رده بندی شاخص ها برای تولید پایدار
چکیده
صنعت تولید به دنبال یک مجموعه گسترده، فراگیر و مشخص از شاخص ها برای اندازه گیری پایداری محصولات تولید شده و فرآیندهای تولید است. در این تلاش ها، آنها تعداد زیادی از مجموعه های شاخص مستقل را می یابند. این کار از نظر درک واژگان مرتبط و انتخاب شاخص های خاص برای جنبه های مختلف پایداری باعث پیچیدگی های مختلفی شده است. در این مقاله, مجموعه ای از مجموعه های شاخص در دسترس عموم بررسی شده است, و یک طبقه بندی از شاخص های قابل سنجش و به وضوح مرتبط با تولید ارائه شده است. کار طبقه بندی شاخص نیز برای ایجاد یک منبع شاخص های پایداری یکپارچه به عنوان ابزاری برای ارائه دسترسی مشترک برای تولید کنندگان، و همچنین دانشگاهیان برای یادگیری در مورد شاخص های فعلی و اقدامات پایداری در نظر گرفته شده است. در این مقاله یک طبقه بندی از شاخص های پایداری، بر اساس شباهت متقابل، در پنج بعد از پایداری ارائه شده است: حفاظت از محیط زیست، رشد اقتصادی، رفاه اجتماعی، پیشرفت فنی، و مدیریت عملکرد. سرانجام، این مقاله نحوه استفاده از این مجمووعه شاخص برای ارزیابی عملیات های تولید یک شرکت را توضیح می دهد.
1. مقدمه
در دهه اخیر, فشار بر شرکت های سازنده برای تفکر فراتر از منافع اقتصادی فرآیندها و محصولات خود و در نظر گرفتن اثرات اجتماعی و زیست محیطی افزایش یافته است. به این ترتیب هدف تولید کنندگان, ترویج فرآیندهای تولید و محصولات تولید شده ای شده است که موجب به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی می شوند و در عین حال منافع اجتماعی و اقتصادی آنها را حفظ می کنند. این تمایل توسط بسیاری از مشتریان که می خواهند محصولات آنها به شیوه ای پایدار (MIT Sloan Management Review, 2011) خلق شوند گسترش یافته است. این وضعیت, شرکت های تولیدی در سراسر جهان را برای ماندن در رقابت بازارهای در حال توسعه و پیاده سازی این روش ها و ابزار تولید پایدار به چالش کشیده است. تولید کنندگان شروع به پیدا کردن راه حل های اندازه گیری پایداری نموده اند؛ با این حال، تعداد کمی از روش های اندازه گیری موثر برای ارزیابی اثرات تولید بر محیط زیست و جامعه در دسترس هستند.
حداقل یازده مجموعه های اصلی شاخص برای تجزیه و تحلیل و امتیازدهی پایداری فرآیندهای تولید توسعه یافته اند. از آنجا که میدان کاربرد ارزیابی پایداری گسترده و جدید است، تعدادی از معیارها و مقیاس ها با استفاده از شاخص ها، و چارچوب ها برای تجزیه و تحلیل تولید پایدار نیز توسعه داده شده است. وجود بسیاری از مجموعه های شاخص, سردرگمی در میان تولید کنندگان را ایجاد نموده است, خصوصاً زمانی که آنها برای انتخاب یک مجموعه عملیاتی از شاخص ها برای ارزیابی پایداری در تولید تلاش می نمایند. به طور خاص، شرکت های تولید در تصمیم گیری انتخاب شاخص ها برای ارزیابی فرآیندها و محصولات خود، و نحوه تفسیر این شاخص ها در پایدارسازی فرآیند ها و محصولات خود به مشکل خورده اند. Sikdar (2003) بیان می کند که هیچ اتفاق نظری در مورد یک طبقه بندی منطقی از معیارهای مربوط به پایداری وجود ندارد. به طور مشابه، Gaurav و همکاران (2008) در بررسی نوشته ها بیان نموده اند که معیارهای اصلی پایداری بطور ناسازگاری تعریف شده اند و مخصوص یک کسب و کار خاص هستند. به عنوان مثال، شاخص های زیست محیطی اصلی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) (OECD CEI، 2003) (CEI) شامل 46 شاخص برای اندازه گیری تاثیر فعالیت های صنعتی بر محیط زیست در کشورهای صنعتی می شود، در حالی که کمیسیون سازمان ملل متحد (UN) در مورد توسعه پایدار, 96 شاخص (UN-CSD، 2007) برای رسیدگی به زوال محیط زیست به دلیل فعالیت های انسانی را شناسایی نموده است.
abstract
The manufacturing industry is seeking an open, inclusive, and neutral set of indicators to measure sustainability of manufactured products and manufacturing processes. In these efforts, they find a large number of stand-alone indicator sets. This has caused complications in terms of understanding interrelated terminology and selecting specific indicators for different aspects of sustainability. This paper reviews a set of publicly available indicator sets and provides a categorization of indicators that are quantifiable and clearly related to manufacturing. The indicator categorization work is also intended to establish an integrated sustainability indicator repository as a means to providing a common access for manufacturers, as well as academicians, to learn about current indicators and measures of sustainability. This paper presents a categorization of sustainability indicators, based on mutual similarity, in five dimensions of sustainability: environmental stewardship, economic growth, social well-being, technological advancement, and performance management. Finally, the paper explains how to use this indicator set to assess a company’s manufacturing operations.
1. Introduction
In the recent decade, there has been increased pressure on manufacturing companies to think beyond the economic benefits of their processes and products and consider the environmental and social affects. It has thus become the goal for manufacturers to promote manufacturing processes and manufactured products that minimize environmental impacts while maintaining social and economic benefits. This desire has been extended by many customers, who wish that their products be created in a sustainable manner (MIT Sloan Management Review, 2011). This situation has challenged manufacturing enterprises around the world to stay competitive in the market place by developing and implementing sustainablemanufacturing techniques and tools.Manufacturers have started to find sustainability measurement solutions; however, few effective measurement methods are available for assessing the impacts of manufacturing on the environment and society. At least eleven major indicator sets have been developed to analyze and score sustainability of manufacturing processes. Since the application field of sustainability assessment is wide and new, a number of measures and metrics by means of indicators, indices, and frameworks for analyzing sustainable manufacturing have also been developed. Existence of many indicator sets has created confusion among manufacturers when they attempt to select an operational set of indicators for assessing sustainability in manufacturing. Specifically, manufacturing enterprises have been challenged to decide which indicators to choose to evaluate their processes and products, and how they should interpret these indicators in making their processes and products sustainable. Sikdar (2003) states that no consensus exists on a reasonable taxonomy of sustainability-related metrics. Similarly, Gaurav et al. (2008) state in a literature review that major sustainability metrics are inconsistently defined and business-specific. For instance, the Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD) (OECD CEI, 2003) Core Environmental Indicators (CEI) include 46 indicators to measure the impact of industrial activities on the environment in industrialized countries, while the United Nations (UN) Commission on Sustainable Development identifies 96 indicators (UN-CSD, 2007) to address environment deterioration due to human activities.
چکیده
1. مقدمه
2. بررسی مجموعه های شاخص
3. تجزیه و تحلیل شاخص ها
3.1. پوشش دامنه
3.2. معیارهای ارزیابی برای یک شاخص
3.3. ویژگی های یک شاخص
4. طبقه بندی شاخص ها در تولید پایدار
4.1. رویکرد رده بندی شاخص
4.2. مخزن شاخص
4.3. زیررده بندی
5. قابلیت کاربرد مخزن شاخص های NIST
5.1 تعیین شاخص های قابل کاربرد
5.2 درک سطوح مختلف موفقیت
6. نتیجه گیری
abstract
1. Introduction
2. Indicator sets review
3. Analysis of indicators
3.1. Domain coverage
3.2. Evaluation criteria for an indicator
3.3. Characteristics of an indicator
4. Categorization of indicators in sustainable manufacturing
4.1. Indicator categorization approach
4.2. Indicator repository
4.3. Subcategorization
5. Applicability of NIST indicator repository
5.1. Determining applicable indicators
5.2. Finding out different levels of achievement
6. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه