تئوری سازمان یک نظریه بدون شخصیت اصلی میباشد. سازمان ها معمولا در دانش سازمانی به عنوان مجموعهای از افراد، به عنوان اعضای یک جامعه و یا به عنوان مجموعه ای از فرآیندهای سازماندهی به تصویر کشیده شدهاند، از نظر مصداق محیطی، به عنوان گره هایی در یک شبکه اجتماعی در نظر گرفته می شوند. در این مقاله سعی شده است نیاز به درک، تبیین و تحقیق در پایداری همانند کیفیت سازمانی، برجسته شود. ما یک سازمان را در یک چشم انداز اجتماعی گستردهتر قرار داده و آنچه که در مورد این سازمان به عنوان یک عامل اجتماعی، منحصر به فرد می باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. ما دو فرض را در نظر گرفتیم که زمینهساز مفهوم ما از سازمان ها به عنوان عوامل اجتماعی می باشد که شامل: استناد خارجی و هدفمندی میباشد. پس از آن ما، پرسش های مهم و پیامدهای تشکیل هسته یک دیدگاه تحلیلی سازمانی را مشخص کردیم.
Organization theory is a theory without a protagonist. Organizations are typically portrayed in organizational scholarship as aggregations of individuals, as instantiations of the environment, as nodes in a social network, as members of a population, or as a bundle of organizing processes. This paper hopes to highlight the need for understanding, explicating, and researching the enduring, noun-like qualities of the organization. We situate the organization in a broader social landscape by examining what is unique about the organization as a social actor. We propose two assumptions that underlie our conceptualization of organizations as social actors: external attribution and intentionality. We then highlight important questions and implications forming the core of a distinctively organizational analytical perspective.
۱. مقدمه
۲. سازمان به عنوان عامل: از دست دادن تعهد و نقد و بررسی
۳. سازمان به عنوان یک عامل اجتماعی
3.1. ساختار فرضیه استناد خارجی
۳.۲. ساختار فرضیه هدفمند
3.3. قرار گرفتن عامل سازمانی در چشم انداز اجتماعی
3.4 خلاصه
4. عامل سازمانی: پرسش ها و مفاهیم کلیدی تحقیق
4.1. سازمان ها و محیط های آنها
4.2. تصمیم گیری سازمانی
4.3. ناهمگونی سازمانی
4.4. موارد حداکثری
۵. نتيجه گيری
1. Introduction
2. The Organization as Actor: Lost Mandate and Review
3. The Organization as a Social Actor
3.1. Structure of the External Attribution Assumption
3.2. Structure of the Intentionality Assumption
3.3. Situating the Organizational Actor in the Social Landscape
3.4. Summary
4. The Organizational Actor: Key Questions and Research Implications
4.1. Organizations and Their Environments
4.2. Organizational Decision Making
4.3. Organizational Heterogeneity
4.4. Extreme Cases
5. Conclusion