چکیده
رشد جدید در شبکه ی عروقی مهم است چون تکثیر و همچنین گسترش متاستازی سلول های سرطانی به تامین کافی اکسیژن و مواد مغذی و حذف محصولات زاید بستگی دارد. عروق لنفاوی و خونی جدید، از طریق فرایندهایی که آنژیوژنز و لنفوژنز نامیده می شوند، شکل می گیرند. آنژیوژنز توسط هر دو مولکول فعال کننده و مهارکننده تنظیم می شود. بیشتر از 12 پروتئین مختلف به عنوان فعال کننده ها و مهارکننده های آنژیوژنز شناسایی شده اند. سطوح بیان فاکتورهای آنژوژنیک، بازتاب دهنده ی مهاجم بودن سلول های توموری می باشد. کشف مهارکننده های آنژیوژنزی، باید به کاهش ناخوشی و مرگ و میر ناشی از سرطان کمک کند. هزاران بیمار درمان ضد آنژیوژنزی را تا امروز دریافت کرده اند. علی رغم اثربخشی تئوری آن ها، درمان های ضد آنژیوژنزی از نظر بقا طولانی مدت، سودمند تایید نشده اند. یک نیاز فوری برای یک استراتژی درمانی جامع که عوامل ضد آنژیوژنزی را با درمان های مرسوم کاهش سلولی در کنترل سرطان ترکیب کند، وجود دارد.
مقدمه
سرطان، توانایی گسترش به اندام های دور یا مجاور را دارد که آن را به یک عامل تهدیدکننده ی حیات تبدیل کرده است. سلول های توموری می توانند به عروق خونی یا لنفاوی نفوذ کنند، از طریق جریان خون درون عروقی به گردش در بیایند و سپس در مکان دیگری تکثیر شوند: متاستاز (فولکمن 1971). برای گسترش متاستاتیک بافت سرطانی، رشد شبکه ی عروقی دارای اهمیت است. فرایندهایی که به موجب آن ها عروق خونی و لنفاوی جدید شکل می گیرند، آنژیوژنز و لنفوژنز نامیده می شوند. هر دو یک نقش ضروری در تشکیل یک شبکه عروقی جدید برای تامین مواد مغذی، اکسیژن و سلول های ایمنی دارند و همچنین برای حذف محصولات زاید (فولکمن 1971). فاکتورهای آنژیوژنزیک و لنفوژنیک، به ویژه در زمینه ی تشکیل عروق نئوپلاستی توجهات زیادی را به خود جلب کرده اند.
Abstract
New growth in the vascular network is important since the proliferation, as well as metastatic spread, of cancer cells depends on an adequate supply of oxygen and nutrients and the removal of waste products. New blood and lymphatic vessels form through processes called angiogenesis and lymphangiogenesis, respectively. Angiogenesis is regulated by both activator and inhibitor molecules. More than a dozen different proteins have been identified as angiogenic activators and inhibitors. Levels of expression of angiogenic factors reflect the aggressiveness of tumor cells. The discovery of angiogenic inhibitors should help to reduce both morbidity and mortality from carcinomas. Thousands of patients have received antiangiogenic therapy to date. Despite their theoretical efficacy, antiangiogeic treatments have not proved beneficial in terms of long-term survival. There is an urgent need for a new comprehensive treatment strategy combining antiangiogenic agents with conventional cytoreductive treatments in the control of cancer.
Introduction
Cancer has the ability to spread to adjacent or distant organs, which makes it life threatening. Tumor cells can penetrate blood or lymphatic vessels, circulate through the intravascular stream, and then proliferate at another site: metastasis (Folkman 1971). For the metastatic spread of cancer tissue, growth of the vascular network is important. The processes whereby new blood and lymphatic vessels form are called angiogenesis and lymphangiogenesis, respectively. Both have an essential role in the formation of a new vascular network to supply nutrients, oxygen and immune cells, and also to remove waste products (Folkman 1971). Angiogenic and lymphangiogenic factors are increasingly receiving attention, especially in the field of neoplastic vascularization.
چکیده
مقدمه
آنژیوژنز در سرطان
فاکتورهای آنژیوژنزی درون زاد
مهارکننده های آنژیوژنز
آنژیوژنز و پیش بینی (یا بهبودی از) سرطان
درمان ضد آنژیوژنزی سرطان
Abstract
Introduction
Angiogenesis in cancer
Endogenous angiogenic factors
Inhibitors of angiogenesis
Angiogenesis and the prognosis of cancer
Antiangiogenic treatment of cancer