مقاله کارایی و بهره وری نسبی
چکیده
پیشینه: بیمارستان های درجه سوم در پکن از لحاظ ظرفیت و اندازه طی چندین سال در حال توسعه بوده اند. این بیمارستان ها بیماران بسیاری دارد و اطمینان بخشیدن در عملکردی موثر در برآورده کردن نیازهای مراقبت های بهداشتی مردم بسیار ضروری است. در این زمینه، مطالعه ی بهره وری و کارایی نسبی شان برای شناسایی عوامل محرک و بهبود عملکردشان مفید واقع خواهد شد.
روش ها: بعد از مرور ادبیات پیشینه، تعدادی از تخت های آزاد و کارمندان به عنوان متغیرهای ورودی انتخاب شدند. تعداد ویزیت های بیماران سرپایی و اورژانسی و تعداد بیماران ترخیص شده به عنوان متغیر خروجی انتخاب شدند. مجموع 12 بیمارستان دولتی عمومی A درجه سوم در پکن برای مطالعه اولیه انتخاب شدند. داده های پنل از 2006 الی 2009 با نهاد ملی مدیریت بیمارستان، وزارت بهداشت چین جمع آوری شد. تحلیل توصیفی و تحلیل توسعه داده ها برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Stata 10.0 و DEPA (V2.1) مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: در دوره ی 2006 تا 2009، نتایج توصیفی حاکی از آن بود که بیمارستان های نمونه به طور پیوسته ظرفیت و اندازه خود را گسترش می دادند که نرخ رشد درآمد کلی آن ها در میان همه ی متغیرها بالاترین بود. نتایج DEA نشان داد که متوسط نرخ رشد سالیانه سودآوری 26.7% و نرخ برای دو سال پیاپی به ترتیب 47.3% و 21.3% و 13.8% بود. متوسط نرخ رشد سالیانه تغییر فناوری 28.3% و نرخ ها برای دو سال پیاپی به ترتیب 49.4%؛ 21.5% و 16.4% بود. نرخ رشد تغییر بهره وری فنی برای دو سال پیاپی به ترتیب -1.3% و -1.4% و -0.2% بود.
نتیجه گیری: بیمارستان های نمونه در پکن رشد بهره وری قابل توجهی را تجربه کردند اما نرخ رشد سالانه رو به کاهش بود. تغییر فناوری قابل توجه عامل اصلی رشد بود. اگرچه برخی از بیمارستان ها بهبودی در بهره وری فناوری نشان دادند، به طور کلی کاهش کمی وجود دشات. برای بهبود کارایی و سودآوری کلی، هم دولت و هم بیمارستان نیازدارند که تغییر فناوری مثبت، تغییر فنی، و بهره وری تخصیصی بیمارستان های عمومی را دارا باشند. مطالعات تجربی بیشتر نیاز است تا بیمارستان های بیشتری از هر سه درجه در مقیاس بزرگ تر در بر گرفت.
پیشینه
چین بر توسعه صنعتی تاکید کرده است و دستاوردهای اقتصادی را از سال 1987 برجسته ساخته است، در حالیکه توسعه در مراقبت بهداشتی مدت هاست عقب مانده است (1). اگرچه هم درآمد و هم نیازهای مراقبت بهداشتی افزایش یافته است، بیماران با هزینه مراقبت بهداشتی بالا و دسترسی پایین به کیفیت خوب مراقبت مواجه هستند(2). از سال 1989، بیمارستان های عمومی در چین بر اساس عملکرد، ماموریت، امکانات، ساخت حرفه ای، کیفیت و امنیت مراقبت بهداشتی، مدیریت علمی بیمارستان به سه سیستم طبقه بندی متفاوت دسته بندی شده است (3).بالاترین درجه، بیمارستان های درجه سوم بر اساس امتیاز مجوز رسمی خود به چهار طبقه (A,B,C) طبقه بندی شده اند. همه ی بیمارستان های درجه سوم بیش از 500 تخت دارند. سیستم مجوزی که ذکر شد از بسیاری از بیمارستان ها خواسته است تا برای ظرفیت و مقیاس رقابت کنند تا استانداردهای درجه بالاتر را کسب کنند (4). به دلیل مسائل یافت شده در این شیوه های رقابتی، چنین سیستم مجوزی در سال 1998 با وزارت بهداشت چین به حالت تعلیق درآمد. با این وجود، مردم به طور کلی بیمارستان را بر اساس امتیازات مجوز مورد قضاوت قرار می دهند و بیمارستان های کلاس درجه سوم را برای مراقبت اولیه و بیمارستانی ترجیح می دهند. در نتیجه، بیمارستان های درجه سوم تعداد بالاتری از بیماران سرپایی و بستری شده دارند. در این زمینه، بیمارستان های درجه سوم انگیزه ای برای گسترش پیوسته ی ظرفیت و مقیاس شان دارند تا بیماران بیشتری را جای دهند، که منجر به درآمد و سود بالاتر می شود (5).
Abstract
Background: Third-grade hospitals in Beijing have been rapidly developing in capacity and scale for many years. These hospitals receive a large number of patients, and ensuring their efficient operation is crucial in meeting people’s healthcare needs. In this context, a study of their relative efficiency and productivity would be helpful to identify the driving factors and further improve their performance.
Methods: After a review of literature, the current numbers of open beds and employees were selected as input variables. The number of outpatient and emergency visits and the number of discharged patients were selected as output variables. A total of 12 third-grade Class A general public hospitals in Beijing were selected for a preliminary study. The panel data from 2006–2009 were collected by the National Institute of Hospital Administration, Ministry of Health of P.R. China. Descriptive analysis and data envelopment analysis were used to analyze the data using Stata 10.0 and DEAP(V2.1) software.
Results: In the 2006–2009 period, descriptive results show that sample hospitals continuously expanded their capacity and scale, with growth rate of total revenue being the highest among all variables. The DEA results show that the average annual growth rate of productivity was 26.7%, and the rates were 47.3%, 21.3% and 13.8% respectively for two consecutive years. The average annual growth rate of technological change was 28.3%, and the rates were 49.4%, 21.5% and 16.4% respectively for two consecutive years. The average annual growth rate of technical efficiency change was −1.3%, and the rates were −1.4%, −0.02% and −2.2% respectively for two consecutive years.
Conclusions: The sample hospitals in Beijing experienced substantial productivity growth, but annual growth rates were declining. Substantial technological change was the main contributor to the growth. Although some hospitals exhibited improvements in technical efficiency, there was a slight decline in general. To improve overall efficiency and productivity, both government and hospitals need to further drive positive technological change, technical change, and allocative efficiency of public hospitals. More empirical studies are needed to include more hospitals of all three grades at a larger scale.
Background
China has emphasized industrial development and highlighted economic achievements since 1978, while the development in health care has long been lagged behind [1]. Although both income and healthcare needs increased, patients are faced with high healthcare cost and low accessibility to good quality care [2]. Since 1989, public hospitals in China have been accredited into three different grades classification system based on hospital functions, missions, facilities, professional construction, healthcare quality and safety, scientific management, etc [3]. The highest grade, third-grade hospitals are further classified into four classes (Top, A, B and C) according to their accreditation scores. All third-grade hospitals shall have more than 500 beds. The aforementioned accreditation system rendered many hospitals compete for capacity and scale to meet the higher grades’ standards [4]. Due to issues found in these competing practices, such accreditation system was suspended in 1998 by the Ministry of Health of China. However, the public generally would still judge a hospital by their accreditation grades and prefer third-grade Class hospitals for primary and hospital care. Consequently, third-grade hospitals receive a higher number of outpatients and inpatients. In this context, third-grade hospitals have incentives to continuously expand their capacity and scale to accommodate more patients, resulting in higher revenue and profit [5].
چکیده
پیشینه
روش ها
مروری بر رویکرد
ابزارها
منبع داده ها و نمونه
پردازش و تحلیل داده ها
نتایج
آمار توصیفی و تحلیل
تحلیل شاخص Malmquist
تغییرات TFP
تغییرات فناوری
تغییرات کارآیی فنی
بحث
تغییرات تکنولوژیکی
تغییرات کارآیی فنی
کارآیی تخصیصی
نیاز برای ارزیابی عملکرد چند بعدی
محدودیت ها و توسعه های بیشتر
نتیجه گیری
Abstract
Background
Methods
A review of approach
Instruments
Data source and sample
Data processing and analysis
Results
Descriptive statistics and analysis
Malmquist index analysis
TFP Changes
Technological changes
Technical efficiency changes
Discussion
Technological changes
Technical efficiency changes
Allocative efficiency
The need for multi-dimensional performance evaluation
Limitations and further development
Conclusions
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه