چکیده
بیش از 1000 میکرو RNAs (miRNAs) در سلول های انسان، برخی از بافت ها یا سلول های دیگر بیان می شود و سایرین به عنوان مولکول های خانه دار در نظر گرفته می شوند. وظایف و اهداف مستقیم MRNA برای برخی از میکروRNAs ها به طور قابل توجهی به مدت سالیان متمادی مطالعه شده اند. هر میکروRNAs به طور بالقوه قادر به بیان ژن های مختلف کد کننده پروتین است با این حال این مسئله مشخص شده است که همه میکروRNAsها از اهمیت برابر برخوردار نمی باشند و فیلتر ها و غربال های متنوع تعداد محدودی از میکروRNAs را را شناسایی کرده اند. میکرو RNAs به عنوان تنظیم کننده هایی هستند که قادر به تنظیم و کنترل وظایف سلولی در شرایط پاتو فیزیولوژیکی و فیزیولوژیکی مختلف می باشند. از زمان شناسایی میکروRNAs که در گلیبوسترومای تومور مغزی انسان تنظیم افزایشی می شودف میکرو RNAs توجه زیاد محققان را زمینه های مختلف نظیر رشد، انکولوژی، بیولوژی سللول های بنیادین و پیری به خود جلب کرده است و در کنار خوشه های let-7, miR-17–92 به فراوانی مطالعه شده است. با این حال، miR-21 در موش تولید نشده است و داده های مربوط به وظایف miR-21 در سلول های طبیعی بسیار محدود است. در این مقاله مروری، ما به بررسی دانش فعلی وظایف miR-21 در بیماری انسانی پرداخته و بر تنظیم، نقش انکوژنی، اهداف سرطان انسانی، اهداف در سرطان انسانی، پتانسیل به عنوان نشانگر های زیستی بیماری و اهداف درمانی جدید در تومور شناسی تاکید می کنیم.
بیانmiR-21درسرطان و سایربیماری ها
میکروRNA-21(MIR-21)به عنوان بهترین شاخص در ازمایشات تعیین پروفیل بزرگ و میان مقیاس طراحی شده برای تشخیص miRNAهااختلال یافته در سرطان شناسایی شده است. اولین نشانه بیان نابجاmiR-21از پروفیل miRNAها از گلیوبلاستوما انسان (GBM) پدید آمد،بدخیم ترین تومور مغز منشاء گلیال است [1].
Abstract
More than 1000 microRNAs (miRNAs) are expressed in human cells, some tissue or cell type specific, others considered as house-keeping molecules. Functions and direct mRNA targets for some miRNAs have been relatively well studied over the last years. Every miRNA potentially regulates the expression of numerous protein-coding genes (tens to hundreds), but it has become increasingly clear that not all miRNAs are equally important; diverse high-throughput screenings of various systems have identified a limited number of key functional miRNAs over and over again. Particular miRNAs emerge as principal regulators that control major cell functions in various physiological and pathophysiological settings. Since its identification 3 years ago as the miRNA most commonly and strongly up-regulated in human brain tumour glioblastoma [1], miR-21 has attracted the attention of researchers in various fields, such as development, oncology, stem cell biology and aging, becoming one of the most studied miRNAs, along with let-7, miR-17–92 cluster (‘oncomir-1’), miR-155 and a few others. However, an miR-21 knockout mouse has not yet been generated, and the data about miR-21 functions in normal cells are still very limited. In this review, we summarise the current knowledge of miR-21 functions in human disease, with an emphasis on its regulation, oncogenic role, targets in human cancers, potential as a disease biomarker and novel therapeutic target in oncology.
miR-21 expression in cancer and other diseases
MicroRNA-21 (miR-21) has been identified as the best hit in a number of medium-scale and high-scale profiling experiments designed for the detection of miRNAs dysregulated in cancer. The first indication of miR-21’s aberrant expression came from the miRNA profiling of human glioblastoma (GBM), the most malignant brain tumour of glial origin [1].
چکیده
بیان miR-21 در سرطان و سایر بیماری ها
مکانیسم های افزایش miR-21 در سرطان: کنترل نظارتی چند سطحی
اصلاح پسارونویسی
کاربردهای miR-21 در سرطان
شناسایی اهداف مستقیم miR-21
miR-21 در گلیوما : هدف قرار دادن چرخه سلولی، آپوپتوز و تهاجم
به miR-21 به عنوان یک مارکر تشخیصی و پیش شناخت
هدف درمانی بالقوه
Abstract
miR-21 expression in cancer and other diseases
Mechanisms of miR-21 elevation in cancer: multi-level regulatory control
Transcriptional control
Post-trancriptional regulation
miR-21 functions in cancer
Identification of direct miR-21 targets
miR-21 in gliomas: targeting cell cycle, apoptosis and invasion
miR-21 networking and feedback regulation
miR-21 as a diagnostic and prognostic marker
Potential therapeutic target