دورنمای ساختارهای زنجیره های تامین واکسن کشور GAVI و تست اثرات طراحی مجدد ریشه ای
چکیده
پیش زمینه: بسیاری از زنجیره های تامین واکسن کشورها، واکسن های کافی را تامین نمی کنند، که چندین مساله (سوال) را ایجاد می کند: اخیرا زنجیره های تامین چگونه ساختاردهی شده اند، آیا این ساختارها مناسب هریک از کشورها هستند، و آیا باید این زنجیره های تامین مجددا به صورت ریشه ای طراحی شوند؟
روش ها: ما 57 زنجیره ی تامین واکسن کشورهای واجد شرایط GAVI را بر اساس ساختار / مورفولوژی آن-ها تقسیم بندی کردیم، و آنالیز کردیم که آیا این بخش ها با تفاوت در خصوصیات کشوری مرتبط هستند یا نه و سپس HERMES را برای ایجاد یک مدل شبیه سازی مفصل از سه زنجیره ی تامین کشوری به کار بردیم و هزینه و تاثیر ساختارهای جایگزین مختلف را بررسی کردیم.
نتایج: اکثریت زنجیره های تامین (34 تا از 57) شامل 4 سطح می باشند، با این وجود یک طیفی از حوزه-های ژئوگرافیکی و اندازه های جمعیت را در بر می گیرند. این زنجیره های تامین 4 سطحی درون سه خوشه قرار می گیرند (1) 18 کشور که نسبتا وزن بیشتری در قسمت های پایینی دارند یعنی بسیاری از موقعیت-های ذخیره سازتر در زنجیره ی تامین، پایین تر قرار می گیرند، (2) هفت مورد موقعیت هایی که نسبتا ذخیره سازی بیشتری دارند در هر دو سطح بالا و پایین قرار می گیرند و (3) 9 مورد نسبتا وزن بیشتری در قسمت های بالایی دارند که ارتباط نزدیکی با هیچ کدام از خصوصیات کشوری مدنطر قرار گرفته ندارند. برای همه ی 3 نوع خوشه، مدل سازی HERMES ما به این نتیجه رسیده است که سیستم های ساده تر (یک موقعیت مرکزی که مستقیما به موقعیت های مصون سازی با یک تعداد محدودی از Hubها در بینشان حمل می شود) منجر به هزینه های عملیاتی پایین تری می شوند.
نتیجه گیری: یک الگوی استاندارد 4 ردیفی ممکن است برای بیشتر کشورها دنبال شود و احتمال اینکه طراحی های ساده تر و مناسب تر دارای ارزش باشند را بالاتر ببرد.
1- مقدمه
بسیاری از کشورها در سرتاسر جهان ممکن است سیستم های توزیع واکسن جاری خودشان را بزرگ تر کنند. این زنجیره های تامین واکسن (یعنی مجموعه هایی از مراحل، موقعیت ها، وسایل نقلیه و پرسنل درگیر در تهیه ی واکسن از انتقال اولیه به یک کشور تا رساندن آن به مردم) که در 1970 طراحی شده بودند، واکسن های بهبود دهنده و حفظ کننده ی زندگی را برای افراد جهان فراهم آورده بودند، بنابراین بسیاری از موارد بیماری و مرگ را مهار می کنند و هزینه های بهداشت و درمان را حفظ می کنند و مانع از دست رفتن بهره وری می شوند. به هرحال، همه ی نوآوری ها سرانجام نیاز به به روزرسانی دارند. آیا طراحی های مشابه زنجیره های تامین امروزه قابل کاربرد هستند یا آن ها با رشد مداوم جمعیت، گسترش جمعیت های هدف و معرفی واکسن های جدید به برنامه ی بسط یافته ی ایمن سازی (EPI) سازمان های بهداشت جهانی (WHO) کشورهای مختلف منقضی شده اند؟ در واقع، شواهد پیشنهاد می کنند که محدودیت های زنجیره تامین بسیاری از مادران و کودکان را از واکسینه شدن منع می کنند. این موقعیت می تواند در این دهه وخیم تر شود، این قرن توسط ملیندا و گیتس به دلیل وجود تعداد بی سابقه ای از NVIsهای برنامه ریزی شده که منجر به ایجاد طرح جهانی فعالیت واکسن (GVAP) شده است، به قرن واکسن ها معروف شده است. مشکلات انتقال نیز موجب هدررفت معنی دار منابعی که در ایجاد و ساخت واکسن ها سرمایه گذاری شده بودند، می شوند.
abstract
Background: Many of the world’s vaccine supply chains do not adequately provide vaccines, prompting several questions: how are vaccine supply chains currently structured, are these structures closely tailored to individual countries, and should these supply chains be radically redesigned?
Methods: We segmented the 57 GAVI-eligible countries’ vaccine supply chains based on their structure/morphology, analyzed whether these segments correlated with differences in country characteristics, and then utilized HERMES to develop a detailed simulation model of three sample countries’ supply chains and explore the cost and impact of various alternative structures.
Results: The majority of supply chains (34 of 57) consist of four levels, despite serving a wide diversity of geographical areas and population sizes. These four-level supply chains loosely fall into three clusters [(1) 18 countries relatively more bottom-heavy, i.e., many more storage locations lower in the supply chain, (2) seven with relatively more storage locations in both top and lower levels, and (3) nine comparatively more top-heavy] which do not correlate closely with any of the country characteristics considered. For all three cluster types, our HERMES modeling found that simplified systems (a central location shipping directly to immunization locations with a limited number of Hubs in between) resulted in lower operating costs.
Conclusion: A standard four-tier design template may have been followed for most countries and raises the possibility that simpler and more tailored designs may be warranted.
1. Introduction
Many countries across the world may be outgrowing their current vaccine distribution systems [1–6]. Designed in the 1970s, these vaccine supply chains (i.e.,the series of steps, processes, locations, vehicles, and personnel involved in getting vaccines from initial delivery into a country all the way to the people) have long provided life-improving and life-saving vaccines to the world’s populations, thus preventing countless disease cases and deaths and saving health care costs and productivity losses [7–16]. However, all innovations eventually require updating. Are the same supply chain designs applicable today or are they outdated with continuing population growth, expanded target populations, and new vaccine introductions (NVIs) to different countries’ World Health Organization (WHO) Expanded Program on Immunization (EPI) schedules? Indeed, evidence suggests that supply chain limitations are preventing many mothers and children from getting vaccinated [17–21]. This situation could grow worse throughout this decade, dubbed the “Decade of Vaccines” by Bill and Melinda Gates for anunprecedentednumber ofplannedNVIs whichhave led to development of the Global Vaccine Action Plan (GVAP). Delivery problems also waste significant resources that have been invested in developing and manufacturing vaccines.
چکیده
1- مقدمه
2. روش ها
2.1. کشورهای واجد شرایط GAVI
2.2. قطعه بندی زنجیره های تامین کشورهای واجد شرایط GAVI توسط ساختار و مورفولوژی آن ها
2.3. مدل سازی برای شناسایی و ارزیابی طراحی های مجدد ساده ی بالقوه زنجیره تامین واکسن
3. نتایج
3.1. ساختارهای زنجیره های تامین واکسن کشورهای واجد شرایط GAVI
3.2. کشور نمونه A
3.3. کشور نمونه B
3.4. کشور نمونه C
4. بحث
abstract
1. Introduction
2. Methods
2.1. GAVI-eligible countries
2.2. Segmenting GAVI-eligible country supply chains by their structure and morphology
2.3. Modeling to identify and evaluate potential simplified redesigns of the vaccine supply chain
3. Results
3.1. The structures of GAVI-eligible country vaccine supply chains
3.2. Sample Country A
3.3. Sample Country B
4. Discussion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه