ساختار مالکیت و ریسک پذیری
چکیده
این مطالعه به بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر رفتارهای ریسک پذیری بانک های چینی پرداخته است. بر اساس نوع سهامدار کنترل کننده، بانک‌های تجاری چینی را به سه رده طبقه بندی می‌نماییم و خواهیم دید که بانک‌های تحت کنترل دولت (GCBs) نسبت به شرکت های تحت مالکیت دولتی (SOECBs) و یا سرمایه گذاران خصوصی (PCBs)، تمایل بیشتری به ریسک پذیری دارند. این ویژگی را می‌توان به مداخله سیاسی و مشوق های ضعیف برای پیروی از شیوه های مدیریت محتاطانه بانک برای GCBs نسبت داد. همچنین خواهیم دید که این نتایج احتمالا در میان بانک‌ها با مالکیت متمرکزتر برجسته تر است، زیرا یک قدرت بزرگ کنترل‌کننده، به افزایش نظارت بر مدیریت کمک می‌کند و روش های عملیاتی محتاطانه را ترویج می‌دهد. یافته‌های ما دارای پیامدهای مهمی برای اصلاحات در حال انجام در بخش بانکداری چین است.
1. مقدمه
به تازگی، کمیته Basel (BCBS) در مورد نظارت بانکی، مجموعه ای از "اصول ارتقای مدیریت بی نقص شرکتی" (BCBS، 2010) را در بخش بانکداری صادر نموده است که در مورد ارتباط بین کیفیت مدیریت و عدم موفقیت بانک و همچنین توسعه اقتصادی بحث و بررسی نموده است. مدیریت ضعیف شرکتی موجب ریسک پذیری بیشتر می شود و در نتیجه به عنوان یک عامل موثر در بحران مالی اخیر (Laeven و Levine، 2009) مورد سرزنش قرار گرفته است. در این گزارش، برخی از چالش های مدیریت شرکتی از جمله ساختارهای مالکیت بانکی برجسته شده است که پیچیده، فاقد شفافیت و یا مانع کنترل و توازن مناسب هستند و اشاره شده است که " هنگام اعمال نفوذ نامناسب خودی ها و یا سهامداران کنترل کننده روی فعالیت های بانکی، چالش هایی بوجود می آید" (2010، صفحه 6). اداره امور شرکت ها در بخش بانکداری از حیث شفافیت، پیچیدگی و مقررات تجارت، (Mehran، Morrison، و Shapiro، 2011) با اداره امور بخش های غیرمالی متفاوت است و بانک ها توانایی ریسک کردن سریع را دارند و به گونه ای که به راحتی برای مدیران و سرمایه گذاران قابل مشاهده نیست، می‌توانند ریسک گسترده تری را نسبت به شرکت های غیرمالی اتخاذ نمایند. با این حال، تا به امروز، مطالعات اداره امور شرکت ها عمدتاً روی شرکت های غیرمالی متمرکز شده است. بنابراین، موضوع مدیریت شرکتی و ریسک پذیری در بخش بانکداری دارای اهمیت ویژه ای است. به منظور روشن نمودن این موضوع در بازارهای در حال ظهور و تحت پژوهش، نقش سهامداران کنترل کننده بانک های چینی را از طریق بررسی تاثیر ماهیت و تمرکز مالکیت بر رفتارهای ریسک پذیری بانک ها مطالعه می نماییم.
abstract
This study examines the impact of ownership structure on Chinese banks' risk-taking behaviours. We classify the Chinese commercial banks into three categories based on the types of controlling shareholder, and find that banks controlled by the government (GCBs) tend to take more risks than those controlled by state-owned enterprises (SOECBs) or private investors (PCBs). This is attributed to the severe political intervention and weak incentives to follow prudent bank management practices for GCBs. We also find that the results are more pronounced among banks with concentrated ownership presumably because the large controlling power helps to enhance the monitoring of the management and promotes prudent operating procedures. Our findings have important implications for the ongoing reform in the Chinese banking sector.
1. Introduction
The Basel Committee on Banking Supervision (BCBS) recently issued a set of “Principles for enhancing sound corporate governance” (BCBS, 2010) in the banking sector to discuss the link between governance quality and bank failure as well as economic development. Poor corporate governance has been found to motivate excessive risk-taking and therefore been blamed as a contributory factor of the recent financial crisis (Laeven & Levine, 2009). The report highlighted some corporate governance challenges including bank ownership structures that are unduly complex, lack transparency, or impede appropriate checks and balances, and pointed out that “Challenges can also arise when insiders or controlling shareholders exercise inappropriate influences on the bank's activities” (2010, p.6). Corporate governance in the banking sector differs from that in the non-financial sectors in terms of transparency, business complexity and regulation (Mehran, Morrison, & Shapiro, 2011), and banks have the ability to take on risk very quickly and in ways that are not readily visible to directors or investors, thus posing a broader risk to the economy than non-financial firms. To date, however, corporate governance studies in the literature have largely focused on non-financial firms. Therefore, the issue of corporate governance and risk-taking in the banking sector is of particular interest. To shed light on this issue in the under-researched emerging markets, we study the role played by the controlling shareholders of Chinese banks by exploring the impact of their nature and the ownership concentration on banks' risk-taking behaviours.
چکیده
1. مقدمه
2. پس زمینه سازمانی
3. توسعه فرضیه
3.1. بانک های تحت کنترل دولت
3.2. بانک های تحت کنترل SOE
3.3. بانک های تحت کنترل خصوصی
3.4. تمرکز مالکیت
4. طراحی پژوهش
4.1. انتخاب داده ها و نمونه
4.2. مدل های تجربی
4.3. آمار توصیفی
5. تجزیه و تحلیل تجربی
5.1. نتایج برآورد OLS
5.2. کنترل استحکام
6. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Institutional background
3. Hypothesis development
3.1. Government-controlled banks
3.2. SOE-controlled banks
3.3. Private-controlled banks
4. Research design
4.1. Data and sample selection
4.2. Empirical models
4.3. Descriptive statistics
5. Empirical analysis
5.1. OLS estimation results
5.2. Robustness checks
6. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه