چکیده
کمپلکسهایRCòN…HX (R=H,F,Li,CH3,CH2F,CHF2,CF3,NO2,NH2,BH2,OH X=F,Cl) در این مقاله بعنوان نمونه کمپلکسهای انتخاب شده ساده ای برای بررسی میزان اختلاف در قدرت پیوند هیدروژنی آنها، مورد مطالعه قرار گرفته اند. سطح نظری MP2/6-311++G** جهت بهینه سازی ساختار کمپلکسها و منومرها مورد استفاده قرار گرفته است. میزان قدرت پیوند هیدروژنی که براساس پارامترهای ساختاری و توپولوژیکی پیوند دهندۀ پروتون و پارامترهایی مانند طول پیوندی H…N اندازه گیری میشود، برای کمپلکسهای مورد نظر در این مقاله، مطالعه و بررسی میگردد. بعلاوۀ اینکه، این آنالیزها برای تایید وجود همبستگی بین انرژی پیوند هیدروژنی و پارامترهای اندازه گیری شده بکار میروند.
1.مقدمه
پیوند هیدروژنی نقش مهمی را در آرایش مولکولها در ساختار کریستالهای جامد ایفا میکند. بنظر میرسد که کارهای تحقیقاتی زیادی به مطالعه خاصیت اسیدیته لوییس و خاصیت بازی گروههای عاملی درگیر در پیوند هیدروژنی، همچون گروههای نیترو، فرمیل، کربوکسیل، کربونیل، هیدروکسیل و گروه سیانو و غیره اختصاص یافته باشند.
Abstract
The R–CxN· · ·H–X (R ¼ H, F, Li, CH3, CH2F, CHF2, CF3, NO2, NH2, BH2, OH; X ¼ F, Cl) complexes are considered here as the simple sample for the consideration of different measures of H-bond strength. MP2/6-311þþGpp level of theory is applied for an optimisation of geometries of complexes and monomers. Measures of H-bond strength based on geometrical and topological parameters of H–X proton donating bond and on parameters of H· · ·N distance are analysed. Additionally the factor analysis is applied to confirm correlations found between H-bond energy and investigated measures. q 2002 Elsevier Science B.V. All rights reserved.
1. Introduction
Hydrogen bonding plays one of the most important roles in an arrangement of molecules in crystals [1,2]. A large number of papers appeared dealing with the Lewis acidity and basicity of functional groups involved in H-bonds as for example: nitro [3], formyl [4], carboxylic [5], carbonyl [6,7], hydroxyl [8], cyano group [9], etc.
چکیده
1.مقدمه
2.جزئیات محاسبه
3.نتایج و بحث
4.نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Computational details
3. Results and discussion
4. Conclusions