آلبینیسم دیگر یک تشخیص بالینی نیست. طبقهبندی قبلی آلبینیسم بر اساس حالت فنوتیپی مستند شده بود اما هم اکنون زیست شناسی مولکولی شرایط دقیقتری را تعریف کرده است. با پیشرفتهای اخیر در پژوهشهای مولکولی، تشخیص بسیاری از شرایط مختلف آلبینیسم بر اساس نسبت علت و معلول ژنتیکی ممکن است. این مقاله در پی بررسی وضعیت فعلی دانش پیرامون آلبینیسم و اختلالات همراه با هایپوپیگمانتاسیون است. واژه آلبینیسم (آلبوس، سفید) بیماریهای تشخیص داده شده از نظر ژنتیکی را در بر میگیرد که شامل یک اختلال در سیستم ملانین است. هر کدام از شرایط آلبینیسم به دلیل جهش ژنتیکی بر روی کروموزومهای مختلف است. هایپوپیگمانتاسیون پوستی در آلبینسم از نبود کامل ملانین تا کاهش حداقل در پوست و رنگ مو تغییر میکند. از سوی دیگر، ویژگیهای فنوتیپی چشم در انواع مختلف آلبینیسم نسبتا ثابت هستند و شامل کاهش حدت بینایی، حرکت غیر ارادی کره چشم، عنبیه کم رنگ که نور را عبور میدهد، هایپوپیگمانتاسیون داخل کره چشم، هیپوپلازی گودی چشم و عدم بینایی سه بعدی میباشند. توانايي يک ژن به تظاهر به صورت هاي گوناگون توسط تمام انواع آلبینسم به نمایش گذاشته میشود; جهشهای ژن منفرد اثراتی بر روی سیستمهای بدنی مختلف دارد. بارزترین سیستمهایی که درگیر هستند شامل پوست و چشمها هستند اما سیستمهای عصبی، خونی، تنفسی و گوارشی ممکن است گاهی اوقات تحت تاثیر قرار بگیرند. سه مکانیسم عمده وجود دارد که توسط آنها جهشها اثرات خود را بر روی فرآیند پیگمانتاسیون اعمال میکنند. در مرحله اول، پیگمانتاسیون غیر طبیعی ممکن است در مسیر تمایز ملانوسیتها رخ دهد. ملانوبلاستها از سه تیغ عصبی ممکن است همراه با سلولهایی از همین دودمان آسیب ببینند، نظیر اتفاقی که در سندرم Hirschsprung Waardenberg– Waardenberg and میافتد که در آن ملانوسیتها نمیتوانند در نواحی خاصی در طول دروان جنینزایی تکثیر یابند. در مرحله دوم، یک جهش میتواند مسیر بیوشیمیایی ملانین که باعث اختلال مشخصتری میشود را تحت تاثیر قرار دهد. آلبینسم چشمی- پوستی نوع 1 (OCA 1) یک مثال از چنین بیماری است. در مرحله سوم، بیوژنز اندامکهای داخل سلولی از سلولهای مختلف ممکن است به یک مجموعه مشترک از ژنها و جهش یک ژن که میتواند به ظاهر بر روی انواع سلولی غیر خویشاوندی از جمله ملانوسیت تاثیر بگذارد، نیاز داشته باشد. سندرمهای چدیاک- هیگاشی و Hermansky–Pudlak نمونه بیماریها هستند.
فیزیولوژی ملانین
سلولهای پیگمانته شده چشم یکی از دو منشا را دارند. اپیتلیوم رنگدانه شبکیه، اپیتلیوم قدامی و خلفی عنبیه و اپیتلیوم مژگانی خارجی پیگمانته و اپیتلیوم مژگانی داخلی غیر پیگمانته همگی از نورواکتودرم مغز جلویی بدوی مشتق شدهاند. از سوی دیگر، ملانوسیتها در استرومای عنبیه، استرومای مژگانی و مشیمیه از سه تیغ عصبی مشتق شدهاند. ملانوبلاستها از سه تیغ عصبی به پوست، مغز، گوش داخلی و مجرای عنبیه مهاجرت میکنند تا به ملانوسیتها تکامل یابند.
Albinism is no longer a clinical diagnosis. The past classification of albinism was predicated on phenotypic expression, but now molecular biology has defined the condition more accurately. With recent advances in molecular research, it is possible to diagnose many of the various albinism conditions on the basis of genetic causation. This article seeks to review the current state of knowledge of albinism and associated disorders of hypopigmentation. The term albinism (L albus, white) encompasses genetically determined diseases that involve a disorder of the melanin system. Each condition of albinism is due to a genetic mutation on a diVerent chromosome. The cutaneous hypopigmentation in albinism ranges from complete absence of melanin to a minimal reduction in skin and hair colour.1 On the other hand, the ocular phenotypic characteristics of most types of albinism are rather constant and include reduced visual acuity, nystagmus, pale irides that transilluminate, hypopigmented fundi, hypoplastic foveae, and lack of stereopsis. Pleiotropy is exhibited by all types of albinism; single gene mutations have eVects on diVerent organ systems. The most obvious systems involved are the integument and the eyes, but the nervous, haematological, respiratory, and gastrointestinal systems may occasionally be aVected. Three major mechanisms exist by which mutations exert their eVect on the pigmentation process. Firstly, abnormal pigmentation may occur early in the pathway of diVerentiation of melanocytes. Melanoblasts from the neural crest might be aVected along with cells from the same lineage, such as occurs in Waardenberg and Waardenberg– Hirschsprung syndrome where the melanocyte fails to populate certain areas during embryogenesis. Secondly, a mutation can aVect the melanin biochemical pathway causing a more specific abnormality. Oculocutaneous albinism type 1 (OCA 1) is an example of such a condition. Thirdly, the biogenesis of intracellular organelles of diVerent cells may need a common set of genes and one gene mutation could aVect seemingly unrelated cell types, including the melanocyte. Chediak–Higashi and Hermansky–Pudlak syndromes are disease examples.
Melanin physiology
Pigmented cells of the eye have one of two origins. The retinal pigment epithelium, the posterior and anterior iris epithelium, and the outer pigmented and inner nonpigmented (so called) ciliary epithelium are all derived from the neuroectoderm of the primitive forebrain. On the other hand, melanocytes in the iris stroma, ciliary stroma, and choroid are derived from the neural crest. Melanoblasts from the neural crest migrate to the skin, brain, inner ear, and uveal tract to develop into melanocytes.2–4
فیزیولوژی ملانین
ردهبندی
آلبینیسم چشمی- پوستی
OCA 1
هتروزیگوتهای مرکب
OCA 2
OCA 3
آلبینیسم چشمی
آلبینیسم چشمی نوع 1
آیا آلبینیسم چشمی اتوزومال مغلوب است؟
شرایط مرتبط با آلبینیسم: رابطه نزدیک
شرایط مربوط به OCA 2
سندرم Prader–Willi و آنجلمن
شرایط مرتبط با OA 1
شرایط مرتبط با آلبینیسم که به دلیل رابطه نزدیک نیست
سندرم چدیاک- هیگاشی
سندرم HERMANSKY–PUDLAK
آلبینیسم شبیه به هایپوپیگمانتاسیون مادرزادی
سندرم واردنبرگ
شرایط ارتباطی ممکن
نیستاگموس حرکتی مادرزادی
مکانیسمهای اختلال بینایی در آلبینیسم
انشعابات عصبی پیگمانتاسیون مختل شده
مراحل ارزیابی یک فرد مشکوک به زالی
Melanin physiology
Classification
Oculocutaneous albinism
Ocular albinism
Conditions associated with albinism: close linkage
Conditions associated with albinism and not due to close linkage
Congenital hypopigmentation resembling albinism
Conditions of possible relevance
Mechanisms of impaired vision in albinism
Neurological ramifications of disordered pigmentation
Steps in assessing an albino suspect