چکیده
نهادها از طریق سیاستهای تعیین کننده ی عملیات و رویکردها فرهنگ خود را تعریف میکنند که این موجب حفظ حاد واقعیت ضمنی در ماموریت و چشم انداز میشود. این سیاستهای نهادی میتوانند وﯾﮊگیهای کلیدی پست مدرنیسم را ظاهر سازند که بدین وسیله اقدامات رهبری پست مدرن را تحت تاثیر قرار داده یا تحت تاثیر آن قرار گرفته اند.
مرور ادبیات نوشته شده در مورد پست مدرنیسم وجود یک ارتباط ضروری با نظریه هستی شناسی را مشخص میکند که بیانگر تناسب واﮊگان پست مدرن درباره رهبری و توسعه سیاست است. قواعد ابتدایی واﮊگان پست مدرن در ساختارهای سیاسی وجود دارد و در واﮊگان سیاسی کالج ها نیز پدیدار میشوند.
مستندات سیاسی میتوانند ارتباط بین پروکسی پست مدرن و ساختار سازمانی را تعیین کنند. ارزش جمعی ناشی از اراده فردی از پروکسی پست مدرن بوجود می اید که در وهله اول به ماموریت/چشم انداز و متعاقب ان به اهداف موسسه میپردازد. قبول یک حاد واقعیت تعریف شده که پروکسی پست مدرن را به هویت سازمانی ارتباط میدهد برای رشد و توسعه ذینفعان ضروری میباشد.
رهبر سازمان باید بر روی زنده نگهداشتن یک حادواقعیت ناشی از ماموریت/چشم انداز تمرکز کند که نتواند با تفسیرهای گمراه کننده گفتمان نابود شده، یا بخاطر روایتهای محلی کاهش یافته، یا بخاطر استفاده بی رحمانه از قدرت نابود شود. برای مدیر و رهبر یک سازمان پست مدرن هیچ چیز ذاتا پایدار نیست، حتی خود حادواقعیت سازمانی نیز چنین نیست. چالشهای پیش روی رهبران سازمانی عبارتند از: حفظ یک تعهد بی قید و شرط نسبت به بازتاب پذیری، دفاع کردن از این اگاهی که استقلال اداری اساسا تخیلی است، و تاکید بر اینکه امتیازات، محصول احترام بدست امده از پرورش ارتباطات مثبت و سودمند است.
Abstract
Institutions define their cultures through policies prescribing operations and functions that sustain the hyperreality implied in mission and vision. These institutional policies can manifest key attributes of postmodernism thereby influencing, and being influenced by, postmodern leadership practice.
A literature review of writings on postmodernism provides an essential link to ontological theory asserting the appropriateness of a postmodern lexicon for leadership and policy development. The rudimentary tenets of the postmodern lexicon exist in policy structures and are manifested in the policy lexicon of colleges.
Policy documents can outline the relationship between the Postmodern Proxy and organizational structure. The collective value drawn from individual volition evolves from the Postmodern Proxy giving life first to mission/vision and subsequently to institutional goals. Acceptance of a defined hyperreality linking the Postmodern Proxy to institutional identity is essential to stakeholder growth and development.
The institutional leader must concentrate on perpetuating a hyperreality, derived from vision and mission that cannot be destroyed by misguided interpretations of discourse, diminished by local narratives or dissolved by inept use of power. For the administrator and the leader within a postmodern institution, nothing is inherently stable -- not even the institutional hyperreality itself. The challenge for institutional leaders is to: retain an unwavering commitment to reflexivity, champion an awareness that administrative autonomy is fundamentally imaginative, and to acknowledge that privilege is a product of respect earned from nurturing positive and beneficial relationships.
چکیده
رهبري پست مدرن و واژه نامه سياستگذاري : از تئوري، پروكسي تا عمل
موضوع پژوهش: اموزش رهبري در فرهنگ پست مدرن
Abstract
Postmodern Leadership and the Policy Lexicon: From Theory, Proxy to Practice
The Postmodern Proxy
Research Issue: Educational Leadership in Postmodern Culture