بررسی عوامل تعیین کننده کیفیت خدمات دولت در امارات متحده عربی
چکیده
پذیرش سریع و روز افزون تراکنش ها و معاملات آنلاین در مقیاس جهانی منجر به این مسئله شده است تا دولت ها طیف وسیعی ازخدمات آنلاین را به مردم ارایه کنند. تجربه موفق راه اندازی سرویس ها و درگاه های دولت الکترونیک از جمله درگاه ها و سرویس های تراکنش در کشور های صنعتی موجب شده است تا امارات متحده از مدل های مشابه برای طیف وسیعی از نهاد های خدمات عمومی، الگوبرداری کند. اگرچه در حال حاضر منابع و مطالعات متعددی در زمینه ابعاد مختلف کارایی، اثر بخشی و رضایت مشتری با توجه به خدمات دولت الکترونیک وجود دارد، اکثریت چارچوب های تحلیلی و مدل های تحلیلی در چارچوب شرایط اجتماعی و فرهنگی خلیج فارس و محیط کسب و کار آن طراحی نمی شود. هدف این مطالعه، شناسایی و ارایه چارچوبی در زمینه عوامل موثر بر کیفیت خدمات الکترونیک است که امروزه توسط وزارت امور داخله امارات ارایه میشود. از آن جا که این خدمات به طور مداوم ارایه می شوند، تاکید اصلی بر مدل نظری و مکانیسم هایی است که از طریق آن این خدمات را می توان پذیرش کرده و بهبود بخشید.
1- مقدمه
مفهوم دولت الکترونیک در بر گیرنده طیف وسیعی از فعالیت ها و بازیگران می باشد که به طور کلی و روی هم رفته به سه بخش تقسیم می شوند: دولت به دولت(G2G)؛ دولت به کسب و کار (G2B) و دولت به شهروند (G2C). همان طور که استیرفت(2003) خاطر نشان کرده است، اگرچه اینترنت یک عامل موثر اولیه است، یکی از عوامل توسعه خدمات دولت به شهروندان، به خصوص خدمات تراکنش، ، افزایش فشار زمانی( کمبود وقت) می باشد که مردم با آن مواجه هستند. در نتیجه، رویکرد های G2C تحت تاثیر علاقه به دولت بهتر از طریق بهبود کارایی و برایند های قابل اطمینان تر می باشند(2003،ص 8). امروزه،بیشتر مطالعات در زمینه خدمات دولت الکترونیک ارتباط مستقیمی با یک دولت یا حکومت خاص است. برای مثال، گریمزلی و میهان(2007) مدل خود را بر اساس مدل بریتانیا قرار داده اند: لیم و همکاران(2012) بر سنگاپور، تاکید کرده و وردگم و ورلی(2009) مدل خود را بر پایه خدمات دولت الکترونیکم ارایه شده در مناطق فنلاندی زبان بلژیک وهلند ارایه کرده اند. اگرچه این مطالعات از حیث شرایط اجتماعی فرهنگی و جغرافیایی اعتبار دارند، با این حال مدل و الگوی قابل کاربرد برای خلیج عربی محسوب نمی باشند.از این روی، این مطالعه مدل دولت الکترونیک را مطابق با شرایط امارات اصلاح کرده و یک روش تقلید پذیر را برای جمع اوری دانش در زمینه تحقیق ایجاد کرده است.
Abstract
The rapid and increasingly universal acceptance of online transactions has resulted in governments providing an increasingly wide range of online services to the general public. The successful experience of launching e-government portals and services, including transactional ones, in the industrialised countries has led to the United Arab Emirates (UAE) to adopt similar such models for a wide array of public service entities. Although there is now a considerable literature on the various aspects of the efficiency, effectiveness and customer satisfaction with regard to e-government services, the majority of the associated analytical frameworks and models were not designed within the sociocultural context of the Arabian Gulf and its business environment. The purpose of this study is therefore to identify and present a framework on the quality determinants of the e-services which are currently provided by the UAE’s Ministry of Interior (MOI) to the public. As these services are already in place, it will focus in particular on a theoretical model and the mechanisms by which these services can be adapted and enhanced.
1 INTRODUCTION
The notion of e-government encompasses a wide range of activities and actors, yet generally speaking it can be divided into three components: government-to-government (G2G); government-to-business (G2B) and, government-to-citizen (G2C). As was pointed out by Seifert (2003), while the internet is a precursor, one factor driving G2C services especially transactional ones is the increased time pressures faced by the general public. As a result, G2C initiatives are also driven by “an interest in “better government” through improved efficiency and more reliable outcomes” Seifert (2003, p. 8). Presently, most of the studies related to e-government services are concerned with and directly related to a specific state or government. For instance, Grimsley and Meehan (2007) have based their model on the United Kingdom; that of Lim et al. (2012) focuses on Singapore and, Verdegem and Verleye (2009) have based their model on the e-government services offered in the Flemish speaking areas of Belgium and Holland. While these studies are valid in terms of geographical and socio-cultural contexts, they do not necessarily constitute a model that is applicable to the Arabian Gulf region. Therefore, the present research study will amend the e-government model to the context of the UAE and will create an imitable methodology for gathering knowledge in this area of research.
چکیده
1- مقدمه
2- مرور منابع
2-1 کیفیت خدمات الکترونیک
3- مدل مفهومی
4- روش شناسی
5- نتیجه گیری
Abstract
1 INTRODUCTION
2 LITERATURE REVIEW
2.1 e-Service Quality
3 RESEARCH MODEL
4 METHODOLOGY
5 CONTRIBUTION AND LIMITATIONS
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه