چکیده
شبکه های ادهاک وسایل نقلیه ( ونت ها) به عنوان یک اپلیکیشن از شبکه های ادهاک سیار (منت ) طبقه بندی شدهاند که پتانسیل برای بهبود ایمنی جاده و ایجاد راحتی برای مسافران را دارند. اخیرا ونتها توجه محققان در حوزه ارتباطات وایرلس و ارتباطات سیاررا به خود جلب کردهاند؛ آنها با منت بواسطه معماری، چالش ها، مشخصه ها و اپلیکیشن هایشان متفاوت می باشند. در این مقاله ما جنبه های مرتبط با این حوزه را برای کمک به محققان و توسعهدهندگان معرفی میکنیم؛ این کار را برای فهم و تشخیص خصوصیات اصلی پیرامون ونت در یک سند جامد، بدون نیاز به مراجعه به دیگر مقالات مرتبط انجام می دهیم با شروع از معماری ونت وپایان یافتن با مناسب ترین ابزارهای شبیه سازی برای شبیه سازی اپلیکیشن ها و پروتکل های ونت .
1. مقدمه
در زمان حاضر خودروها و دیگر وسایل نقلیه خصوصی روزانه توسط مردم زیادی مورد استفاده قرار می گیرند. بزرگترین مشکل در رابطه با افزایش استفاده از حمل و نقل خصوصی، تعداد در حال افزایش تلفات می باشد که بواسطه تصادفات در جاده ها رخ می دهد؛ هزینه و خطرات وابسته به عنوان جدی ترین مسئله ای می باشند که جامعه مدرن با آن مواجه شده است. ونت ارتباطات وایرلس بین وسایل نقلیه درحال حرکت را با استفاده از ارتباطات دامنه کوتاه اختصاصی (DSRC) ایجاد می کند. DSRC، اساسا، IEEE 802.11a اصلاح شده برای عملیات بالاسری اندک برای 802.11p می باشد؛ IEEE سپس کل توده ارتباطات را توسط 1609 خانواده استانداردهای مربوط به دسترسی به وایرلس در محیطهای وسایل نقلیه (WAVE)، استاندارد سازی می کند. وسیله نقلیه می تواند با دیگر وسایل نقلیه به طور مستقیم با شکل دادن شبکه ارتباطی وسیله نقلیه به وسیله نقلیه (V2V) ارتباط برقرار کند یا با تجهیزات نصب شده در کنار جاده که به عنوان واحد کنار جاده (RSU) به آنها اشاره شده، با شکل دادن ارتباط وسیله نقلیه به زیرساخت (V2I) ارتباط برقرار کند( الاریو و ویگل، 2009؛ مصطفی و ژنگ، 2009؛ جیانگ و همکاران، 2006) .
Abstract
Vehicular ad hoc networks (VANETs) are classified as an application of mobile ad hoc network (MANET) that has the potential in improving road safety and in providing travellers comfort. Recently VANETs have emerged to turn the attention of researchers in the field of wireless and mobile communications, they differ from MANET by their architecture, challenges, characteristics and applications. In this paper we present aspects related to this field to help researchers and developers to understand and distinguish the main features surrounding VANET in one solid document, without the need to go through other relevant papers and articles starting from VANET architecture and ending up with the most appropriate simulation tools to simulate VANET protocols and applications.
1. Introduction
At the present time cars and other private vehicles are used daily by many peoples. The biggest problem regarding the increased use of private transport is the increasing number of fatalities that occur due to accidents on the roads; the expense and related dangers have been recognised as a serious problem being confronted by modern society. VANET provides a wireless communication between moving vehicles, using a dedicated short range communication (DSRC). DSRC is essentially IEEE 802.11a amended for low overhead operation to 802.11p; the IEEE then standardises the whole communication stack by the 1609 family of standards referring to wireless access in vehicular environments (WAVE). Vehicle can communicate with other vehicles directly forming vehicle to vehicle communication (V2V) or communicate with fixed equipment next to the road, referred to as road side unit (RSU) forming vehicle to infrastructure communication (V2I) (Olariu and Weigle, 2009; Moustafa and Zhang, 2009; Jiang et al., 2006).
چکیده
1. مقدمه
2. معماری ونت
2.1 واحد آن برد (OBU)
2.2 واحد اپلیکیشن (AU)
2.3 واحد کنار جاده (RSU)
3. قلمرو های ارتباطی ونت
4. تکنولوژی دسترسی به وایرلس در ونت
5. خصوصیات ونت
6. چالش ها و نیاز ها در ونت
7. اپلیکیشن های ونت
8. شبیه سازی ونت
8.1 مدل تحرک
8.2 ارزیابی شبیه سازی
9. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. VANET architecture
2.1. On board unit (OBU)
2.2. Application unit (AU)
2.3. Roadside unit (RSU)
3. VANET communication domains
4. Wireless access technology in VANET
5. VANET characteristics
6. Challenges and requirements in VANET
7. VANET applications
8. VANET simulation
8.1. Mobility model
8.2. Simulation evaluation
9. Conclusion