چکیده
زالی یک حالت ژنتیکی نادر مرتبط با فنوتیپهای متنوعی از کمبود رنگدانهسازی است که میتواند رنگدانهسازی چشمها یا چشمها و مو/پوست را تحت تاثیر قرار داده و بترتیب سبب بروز زالی چشمی (OA) یا زالی چشمی پوستی (OCA) شود. حداقل چهار شکل زالی چشمی پوستی و یک شکل زالی چشمی شناخته شده است که بترتیب با جایگاههای TYR (OCA1)، OCA2 (OCA2)، TYRP1 (OCA3)، SLC45A2 (OCA4) و GPR143 (OA1) در ارتباط است. علاوه بر این، نادرترین شکل سندرومی زالی، که بر فعالیت طبیعی اندامهای دیگر نیز اثر میگذارد، را میتوان در سندروم هرمانسکی- پودلاک (HPS1-9) و سندروم چدیاک-هیگاشی (CHS1) طبقهبندی کرد. بطور خلاصه، تاکنون 15 ژن در ارتباط با انواع زالی یافت شده است. با این حال، ژنهای جدیدی که بتازگی شرح داده شدهاند، با زالی چشمی و پوستی اتوزومی مغلوب مرتبط بوده و فنوتیپهای مشابه اما منشاء متفاوتی دارند، و این امر نشان میدهد که به احتمال زیاد بیش از 15 ژن وجود دارد که جهشهای آنها با زالی در ارتباط هستند. در این مقالهی مروری به شرح انواع مختلف زالی پرداخته و در مورد شیوع آن در کشورهای اروپایی اظهار نظر میکنیم. برخی تلاشهای پیش بالینی برای روشهای درمانی نوآورانهی انواع مختلف زالی نیز مورد بحث قرار میگیرند.
مقدمه
زالی یک عبارت بالینی عمومی است که توضیح دهندهی گروه هتروژنی از انواع متعدد بیماریهای نادر مادرزادی میباشد و در سطح جهان با کاهش رنگدانهسازی در پوست، مو و/یا چشمها و در نتیجه شبکیه و تغییرات بینایی شناخته میشود. اختلالات چشمی مهمترین و ناقصترین صفت افراد مبتلا به زالی است (علاوه بر کاهش رنگدانهسازی)، که شامل هیپوپلازی فووآ، کاهش رنگدانهسازی سلولهای اپیتلیوم شبکیه، نقص سلولهای گیرندهی نوری استوانهای، تغییر مسیر اعصاب در کیاسمای بینایی، کاهش رنگدانه سازی در عنبیه، ترس از نور، و حرکات غیر ارادی کرهی چشم میشود. مطالعات متعددی نشان دادهاند که تمام اشکال شناخته شدهی زالی 17000:1 نفر از نوزادان در جوامع غربی (عمدتا در امریکای شمالی و اروپا) را درگیر میکند، هرچند فراوانیهای 1: 2000-10000 نیز گزارش شده است و گزارشات دیگری که در مورد شیوع در آسیا است. در برخی کشورهای افریقایی به دلیل مسائل خویشاوندی میزان شیوع بالاتر است. تغییرات در ویژگیهای شبکیه سبب بروز اختلالات بینایی میگردد که معمولا به افراد زال مرتبط میشود، این اختلالات عبارتند از: کاهش میزان بینایی، اختلال در برجستهبینی، ترس از نور، ترانس ایلومیناسیون عنبیه و ضعف دید در شب. علاوه بر این، انحراف چشم، عیوب انکساری و تغییرات ادراک رنگ نیز در میان افراد زال شایع است. کاهش رنگدانهسازی پوست باید از قرار گرفتن در معرض نور خورشید در امان باشد، از این رو استفادهی مناسب از لباسها، کلاهها و ضد آفتابهای کارآمد شدیدا توصیه میگردد. اثرات ترانس ایلومیناسیون عنبیه و ترس از نور را میتوان با استفاده از عینکهای آفتابی تیره برطرف کرد. میزان بینایی ضعیف و عیوب انکساری را میتوان با عینکهای طبی یا لنزها اصلاح کرد. حرکات غیر عادی چشم با عمل ماهیچهی چشمی تثبیت شده و دوبینی با ترمیم یک چشم برطرف میشود. بسیاری از تغییرات شبکیه در مدلهای حیوانی و در درجهی اول در جوندگان مهندسی ژنتیکی شده و موشهای ترانس ژن بخوبی بازسازی شدهاند، و ارتباط میان تغییرات ژنتیکی و تغییرات فنوتیپی مورد بررسی قرار گرفته و به افزایش قابل توجه دانش ما از شرایط ژنتیکی زالی کمک کرده است.
ABSTRACT
Albinism is a rare genetic condition associated with a variable hypopigmentation phenotype, which can affect the pigmentation of only the eyes or both the eyes and the skin/hair, resulting in ocular (OA) or oculocutaneous albinism (OCA), respectively. At least four forms of OCA and one of OA are known, associated with TYR (OCA1), OCA2 (OCA2), TYRP1 (OCA3), SLC45A2 (OCA4) and GPR143 (OA1) loci, respectively. Additionally, the rarest syndromic forms of albinism, affecting the normal function of other organs, can be grouped in Hermansky–Pudlak syndrome (HPS1–9) and the Chediak–Higashi syndrome (CHS1). In summary, a total of 15 genes are currently associated with various types of albinism. However, new genes have been recently described, associated with autosomal recessive oculocutaneous albinism with highly similar phenotypes but diverse molecular origin, indicating that there are likely to be more than 15 genes whose mutations will be associated with albinism. In this review, we will describe the different types of albinism and comment on its prevalence in European countries. Some preclinical attempts for innovative therapeutic approaches of different types of albinism will be also discussed.
INTRODUCTION
Albinism is a generic clinical term describing an heterogeneous group of several types of rare congenital diseases globally characterized by decreased pigmentation in skin, hair and/or eyes, and associated with retinal and, hence, visual alterations. Eye abnormalities, the most important and handicapping traits for persons with albinism (besides the obvious hypopigmentation), include fovea hypoplasia, reduced pigmentation of retinal pigment epithelium cells, photoreceptor rod cell deficit, misrouting of the optic nerves at the chiasm, reduced pigmentation in the iris, photophobia and nystagmus.1,2 Several studies suggest that all known forms of albinism affect 1:17 000 newborns in Western societies, mostly North America and Europe, although frequencies ranging from 1:10 000–20 000 have been also reported2,3 and other prevalences apply in Asia.4,5 In some countries in Africa, due to consanguinity issues, the prevalence of albinism can be much higher.6 The characteristic retinal alterations result in visual abnormalities commonly associated with persons with albinism, including reduced visual acuity, impaired stereoscopic vision, photophobia, iris transillumination and poor night vision. In addition, strabismus, refractive errors and alterations in color perception are also frequent among persons with albinism. Skin hypopigmentation must be protected from sun exposure and sunburns, hence, the adequate use of clothes, hats and efficient sunscreens is strongly recommended. The effects of iris transillumination and photophobia may be avoided with the use dark glasses. The poor visual acuity and refractive errors can be corrected with glasses or contact lenses. Nystagmus can be fixed with eye muscle surgery and strabismus can be also solved by patching one eye.3 Most of these retinal alterations have been well reproduced in animal models, primarily genetically modified rodents, transgenic mice, where the relationships between genetic modifications and phenotype alterations have been investigated and produced a substantial increase in our current understanding of the albinism genetic condition.7,8
چکیده
مقدمه
انواع زالی
ژنهای جدید با جهشهای مرتبط با زالی
پیشنهادات درمانی برای زالی، تلاشهای پیش بالینی
ABSTRACT
INTRODUCTION
TYPES OF ALBINISM
NEW GENES WITH MUTATIONS ASSOCIATED WITH ALBINISM
THERAPEUTIC PROPOSALS FOR ALBINISM, PRE-CLINICAL ATTEMPTS