چکیده
رده های حامل تریفولیوم سوبترانئوم به منظور مقاومت در برابر پوسیدگی ریشه ی ناشی از فوزاريوم آوناسئوم یا پیتیوم ایرگولار مورد غربال گری قرار گرفتند. یکی از رده های تست شده، مقاومت خوبی را به پوسیدگی ریشه ی ناشی از P. irregular نشان داده است. سطوح بالایی از مقاومت در برابر F. avenaceum در 19 مورد از 50 رده ی تست شده شناسایی شد. این منابع از مقاومت، ارزش قابل توجهی برای برنامه های پرورشی دارند چون قبلا منابع کمی از مقاومت مفید در شبدر زیرزمینی در برابر این پاتوژن ها شناسایی شده بود. ارتباط منفی معنی داری بین شدت پوسیدگی ناشی از P. irregular در ریشه های راست یا فرعی با وزن خشک ساقه وجود دارد؛ و همچنین ارتباطی بین پوسیدگی ناشی از F. avenaceum در ریشه ی فرعی و وزن خشک ساقه وجود دارد. این قابل توجه است که مقاومت اختصاصی در برابر پوسیدگی ریشه ی ناشی از هریک از پاتوژن ها با سطوح بقا جوانه ها در ارتباط نمی باشد. این نشان می دهد که انتخاب رده هایی برای عملکرد درست، نباید تنها روی مقاومت اختصاصی در برابر پوسیدگی ریشه تکیه داشته باشد بلکه همچنین باید روی توانایی کلی جوانه ها برای بقا در حضور این پاتوژن ها نیز تکیه داشته باشد.
پوسیدگی ریشه یک مساله ی جدی و فراگیر می باشد که به مقدار زیادی بهره وری مراتع شبدر زیرزمینی (تریفولیوم سوبترانئوم) را در استرالیا کاهش می دهد (Barbetti et al., 1986a; Greenhalgh and Clarke 1985; Stovold 1974) و خساراتی بالغ بر 70% نیز در چراگاه های تجاری گزارش شده است (Barbetti 1984). Pythium irregular و Fusarium avenaceum مکررا از ریشه های پوسیده ی شبدر زیززمینی جدا شده اند و با اختلالات پوسیدگی ریشه ی شبدر زیرزمینی در سراسر استرالیا مرتبط می-باشند (Barbetti et al., 1986a; Greenhalgh and Clarke 1985; Stovold 1974). عموما در بین این دو قارچ، P. irregular بیماری زا تر در نظر گرفته می شود (Barbetti and Macnish 1978; Wong et al., 1985). اگرچه استراتژی های کشت مختلفی برای کاهش اثرات پوسیدگی ریشه ی شبدر زیرزمینی وجود دارد (Barbetti and MacNish 1984) اما استراتژی اولیه برای کشاورزان، استفاده از کولتیوارهایی می باشد که مقاومت کافی به این پاتوژن ها داشته باشند (Talor et al., 1985; Barbetti et al., 1986a; Barbetti 1987; Greenhalgh and Flett 1987). ایجاد مقاومت، یکی از مقرون به صرفه ترین روش های کنترل بیماری، هم از دیدگاه اکولوژی و هم از دیدگاه اقتصادی می باشد (Wolfe and Gessler 1992). این مقاله نتایج یک مطالعه ی محیطی کنترل شده را توصیف می کند که در آن، 50 رده ی حامل T. subterraneum ssp subterraneum انتهای فصل و اواسط فصل و T. subterraneum ssp. Yanninicum اواخر فصل، که از برنامه ی سالانه ی ملی استرالیا برای بهبود بقولات (سبزیجات) مراتع به دست آمده بودند در ارتباط با پوسیدگی ریشه و قابلیت بقا در حضور P. irregular یا F. avenaceum مورد غربال گری قرار گرفتند. این کار همچنین به شناسایی منابع مقاومت برای توسعه ی بیشتر کولتیوارها، یا برای استفاده به عنوان مواد مادری در برنامه ی پرورش شبدر زیرزمینی، کمک کرده است.
Abstract
Breeding lines of Trifolium subterraneum were screened for resistance to root rot caused either by Fusarium avenaceum or Pythium irregulare. One of the tested lines showed good resistance to root rot caused by P. irregulare. High levels of resistance to F. avenaceum were identified in 19 among 50 tested lines. These sources of resistance will be of significant value to breeding programs as few sources of useful resistance in subterranean clover to these pathogens have previously been identified. There were overall significant negative correlations between root rot severity on either tap or lateral roots caused by P. irregulare with shoot dry weight; as there also was between lateral root rot caused by F. avenaceum and shoot dry weight. It is noteworthy that specific resistance to root rot caused by either of the individual pathogens was not linked to survival levels of the seedlings. This indicates that selection of lines for field performance should not only rely on specific resistance to root rot, but also on overall ability of seedlings to survive in the presence of these pathogens.
Root rot is a serious and widespread problem that greatly reduces the productivity of subterranean clover (Trifolium subterraneum) pastures in Australia (Barbetti et al. 1986a; Greenhalgh and Clarke 1985; Stovold 1974), with reported losses up to 70% in commercial grazed pastures (Barbetti 1984). Pythium irregulare and Fusarium avenaceum are frequently isolated from rotted roots of subterranean clover and are associated with root rot disorders of subterranean clover across Australia (Barbetti et al. 1986a; Greenhalgh and Clarke 1985; Stovold 1974). P. irregulare is generally considered to be the more pathogenic of these two fungi (Barbetti and MacNish 1978; Wong et al. 1985). Although there are various cultural strategies to reduce the effect of root rot of subterranean clover (Barbetti and MacNish 1984), the primary strategy is for farmers to use cultivars with adequate host resistance to these pathogens (Taylor et al. 1985; Barbetti et al. 1986a; Barbetti 1987; Greenhalgh and Flett 1987). Breeding for resistance is the most cost-effective method of disease control, both from an ecological and an economic point-of-view (Wolfe and Gessler 1992). This paper describes the results of a controlled environment study in which 50 late-season and mid-season T. subterraneum ssp. subterraneum and late-season T. subterraneum ssp. yanninicum breeding lines from the Australian National Annual Pasture Legume Improvement Program were screened in relation to root rot and survival in the presence of P. irregulare or F. avenaceum. The work also aimed to identify sources of resistance for further development as cultivars, or for use as parental material in the subterranean clover breeding program.