وضعیت سیگار کشیدن و ورزش در ارتباط با علائم PTSD
چکیده
تحقیق حاضر اثر تعاملی وضعیت سیگار کشیدن (سیگار کشیدن عادی در برابر افراد غیر سیگاری) و ورزش هفتگی (معادل متابولیک هفتگی) را از لحاظ شدت علائم استرس بعد از آسیب (PSTD) در میان نمونه‌ای از افراد بالغ در معرض آسیب بررسی کرد. شرکت‌کنندگان شامل 86 فرد بالغ در معرض آسیب (58.1% زن، میانگین سنی= 24.3 سال) بودند. تقریبا 59.7% از شرکت‌کنندگان سیگار کشیدن روزانه و عادی (بیش از 10 سیگار در هر روز) را در طی سال‌های گذشته گزارش کردند. اثر تعاملی وضعیت سیگار کشیدن با ورزش هفتگی به طور معناداری با تحریک‌پذیری بیش از حد و اجتناب از شدت مجموعه علائم (p≤0.05) مرتبط بود. این اثرات بیشتر دیده می‌شد و فراتر از تعداد انواع آسیب و جنسیت و همچنین اثرات اصلی مربوط به وضعیت سیگار کشیدن و ورزش هفتگی بود. آزمون‌های پیگیری حمایت از نقش تعدیل‌کننده ورزش بر روی ارتباط بین سیگار کشیدن و علائم PTSD را نشان می‌دهد؛ به طوری که بالاترین سطح از علائم PTSD در میان سیگاری‌های عادی که سطوح پایین ورزش هفتگی را گزارش می‌دهند؛ مشاهده شد. مفاهیم نظری و بالینی یافته‌ها مورد بحث قرار گرفته است.
مقدمه
رابطه میان استعمال دخانیات، قرار گرفتن در معرض خطر و علائم اختلال استرس بعد از آسیب (PTSD1) به خوبی شناخته شده است (Feldner, Babson, & Zvolensky, 2007; Kessler, Sonnega, Bromet, Hughes, & Nelson, 1995). به عنوان مثال، در سراسر جمعیت‌ها، افراد در معرض آسیب احتمال بیشتری دارند که سیگاری‌های کنونی باشند (به عنوان مثال، Acierno, Kilpatrick, Resnick, & Saunders,1996) و در مقایسه با افراد فاقد PTSD بالینی و تحت بالینی، بیشتر سیگار می‌کشند (Beckham et al., 1995) و سطوح بالاتری از وابستگی به نیکوتین (McClernon et al., 2005) را نشان می‌دهند. به همین ترتیب، نرخ بالاتر سیگار کشیدن و سطوح بیشتری از وابستگی به نیکوتین با افزایش خطر برای علائم PTSD در میان افراد در معرض آسیب مرتبط هستند (به عنوان مثال، Beckham, Feldman, Kirby, Hertzberg, & Moore, 1997). اگرچه سیگار کشیدن و علائم PTSD معمولا هم زمان اتفاق می‌افتند و به نظر می‌رسد که بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند؛ با این حال تحقیقات کمی بر روی عواملی که ممکن است این ارتباط را کنترل کنند؛ تمرکز کرده‌اند. مشخص کردن عوامل حفاظتی بالقوه با توجه به رابطه سیگار کشیدن با PTSD، پیامدهای بالینی مهمی را برای پیشگیری و اقدامات درمانی دارد.
abstract
The present investigation examined the interactive effect of cigarette smoking status (i.e., regular smoking vs. non-smoking) and weekly exercise (i.e., weekly metabolic equivalent) in terms of posttraumatic stress (PTSD) symptom severity among a community sample of trauma-exposed adults. Participants included 86 trauma-exposed adults (58.1% female; Mage ¼ 24.3). Approximately 59.7% of participants reported regular (10 cigarettes per day) daily smoking over the past year. The interactive effect of smoking status by weekly exercise was significantly associated with hyperarousal and avoidance symptom cluster severity (p .05). These effects were evident above and beyond number of trauma types and gender, as well as the respective main effects of smoking status and weekly exercise. Follow-up tests indicated support for the moderating role of exercise on the association between smoking and PTSD symptoms, such that the highest levels of PTSD symptoms were observed among regular smokers reporting low weekly exercise levels. Theoretical and clinical implications of the findings are discussed.
The relations among tobacco use, traumatic event exposure, and posttraumatic stress disorder (PTSD1 ) symptoms have been wellestablished (Feldner, Babson, & Zvolensky, 2007; Kessler, Sonnega, Bromet, Hughes, & Nelson, 1995). For example, across populations, trauma-exposed individuals are more likely to be current smokers (e.g., Acierno, Kilpatrick, Resnick, & Saunders, 1996), smoke at higher rates (Beckham et al., 1995), and evidence greater levels of nicotine dependence (McClernon et al., 2005), as compared to individuals without clinical or subclinical PTSD. Likewise, higher smoking rates and greater levels of nicotine dependence are related to an increased risk for PTSD symptoms among trauma-exposed persons (e.g., Beckham, Feldman, Kirby, Hertzberg, & Moore, 1997). Although smoking and PTSD symptoms commonly co-occur and appear to influence one another, there has been little work focused on factors that may moderate these relations. Elucidating potential protective factors with respect to smoking-PTSD relations has important clinical implications for prevention and intervention efforts.
چکیده
1. روش
1.1 شرکت‌کنندگان
2. معیارها
2.1 مصاحبه بالینی سازمان یافته برای اختلالات DSM-IV/ نوع غیر بیمار (SCID-I/NP/ اول، Spitzer, Gibbon, & Williams, 1995).
2.2 مقیاس تشخیصی بعد از آسیب (PDS; Foa, 1995)
2.3 پرسشنامه عادت‌های ورزش- تجدید نظر شده (EHQ-R; Zvolensky2008)
2.4 پرسشنامه سابقه مصرف سیگار (SHQ: Brown, Lejuez, Kahler, & Strong, 2002)
2.5 روش
2.6 برنامه تحلیل داده‌ها
3. نتایج
3.1 ویژگی‌های شرکت‌کنندگان
3.2 همبستگی مرتبه صفر
3.3 آنالیزهای رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی
4. بحث
abstract
1. Method
1.1. Participants
2. Measures
2.1. Structured clinical interview for DSM-IV disorders/non-patient version (SCID-I/NP; First, Spitzer, Gibbon, & Williams, 1995)
2.2. Posttraumatic Diagnostic Scale (PDS; Foa, 1995)
2.3. Exercise Habits Questionnaire-Revised (EHQ-R; Zvolensky, 2008)
2.4. Smoking History Questionnaire (SHQ; Brown, Lejuez, Kahler, & Strong, 2002)
2.5. Procedure
2.6. Data analytic plan
3. Results
3.1. Participant characteristics
3.2. Zero-order correlations
3.3. Hierarchical multiple regression analyses
4. Discussion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه