating demyelination by 75.5%. Furthermore, PTx reduced the lymphocyte infiltration, deactivated microglia activation and changed T cell profile by increasing T helper (type 1 and 2) and T regulatory cells.
1. Introduction
Multiple sclerosis (MS) is an autoimmune demyelinating disease of the central nervous system (CNS). Multiple lines of evidence support the notion that T cells play a critical role in both mediating and regulating MS pathogenesis. Therapeutic strategies for MS have been focused on understanding factors that control T cell function (O’Brien et al., 2010; Severson and Hafler, 2010). It is believed that autoimmune T cells mediate the early steps of new MS lesions although the specific targets of autoreactive T cells remains uncertain. Studies on both animal models and MS patients indicate involvement of not only T helper cells and also regulatory T cell populations in modulating demyelination and axonal loss by regulating proinflammatory cytokines (De Santi et al., 2011; Disanto et al., 2012; Gandhi et al., 2010; McFarland and Martin, 2007). While autoreactive T cells are involved in disease induction, cells of myeloid lineage, antibodies and complement seem to dictate the effector stages of tissue damage (Disanto et al., 2012)
چکیده
1.مقدمه
2. مواد و روش
2.1. القای EAE
2.2. گروه های درمانی و سنجش نقص های بالینی
2.3. lmmunohistochemistry
2.4. وسترن بلات
2.5. تجزیه و تحلیل تکثیر لنفوسیت طحال
2.6. تجزیه و تحلیل فلوسیتومتری
2. 7. تجزیه و تحلیل آماری
3- نتایج
3.1. سم سیاه سرفه باعث تضعیف اختلال عصبی EAE شد
3.2. سم سیاه سرفه باعث تضعیف التهاب و دمیلینه شدن در نخاع موش EAE شد
3.3. سم سیاه سرفه مانع فعالیت سازی میکروگلیا و باعث تنظیم بیان سیتوکین های پیش التهابی در نخاع شد
3.4. سم سیاه سرفه باعث مدولاسیون سلول T و پروفایل سلول ارائه دهنده آنتی ژن ( APC) شد
3.5. سم سیاه سرفه باعث تنظیم تکثیر APC و لنفوسیت در شرایط آزمایشگاهی شد
4. بحث
abstract
1. Introduction
2. Materials and methods
2.1. EAE induction
2.2. Treatment groups and evaluation of clinical deficits
2.3. Immunohistochemistry
2.4. Western blot
2.5. Analysis of spleen lymphocyte proliferation
2.6. Flow cytometry analysis
2.7. Statistical analysis
3. Results
3.1. PTx attenuated neurological deficits of EAE
3.2. PTx attenuated inflammatory reaction and demyelination in the spinal cord of EAE mice
3.3. PTx inhibited microglia activation and regulated proinflammatory cytokine expression in the spinal cord
3.4. PTx modulated T cell and antigen presenting cell (APC) profile
3.5. PTx regulated APC and lymphocyte proliferation in vitro
4. Discussion