فضای شهری پاسخگو به گروه های خاص نیازمند
چکیده
براساس دیدگاه برابری جنسی و درون یک جامعه عمرانی کثرت گرایانه، زنان باید حقوق برابری برای حضور و استفاده از فضاهای باز شهری داشته باشند. با وجود این، عوامل گوناگونی، حضور آنها را کاهش می دهد شامل طراحی نامناسب فضا، و همچنین موانع اجتماعی-فرهنگی. ازآنجاکه مکان اصلی حضور و فعالیت زنان به طور مرسوم در خانه یا نزدیک خانه بوده است، فضای باز مجاور به عنوان یک مطالعه مورد مربوطه انتخاب شده است. از طریق یک بررسی پرسش نامه ای از 180 نفر، 90 مرد و 90 زن، هر دو مورد متاهل، معیارهای تاثیرگذار بر حضور آنها بررسی شده اند. نتایج نشان می دهند که عوامل کیفی محیطی موثرتر از عوامل اجتماعی-فرهنگی روی حضور زنان در فضاهای باز شهری می باشند.
1. مقدمه
به طور مرسوم و قبل از شروع رویکرد برابری جنسی در برنامه ریزی و طراحی فضای شهری، شهرها و فضاها به عنوان مکان هایی برای حضور مردان بودند. این رویکرد به عنوان "فضای جنسیتی" القا شد که تنها نیازهای "مرد" را در برنامه ریزی فضا درنظر می گیرد. ازاینرو، طراحی و برنامه ریزی فضا در روشی با "کوری جنسی " شامل شده بود. اهمیت حضور زنان در فضاهای شهری برحسب حقوق شهروند در یک مفهوم جامعه کثرت گرایانه پذیرفته شده است که به برابری حقوق برای زنان و مردان عقیده دارد. بواسطه این حقیقت که فضاهای شهری، قلمروی فعالیت های عملی و اجتماعی لازم می باشند، همه گروه های بدون ملاحظه سن، جنسیت وشغل باید فرصت برابر در استفاده از آنها داشته باشند، اما این مکان ها به یک قلمرو برای حضور مردان تبدیل می شود و حضور زنان تنها به فعالیت های ضروری شان محدود می شود. این درحالی است که حد اقل نیاز های زنان برای مواجهه اجتماعی در میدان، اهمیت حضورشان را نشان می دهد. هدف ویژه این تحقیق مطالعه اساس برای حضور زنان در میدان از طریق یک بررسی تئوریکی و سپس مطالعه عواملی که بر سطح حضور زنان تاثیر می گذارد و انواع فعالیت های آنها در فضاهای محله ای ایران و مطالعه مورد در یک فضای محله چپذر در تهران می باشد. بنابراین، اول، یک بررسی ادبی با مورد توجه قرار دادن فضای شهری و زنان، رویکرد برابری جنسی و اخلاق های مراقبت، هدایت شده است و سپس روی اساس این چارچوب تئوریکی، فرض تحقیق توسعه یافته است. تحقیق روی عوامل رفتاری و اجتماعی-فرهنگی تاکید می کند.
Abstract
Based on a gender equity perspective and within a pluralistic civil society, women should have equal rights for presence in and use of urban open spaces. Despite this, various factors decrease their presence including inappropriate design of space, as well as socio-cultural obstacles. Since women’s major place of presence and activity has traditionally been in or near home, neighborhood open space is chosen as a relevant case study. Through a questionnaire survey of 180 subjects, 90 male and 90 female, of both marital status the criteria affecting their presence are investigated. Results show that environmental quality factors are more effective than socio-cultural factors on presence of women in urban open spaces.
1. Introduction
Traditionally and prior to initiation of gender equity approach in urban space design and planning, cities and spaces were made as places for men’s presence. This approach induced as “gendered space” which considers needs of “man” in space planning only. Hence, space planning and design was involved in a way with “gender blindness” [1]. The significance of women’s presence in urban spaces is accepted in terms of citizenship rights within a pluralistic society concept which believes in the equality of rights for both women and men. Due to the fact that urban spaces are the realm of necessary, optional and social activities, all groups disregarding age, gender and occupation should have equal opportunity in using them, but these places become a realm for men’s presence and presence of women are limited only to their necessary activities. This is while at least women’s needs for social encounter in space show the importance of their presence. The specific goal of this research is to study the rationale for women's presence in space through a theoretical overview and then study the factors which influence on level of women’s presence and their types of activities in neighborhood spaces of Iran, through a case study in a Chizar neighborhood space in Tehran. Therefore, first, a literature review is conducted concerning women and urban space, gender equity approach and ethics of care, and then on the basis of this theoretical framework, research hypothesis are developed. The research emphasizes on socio-cultural and behavioral factors.
چکیده
1. مقدمه
2. فضای شهری، حضور و مشارکت، فضای همسایگی و مرتبه بندی
3. اهمیت حضور زنان در فضای شهری
4. فضای جنسیتی و اهمیت حضور زنان از لحاظ رویکرد برابری جنسی
5. جامعه مدنی و اهمیت حضور زنان
6. اخلاق مراقبت، رویکرد رفتاری زنان در محیط
7. زنان در فرهنگ اسلامی: حقوق و مسئولیت های آنها
8. زنان در زندگی شهری ایرانی: نقش های جدید انتظارات جدید
9. فضای همسایگی و حضور زنان
10. هدف ها، پرسشهای تحقیق و فرض ها
11. متدولوژی
12. اعتبار و قابلیت اطمینان
13. مطالعه مورد، میدان چپذر
14. اندازه نمونه
15. آزمون فرضیه ها
16. نتایج آزمون فرضیه ها
17. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Urban Space, Presence and Participation, Hierarchy and Neighborhood Space
3. Significance of Women’s Presence in Urban Space
4. Gendered Space and Significance of Women’s Presence from Gender Equity Approach
5. Civil Society and Significance of Women’s Presence
6. Ethic of Care, Women’s Behavioral Approach in Environment
7. Women in Islamic Culture: Their Rights and Responsibilities
8. Women in Iranian Urban Life: New Roles New Expectations
9. Neighborhood Space and Women Presence
10. Goals, Research Questions and Hypotheses
11. Methodology
12. Validity and Reliability
13. Case Study, Chizar Square
14. Sample Size
15. Hypotheses Test
16. Hypotheses Test Results
17. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه