تاثیر جو دندان پزشکی و رفتار دندان پزشک روی همکاری کودکان
چکیده
در طی درمان دندانپزشکی، کودکان معمولاً تحت فشار روانی هستند. با توجه به امتیاز بندی رفتار سارنات (Sarnat)، 5 نوع مختلف از بیماران می‌توانند از هم متمایز شوند. هیچ روشی وجود ندارد که تأثیر جو دندانپزشکی و رفتار دندان‌پزشک را روی آمادگی همکاری بیماران جوان (کم سن) اندازه‌گیری کند. هدف مطالعه ی اخیر، اجرا و ارزیابی یک پرسشنامه در رابطه با این موضوع می‌باشد. 88 بیمار در این مطالعه شرکت کرده بودند. در اولین بخش از این پرسشنامه ی جدید، اطلاعات شخصی جمع‌آوری می‌شد. دومین بخش، از 43 آیتم تشکیل شده بود که رابطه ی بین دندان‌پزشک و بیمار را بررسی می‌کرد و بازتاب‌دهنده‌ی جو محیط دندانپزشکی بود. آنالیزهای آماری با استفاده از تست کای اسکوئر انجام شدند. تفاوت‌های آماری معنی‌داری بین گروه‌هایی که همکاری می‌کردند و گروه‌هایی که همکاری نمی‌کردند، از نظر درک صداقت، توانایی توضیح و تمایل دندان‌پزشک برای کمک به آن‌ها وجود داشت. کودکانی که همکاری نمی‌کردند به‌طور قابل‌توجهی بیشتر اوقات از محیط دندانپزشکی وحشت داشتند. همدردی تنها، دارای یک اثر کوچکی روی همکاری کودکان بود. با کودکان باید با تلقین (همدلی) رفتار می‌شد. به ویژه بیماران جوان‌تر (کم سن تر) قدر توضیحات مفصل ارائه‌شده توسط دندان‌پزشک را می‌دانستند. عدم همکاری کودکان، اغلب ناشی از برانگیخته شدن احساسات آن‌ها در محیط‌های ناشناخته بود، به طوری که منجر به یک درک ناخوشایند از کل مجموعه می‌شد.
معرفی و اهداف
درمان دندانپزشکی اغلب دلالت بر یک موقعیت پراسترس برای بیماران دارد. درنتیجه این بی‌ربط نیست که بیمار از درد رنج بکشد یا یک قرار ملاقات را برای چکاب تعیین نکند. استراتژی‌هایی برای مقابله با اضطراب دندانپزشکی وجود دارد، که به این دلیل، به مقدار زیادی دارای اهمیت می‌باشند. بنابراین توانایی برای سازگاری (پذیرش) روانی بیمار با موقعیت دندانپزشکی باید بالا باشد. حتی برای بیماران جوان‌تر (کم سن تر) و کودکان، این مقیاس از مداخلات با توجه به حجم آن و چارچوب زمانی آن، اغلب نمی‌تواند مورد ارزیابی قرار بگیرد. به این دلیل، اطلاعات گسترده‌ای از دندانپزشکی، درباره روند جریان، ضرورتاً موردنیاز می باشد. دنیای عاطفی بسیاری از کودکان در طی یک ویزیت دندانپزشکی، اغلب به وسیله ی رفتار غیرتعاونی (عدم همکاری) آن‌ها مشخص می‌شود. به هر حال، هدف مشخص درمان دندانپزشکی، کمک به بیمار می‌باشد. در حقیقت، بیماران بالغ، باید استراتژی‌های مقابله با اضطراب خودشان را در طی چندین سال توسعه دهند، این کار اغلب مسئولیت شاغلین در امر دندانپزشکی کودکان می‌باشد (Deister 2002).
Abstract
During dental treatment children are usually under psychological pressure. With the Sarnat Behaviour Score five different types of patients can be distinguished. There is no method that measures the impact of dental atmosphere and dentist’s behaviour on the young patients’ readiness to cooperate. The objective of the present study was the implementation and evaluation of a questionnaire on this subject. Eighty-eight patients participated in this study. In the first part of the new questionnaire personal information was collected. The second part consists of 43 items and investigates the relationship between dentist and patient and reflects the atmosphere of the environment. Statistical analysis was performed using the Chi-square test. There were statistically significant differences between the cooperative and non-cooperative group, as regards the perceived honesty of the dentist, the ability to explain and wish to help. Uncooperative children are significantly more often afraid of the dental environment. Sympathy alone has only a minor effect on children’s cooperation. Children should be treated with empathy. Especially younger patients appreciate detailed explanations by the dentist. Children’s non-cooperative behaviour results often from their aroused interest in the unknown environment, which causes an unpleasant perception of the whole setting.
Introduction and Objectives
Dental treatment often implies a stressful situation for patients. Thereby it is irrelevant if the patient is suffering from pain or is keeping an appointment for a check-up. Strategies for coping with anxiety are, for this reason, exceedingly important. The ability for psychosocial adaptation of the patient to the situation at the dentist must therefore be high. Even for younger patients and children, the scale of the intervention in regards to its content and time frame is often not able to be evaluated. For this reason, extensive information from the dentist about the flow of the procedure is urgently needed. The emotional world of many children during a dentist visit is often characterized by uncooperative behavior. The clear goal of dental treatment is, however, to help the patient. Whereas adult patients should develop their own anxiety coping strategies throughout the years, this task often becomes the responsibility of the practitioner in pediatric dentistry (Deister 2002).
چکیده
معرفی و اهداف
روش ها
پرسش نامه
زمان گزارش (مطالعه)
مصاحبه سازمان یافته
نتایج
خصوصیات (ویژگی‌های) نمونه
تفاوت در پاسخ
آمادگی دندان پزشک برای کمک
سابقه دندان‌پزشک
توانایی دندان‌پزشک برای توصیف روند دندانپزشکی
جو موجود در تاسیسات دندانپزشکی
بحث
نتیجه‌گیری
Abstract
Introduction and Objectives
Methods
Questionnaire
Time of Recording
Structured Interview
Results
Characteristics of the Sample
Differences in Answering
The Dentist’s Readiness to Help
Honesty of the Dentist
The Ability of the Dentist to Describe the Dental Procedure
Atmosphere in the Dental Facilities
Discussion
Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه