با وجود استراتژیهای پیشگیرانه و افزایش آگاهی بیماران، عفونتهای تنفسی ویروسی در بیماران مبتلا به بدخیمیهای خونی (HMs) و در گیرندگان پیوند سلولهای خونساز (HCT) هنوز هم با درصد شیوع بالایی رخ میدهد. پیشرفت این عفونتهای ویروسی به مجاری تنفسی تحتانی به خصوص ممکن است در گیرندگان پیوند سلولهای خونساز کشنده باشد. شواهد روز افزونی پیرامون استفادهی موفق از ریباویرین (به تنهایی یا در ترکیب با تعدیلکنندههای ایمنی ) به منظور درمان عفونتهای تنفسی ویروسی سنسیشیال در بیماران مبتلا به بدخیمیهای خونی و گیرندگان پیوند سلولهای خونساز از مطالعات گذشتهنگر بدست آمدهاند؛ با این حال، انجام آزمایشات بالینی آیندهنگر به منظور ثبات اثربخشی این دارو ضروری است. تاثیر ریباویرین یا عوامل ضدویروسی تحقیقاتی (DAS181) بر روی پیشرفت عفونت به سوی التهاب ریوی و یا مرگومیر ناشی از عفونتهای ویروس پاراآنفلوانزا بایستی مشخص شود. عفونتهای آنفلوانزایی با موفقیت توسط مهارکنندههای نورآمینیداز (اسلتامیویر یا زانامیویر) درمان شدهاند؛ با این حال، اثربخشی این عوامل در درمان پنومونی آنفلوانزا تایید نشده است و بیمارانی با سیستم ایمنی ضعیف احتمالا به علت انتشار طولانیمدت ویروس به شدت به مقاومت در برابر داروی ضدویروسی حساس هستند. اقدامات کنترل عفونت و تشخیص عوارض ناشی از عفونتهای تنفسی ویروسی در بیماران مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی به منظور کاهش انتقال بیماری بسیار مهم هستند. مطالعات آینده باید بر روی استراتژیهای درمانی تمرکز داشته باشند تا بیماران در معرض خطر بالای افزایش شیوع بیماری و مرگومیر ناشی از این عفونتها را شناسایی کنند و اثربخشی داروهای جدید یا موجود را تعیین کنند.
بیماران مبتلا به بدخیمیهای خونی (HMs) و گیرندگان پیوند سلولهای خونساز (HCT) به دلیل سیستم ایمنی ضعیف خود به خصوص به عفونتهای ویروسی شدید بالینی حساس هستند. ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)، ویروس پاراآنفلوانزا (PIV) و ویروس متاپنومونی انسانی مسئول اکثر عفونتهای ویروسی مجاری تنفسی در این بیماران هستند. شیوع هر یک از ویروسها در هر فصل تغییر میکند (شکل 1 تکمیلی)؛ با این حال، ویروس سنسیشیال تنفسی در گیرندگان پیوند سلولهای خونساز نسبت به ویروس آنفلوانزا (1.3-2.6%)، PIV (4-7%) یا hMPV (3-9%) شیوع بالاتری دارد (2-17%) (جدول 1). عوامل دخیل در ابتلا به این عفونتها عبارتند از: جنسیت مرد، پیوند آلوژنیک سلولهای خونساز به ویژه از اهداکنندهی غیرخویشاوند، لنفوپنی CD4 در بیمارانی با کاهش سلول T و فقدان فرآیند جایگزینی پیوند .
علائم بالینی
ویروس سن سی شیال تنفسی و آنفلوانزا ویروسهای فصلی هستند که بیشترین شیوع را در طول ماههای زمستان دارند؛ در حالی که PIV بیشترین شیوع را در فصل تابستان دارد. بخش عمدهای از بیمارانی که سیستم ایمنی آنها سرکوب شده است؛ عفونتهای مجاری تنفسی فوقانی (URTIs) با علائم مختلف (به عنوان مثال، سرفه، آبریزش بینی، گرفتگی بینی، سینوزیت، تب، سردرد، التهاب گوش میانی، خس خس کردن، گلودرد، خستگی، بیقراری و درد ماهیچه) را تجربه میکنند؛ در حالی که بیماران دیگر ممکن است به عفونتهای مجاری تنفسی تحتانی (LRTIs) مبتلا شده و علائمی مانند تنگی نفسی، هیپوکسی و ترشحات ریوی جدید یا تغییریافته را بر روی رادیوگرافی قفسهسینه نشان دهند.
Despite preventive strategies and increased awareness, a high incidence of respiratory viral infections still occur in patients with hematologic malignancies (HMs) and in recipients of hematopoietic cell transplant (HCT). Progression of these viral infections to lower respiratory tract may prove fatal, especially in HCT recipients. Increasing evidence on the successful use of ribavirin (alone or in combination with immunomodulators) for the treatment of respiratory syncytial virus infections in HM patients and HCT recipients is available from retrospective studies; however, prospective clinical trials are necessary to establish its efficacy with confidence. The impact on progression to pneumonitis and/or mortality of treating parainfluenza virus infections with available (ribavirin) or investigational (DAS181) antiviral agents still needs to be determined. Influenza infections have been successfully treated with neuraminidase inhibitors (oseltamivir or zanamivir); however, the efficacy of these agents for influenza pneumonia has not been established, and immunocompromised patients are highly susceptible to emergence of antiviral drug resistance, most probably due to prolonged viral shedding. Infection control measures and an appreciation of the complications following respiratory viral infections in immunocompromised patients remain crucial for reducing transmission. Future studies should focus on strategies to identify patients at high risk for increased morbidity and mortality from these infections and to determine the efficacy of novel or available antiviral drugs.
Patients with hematological malignancies (HMs) and recipients of hematopoietic cell transplant (HCT) remain particularly susceptible to clinically severe viral infections, owing to their compromised immune system. Respiratory syncytial virus (RSV), influenza virus, parainfluenza virus (PIV), and human metapneumovirus (hMPV) are responsible for the majority of virologically diagnosed respiratory tract infections encountered in this patient population. Incidence of each virus can vary each season (Supplementary Figure 1); however, RSV has a higher incidence (2%–17%) in HCT recipients than do influenza (1.3%–2.6%), PIV (4%–7%), or hMPV (3%–9%) [1, 2] (Table 1). Factors associated with the acquisition of these infections include male sex, allogeneic HCT especially from an unrelated donor, cytomegalovirus seropositivity, CD4 lymphopenia in T-cell–depleted patients, and lack of engraftment [3–5].
CLINICAL SYNDROMES
RSV and influenza are seasonal viruses with the highest incidence during the winter months, whereas PIV has the highest incidence during the summer season. A large proportion of immunosuppressed patients experience upper respiratory tract infections (URTIs) with any combination of symptoms (eg, cough, rhinorrhea, nasal congestion, sinusitis, fever, headache, otitis media, wheezing, sore throat, fatigue, malaise, and myalgia), whereas others may develop lower respiratory tract infections (LRTIs) and present with dyspnea, hypoxemia, and new or changing pulmonary infiltrates on chest radiography.
مقدمه
علائم بالینی
تشخیص بالینی
عوامل خطرساز پیشرفت بیماری به سوی عفونتهای مجاری تنفسی تحتانی (LRTI) و مرگ
مدیریت عفونتهای تنفسی ویروسی
RSV
PIV
hMPV
ویروس آنفلوانزا
استراتژیهای پیشگیرانه
خلاصه
CLINICAL SYNDROMES
CLINICAL DIAGNOSIS
RISK FACTORS FOR PROGRESSION TO LRTI AND DEATH
MANAGEMENT OF RESPIRATORY
VIRAL INFECTIONS
RSV
PIV
hMPV
Influenza Virus
Preventive Strategies
SUMMARY