چکیده
این مقاله یک متریک تحرک جدید را برای شبکه های موقت سیار(MANET) ارائه می کند که مبتنی بر نسبت اندازه گیری شده بین سطح قدرت دریافت انتقالهای پی در پی در هر گره، از همه گره های همسایه اش است. بعداً این متریک تحرک، به عنوان پایه ای برای شکل گیری خوشه استفاده می شود که می تواند برای بهبود مقیاس پذیری خدمات از جمله مسیریابی در چنین شبکه هایی استفاده شود. ما یک الگوریتم خوشه بندی توزیع شده، MOBIC، بر اساس استفاده از این متریک تحرک برای انتخاب سرخوشه ها پیشنهاد می کنیم و نشان می دهیم که این امر منجر به تشکیل خوشه هایی با ثبات تر از الگوریتم خوشه بندی Lowest-ID می شود ("حداقل تغییر سرخوشهها" [3]) که الگوریتم خوشه بندی معروفی برای MANETs است. ما کاهش 33 درصدی را در تغییر چند سرخوشه، با توجه به استفاده از روش ارائه شده نشان می دهیم. در یک MANET که از خدمات مبتنی بر خوشه مقیاسپذیر استفاده می شود، معیارهای عملکرد شبکه مانند توان و تاخیر، شدیدا با فرکانس سازماندهی مجدد خوشه مرتبط هستند. بنابراین، ما معتقدیم که استفاده از نتایج MOBIC در یک پیکربندی با ثبات تر، به طور مستقیم منجر به بهبود عملکرد می شود.
Abstract
This paper presents a novel mobility metric for mobile ad hoc networks (MANET) that is based on the ratio between the received power levels of successive transmissions measured at any node from all its neighboring nodes. This mobility metric is subsequently used as a basis for cluster formation which can be used for improving the scalability of services such as routing in such networks. We propose a distributed clustering algorithm, MOBIC, based on the use of this mobility metric for selection of clusterheads, and demonstrate that it leads to more stable cluster formation than the Lowest-ID clustering algorithm ( “least clusterhead change” [3]) which is a well known clustering algorithms for MANETs. We show reduction of as much as 33% in the number of clusterhead changes owing to the use of the proposed technique. In a MANET that uses scalable cluster-based services, the network performance metrics such as throughput and delay are tightly coupled with the frequency of cluster reorganization. Therefore, we believe that since using MOBIC results in a more stable configuration, it will directly lead to improvement of performance.
چکیده
1. مقدمه
2. سابقه و کار مرتبط
2.1 خوشهبندی در MANETs
2.2 متریک های تحرک
3. تحرک بر اساس خوشه 2-هاپی
3.1 متریک تحرک محلی کل
3.2 MOBIC - الگوریتم خوشه بندی پایین ترین تحرک نسبی
4. نتایج و بحث
4.1 محیط و پارامترهای شبیه سازی شده
4.2 بحث نتایج
4.3 اثر تراکم منطقه گره ها
4.4 تنوع در درجه تحرک
5. کار آینده
6. نتیجه گیری
Abstract
1 Introduction
2 Background and Related Work
2.1 Clustering in MANETs
2.2 Mobility Metrics
3 Mobility Based 2-Hop Clustering
3.1 An Aggregate Local Mobility Metric
3.2 MOBIC - A Lowest Relative Mobility Clustering Algorithm
4 Results and Discussion
4.1 Simulation Environment and Parameters
4.2 Discussion of Results
4.3 Effect of Area Density of Nodes
4.4 Variation in Degree of Mobility
5 Future Work
6 Conclusions