مروری بر نقش تخصصی تعاریف در دستورالعمل ها و استانداردهای BIM

چکیده

تاکنون کتابچه ها و دستورالعمل های زیادی منتشر شده اند تا به انتساب و ارائه تعریف BIM برای سازمانها و پروژه ها کمک کنند. این مقاله روشهایی را مورد بررسی قرار می دهد که در آن نقش ها و ظرفیت های متخصصان BIM از طریق یک انتخاب بین المللی از 36 مورد این اسناد مورد بررسی قرار گرفت. اهداف راهنمای BIM آزمایش ودسته بندی است و تخصص و اهداف توسعه دهندگان آنها در نظر گرفته شده است. تعداد و تنوع راهنماها و استانداردهای موجود موجب افزایش نگرانیها شده، به طوری که یافته ها پیشنهاد می کنند که وقتی تمرین BIM به طور کلی بیشتر استاندارد شده است، نقش متخصص BIM ممکن است به روشی غیر هماهنگ توسعه یابد، حتی زمانی که هر فرد یا کمپانی از بهترین روش راهنما استفاده می کنند. نقص خاص شناسایی شده شامل عدم وجود تعریفی از نقش مشتری در فرایند BIM است، با جمع بندی نقش سازمانی BIM و فعالیت در راهنمای سطح پروژه و استاندارها، و همپوشانی کاربرد نقش عناوین مشابه به توصیف عملکردهای مختلف در میان گروه های پروژه BIM می پردازیم. کاربرد راهنمای BIM برای تعریف پروژه و ساماندهی نقش ها نیازمند توجه بیشتر در مفاهیم تخصصی وسیعتر و تعریف و تمرین BIM است، تا عملکرد BIM تقویت شود و ابهام و عدم قطعیت آن کاهش یابد.

1 مقدمه

به منظور ایجاد مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) در تعداد زیادی از صنایع ساختمانی که دارای قابلیت اثر گذاری است، سازمانها مجبور به ایجاد طیفی از منابع جدید و مجموعه توانایی هستند. به عنوان بخشی از این هدف، نقش تخصصی و غیر تخصصی متخصص BIM در همه جنبه های معماری، مهندسی و ساخت (AEC)، از طراحی اولیه، مدیریت پروژه و ساخت و طی عملیات و حفاظت ایجاد شده است. با این وجود، مقاله پیشنهاد می-کند که هدف برنامه ها و مسئولیت ها در میان چنین نقش های تخصصی جدا مانده و تعریف ضعیفی از آن شده است (برای مثال Cus Babich and Rebolj, 2016;  Wu et al. 2017). بسیاری از کشورها، بدنه صنعت، گروههای تحقیقاتی و سازمانها، استانداردها و راهنمایی هایی را برای تعریف و تمرین BIM ارائه داده اند، که اغلب شامل تعریف نقش کلیدی مورد نیاز برای تعریف BIM موفق است. یک چالش برای نویسنده چنین اسنادی در صنعت اتخاذ BIM بدون تامین ساختاری که آنها در جستجوی آن بودند ایجاد شد. همانگونه که توسط Samuelson and Björk (2013)، توضیح داده شد، تفسیر BIM اغلب از طریق تعریف پایین-بالا در یک شرکت آغاز می شود، در نتیجه مانند تبعیت یک فرد از شخص مورد علاقه یا مزیت خاص بوده و تنها مورد اخیر به طور محدود معرفی شده و به طور کامل توسط شرکت مورد استفاده قرار می گیرد. در نتیجه، نقشها و اهدافی بروز کرد و در بسیاری از موارد به همین روش ادامه پیدا کرد. توسعه دهندگان استاندارد ملزم به ایجاد تعادل میان نیاز به ارائه یک نتیجه منطقی تا زمان ارائه ساختار داشتند که در کنار چالش فرایندهای تعریف و نقش هایی قرار می گیرد که هنوز در مشارکت عملی وجود دارد. در نتیجه، این راهنماها و استانداردها تنوع گسترده ای از نظر هدف از تعریف و زمینه مورد علاقه دارند. آنها همچنین از نظر سطح حمایت یا نیاز اساسی متفاوت هستند، به طوریکه باید مشخص شود که آیا یک نماینده اجباری هستند یا عملیات توصیه شده یا اینکه به طور ساده اطلاعاتی را برای صنعت یا بخش مورد نظر فراهم می کنند. یکی از اهداف رایج راهنمای BIM و استانداردهای کلی به دست آوردن درجات بالاتری از همکاری پروژه است. هالتمن و همکاران (2012) تفسیر پایین به بالای BIM رایج را ارائه دادند و اشاره کردند که شرکتهایی که از این مسیر پیروی می کنند تمایل به فعالیت در محیطهای با مشارکت پایین دارند اما شیوه ساختار بالا-پایین اتخاذ شده توسط اغلب دستورالعمل های BIM و استانداردها به نظر می رسد که برای رسیدن به هدف مناسبتر است. تعدادی از پروژه ها دستورالعمل های موجود را تأیید کرده اند و سعی در ساخت طیف وسیعی از منابع دارند. برای مثال فیاتک (2013)، 28 استاندارد BIM و دستورالعمل را از دیدگاه رعایت کد اتوماتیک مورد مطالعه قرار داد. کاسم و همکاران (2015) ارزشمندی گسترش BIM را در 8 کشور مورد بررسی قرار دادند که هدف آن ایجاد یک محتوای دانش و رده بندیBIM برای کمک به استفاده کنندگان و محققان در شناسایی و از بین بردن شکافهای دانش در دامنه BIM است. بسیاری از دستورالعملهای BIM از بخشهای اجتماعی منشا گرفته اند. چنگ و لو (2015) تعدادی از آنها را در بررسی بخش عمومی شرکت کننده در کاربرد BIM مورد بررسی قرار دادند. همچنین  ساکس، گورویچ و شرستا (2016) بر روی دستورالعملی از BIM تاکید کردند که توسط مشتریان بزرگ ساختمان سازی ایجاد شده بود. پروژه بین المللی buildingSMART در حال حاضر طیف وسیعی از اسناد را برای تقسیم بندی و بررسی آینده آن در اختیار قرار می دهد، که هدف آن ایجاد یک چهارچوب استاندارد شده یا الگو برای توسعه راهنماهای BIM در آینده و بر اساس یک تحلیل از استانداردهای موجود مورد استفاده در صنعت است (Beange  and Keenliside, 2015). تعریف و توضیحات نقش متخصصان BIM نیز برای این شیوه از استاندارد سازی لازم است.

SUMMARY

Many handbooks and guides have been developed to assist with the adoption and implementation of BIM for organizations and projects. This paper examines the ways in which roles and responsibilities of BIM specialists are defined across an international selection of 36 of these documents. The purposes of BIM guides are examined and categorized, and the expertise and intentions of their developers are considered. The number and variety of guides and standards available raises concern, as findings suggest that while BIM practice generally is becoming more standardized, BIM specialist roles may be developing in an uncoordinated manner, even when companies and individuals consider themselves to be following best practice guidance. Specific shortcomings identified include a lack of definition of client-side roles in the BIM process, the inclusion of organisational BIM roles and activities in project-level guides and standards, and overlapping use of similar role titles to describe different functions within BIM project teams. The use of BIM guides to define project and organizational roles requires further attention in the wider professional context of BIM implementation and practice, in order to strengthen BIM practice and reduce ambiguity and uncertainty.

1 .INTRODUCTION

In order to establish Building Information Modeling (BIM) in the many facets of the construction industry where it has potential to impact, organizations have had to develop a range of new resources and capability sets. As part of this process, formal and informal BIM-specialist roles are becoming established in all aspects of architecture, engineering and construction (AEC), from initial design, project management and construction, through to operations and maintenance. However, literature suggests that the scope of tasks and responsibilities within such specialist roles remains both disparate and poorly defined (see for example Cus Babich and Rebolj, 2016; Wu et al. 2017). Many countries, industry bodies, research coalitions and individual organizations have introduced guides and standards for BIM implementation and practice, which often include definitions of the key roles required for successful BIM implementation. One challenge for the authors of such documents is that industry adoption of BIM has progressed without the structure they seek to provide. As described by Samuelson and Björk (2013), BIM implementation has often started through bottom-up implementation in a company, as the result of an individual pursuing a personal interest or advantage, and only later has this limited introduction become adopted by the company as a whole. As a result, roles and processes have emerged in an ad hoc fashion, and in many cases continue to do so. Standards developers have had to balance the need to introduce a coherent yet representative structure, alongside the challenge of defining processes and roles that are still evolving in practice. Consequently, these guides and standards vary widely in their defined purpose and areas of interest. They also vary in terms of the level of support or requirement they entail, whether they represent mandatory or recommended practice, or are simply providing information for the industry or sector concerned. One of the commonly espoused purposes of BIM guides and standards generally is to achieve a higher degree of project collaboration. Hartmann et al. (2012) identified the prevalence of bottom-up BIM implementation, and noted that companies which followed this path tended to operate in low collaboration environments; hence the structured top-down approach taken by most BIM guides and standards would seem to be appropriate to achieve this aim. A number of projects have acknowledged the plethora of guidelines available, and have sought to provide a synthesis across a range of sources. Fiatech (2013) for example, reviewed 28 BIM standards and guidelines, from the perspective of automated code compliance. Kassem et al. (2015) reviewed “noteworthy BIM publications” from eight countries, with the aim of producing a BIM knowledge content taxonomy to help practitioners and researchers identify and address knowledge gaps in the BIM domain. Many BIM guides have originated with public sector entities, and Cheng and Lu (2015) included a number of them in a review of public sector involvement in BIM adoption. Similarly, Sacks, Gurevich and Shrestha (2016) focused on BIM guides developed by large construction clients. A buildingSMART International project is currently collating a wide range of documents for future categorization and review, with the aim of producing a standardized international framework or template for future development of BIM guides, based on an analysis of standards already used in industry (Beange and Keenliside, 2015). The definition and description of BIM specialist roles is also in need of this sort of standardization.

چکیده

1 مقدمه

2. مرور منابع

2.1 اسناد مورد بررسی

2.2 ایجاد دستورالعملهای BIM و کتابچه راهنما

3. دستورالعمل هایی برای اهداف ویژه BIM

3.1 تعاریف نقش

4.2 نفوذ مشتری

4.3 تفاوتها در اصول

4.4 تنوع و اختلاف

5. نتیجه گیری

SUMMARY

1 INTRODUCTION

2 DOCUMENT REVIEW

2.1 Included documents

2.2 Development of BIM guides and handbooks

3 GUIDELINES FOR BIM SPECIALIST ROLES

3.1 Role Definitions

4 IMPLICATIONS FOR PRACTICE

4.1 Moving beyond technical skills

4.2 Client influence

4.3 Differences in discipline

4.4 Diversity and divergence

5 CONCLUSIONS