چکیده
سیستم ادراری نیاز به توجه ویژه ای دارد و این به دلیل افزایش قابل انتظار در مشکلات ادراری در ارتباط با سن بالا و نیز با توجه به ارتباط نزدیک آن با اندامهای تناسلی است. اوروگرافی دفعی برای تعدادی از آسیب های ادراری تناسلی از جمله درد، توده کلیوی، هماتوم کلیوی، سنگ پیشاب، آسیب به دستگاه ادراری، بیماری های مثانه، مثانه نوروژنیک مادرزادی، عواقب بعد از عمل دستگاه ادراری و غیره نشان داده شده است. اوروگرافی به عنوان اولین روش انتخابی برای تشخیص این آسیبها باقی مانده است، چرا که نمیتواند توسط تکنیک های تشخیصی به تازگی اختراع شده مانند اولتراسونوگرافی جایگزین شود. اوروگرافی دفعی بهتر از اولتراسونوگرافی است زیرا اوروگرافی دفعی بر خلاف اولتراسونوگرافی یک فشارسنج نسبتا دقیق از عملکرد کلی و نسبی کلیههاست. عکسبرداری داخل وریدی اولیه (IVP) با تزریق حجم زیادی از مواد کنتراست رقیق شده در طی یک دوره طولانی از زمان به نام پیلوگرافی با انفوزیون قطرهای (DIP) برای جلوگیری از استفاده از انقباض شکم و جهت ممکن ساختن اوروگرافی اضطراری بدون آمادهسازی بیمار تغییر یافته است. به منظور درک ابزار تشخیصی اوروگرافی دفعی تمام جنبه های آن مانند آماده سازی بیمار، دوز و سرعت تزریق محیط کنتراست، زمان رادیوگرافی پس از تزریق و علاوه بر اینها تاریخچه مختصری از رادیولوژی و کنتراست در این مقاله بررسی می شود.
مقدمه
تکنیک های تشخیصی به تازگی کشف شده تصویر برداری مانند اولتراسونوگرافی نمی توانند جایگزین اوروگرافی دفعی شوند. در واقع، اوروگرافی دفعی بهتر از این روشها در تشخیص بیماری های کلیوی و دیگر بیماری ها است. Michael و همکاران (1985) مطالعهای را بر روی 61 بیمار برای مقایسه دقت تشخیصی اولتراسونوگرافی و اوروگرافی دفعی انجام دادند. تشخیص درست با سونوگرافی در 66 ٪ و با اوروگرافی در 85٪ موارد صورت گرفت. اوروگرامها اطلاعات بیشتری را در اختیار قرار میدهند چرا که آنها امکان ارزیابی عملکرد کلیوی را فراهم میآورند. در مطالعه دیگر انجام شده بر روی 120 نفر از زنان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری، یک همبستگی خوب بین این دو روش برای تشخیص هیدرونفروز، سنگ مثانه پنج میلی متری و بزرگتر، زخم بزرگ بعد از پیلونفریت، زخمهای کوچک کورتکسی و اتساع اندک calceal پیدا شد. سنگ مثانه 4 میلی متری یا کمتر با اوروگرافی داخل وریدی بهتر از سونوگرافی تشخیص داده شد (Aslaksen و همکاران، 1990). حدود چهار میلیون مطالعه اوروگرافی دفعی هر ساله در ایالات متحده در حرفه پزشکی با هزینه بیش از نیم میلیون دلار انجام می شود. اوروگرافی دفعی با وجود پیشرفت های فوق العاده در روشهای تصویربرداری تشخیصی، اهمیت خود را از دست نداده است و از این رو شایسته است با توجه به نوآوریهای ایجاد شده در این روش مورد بررسی قرار گیرد.
ABSTRACT
The urinary system requires special attention for the expected increase in urinary problems associated with old age and due to its close association with genital organs. Excretory urography is indicated for a number of urogenital affections including colic, renal mass, renal haematoma, uroliths, trauma to the urinary tract, ureteral diseases, bladder affections like, congenital neurogenic bladder, postoperative urinary tract procedures etc. Excretory urography remains the first choice for the diagnosis of these affections, as it could not be replaced by the recently invented diagnostic techniques like ultrasonography. Excretory urography is considered better than ultrasonography because former technique unlike latter is considered a fairly accurate barometer of a total and relative function of the kidneys. Initial intravenous pyelography (IVP) has been modified by infusing large volumes of diluted contrast material over a prolonged period of time called Drip Infusion Pyelography (DIP) to avoid the use of abdominal compression and to make possible emergency urography without patient preparation. In order to comprehend the diagnostic utility of excretory urography all its aspects like patient preparation, dose and speed of injection of contrast medium, timing of post injection radiography besides brief history of radiology and contrast media are reviewed in this article.
INTRODUCTION
The lately discovered diagnostic techniques of imaging like ultrasonography could not replace the excretory urography. Instead, excretory urography has been found better than these techniques in the diagnosis of renal and other diseases. Michael et al. (1985) carried out prospective study in 61 patients to compare the diagnostic accuracy of sonography and excretory urography. Correct diagnosis was made by sonography in 66% and by urography in 85% cases. Urograms yield more information as they allow an estimation of renal function. In another prospective study conducted in 120 women with urinary tract infection, a good correlation was found between the two techniques in detecting hydronephrosis, calculi 5mm or more in size, major postpyelonephritis scarring, small cortical scars and slight calceal dilation. Calculi of 4 mm or less were detected better by intravenous urography than sonography (Aslaksen et al., 1990). About four million excretory urographic studies are done each year alone in the United States in medical practice at a total cost of more than a half million dollars (Rajindra, 1985). Having been able to retain its significance, despite the tremendous advancement made in diagnostic imaging techniques, excretory urography deserves to be reviewed in light of the innovations made in this technique.
چکیده
مقدمه
تاریخچه مختصری از رادیولوژی
تاریخچه مختصری از توسعه مواد و محیط کنتراست
اولین نسل محیط کنتراست با اسمولالیته پایین
نسل دوم محیط کنتراست با اسمولالیته پایین
نسل سوم محیط کنتراست با اسمولالیته پایین
اوروگرافی دفعی
تکنیک
آماده سازی بیمار
از دست رفتن آب بدن
فشرده سازی شکم
بیهوشی
دوز محیط کشت
مدت زمان تزریق
میزان فیلتراسیون گلومرولی
زمان رادیوگرافی
عوارض جانبی محیط کنتراست
بررسی اوروگراف
استفاده تشخیصی از اوروگرافی دفعی
پیلوگرافی با انفوزیون قطرهای (DIP)
ارزش های خاص DIP
مزایا
معایب
نتیجه گیری
ABSTRACT
INTRODUCTION
A BRIEF HISTORY OF RADIOLOGY
A BRIEF HISTORY OF DEVELOPMENT OF CONTRAST MEDIA
FIRST GENERATION LOW OSMOLAR CONTRAST MEDIA
SECOND GENERATION LOW OSMOLAR CONTRAST MEDIA
THIRD GENERATION LOW OSMOLAR CONTRAST MEDIA
EXCRETORY UROGRAPHY
TECHNIQUE
Patient Preparation
Dehydration
Abdominal Compression
Anaesthesia
Dose of Contrast Media
Duration of Injection
Glomerular Filtration Rate
Time of Radiography
ADVERSE EFFECTS OF CONTRAST MEDIA
EVALUATION OF UROGRAPH
DIAGNOSTIC UTILITY OF EXCRETORY UROGRAPHY
Drip Infusion Pyelography (Dip)
SPECIFIC VALUES OF DIP
ADVANTAGES
DISADVANTAGES
CONCLUSION