چکیده
در این مقاله یک مدل تعاملی تعیین خط مشی(سیاست گذاری) مدیریت پیشنهاد می شود. سیاست گذاری تعاملی فرآیندی است که در آن چندین گروه نقش فعال داشته و مشترکاً تصمیم گیری می کنند. این مدل مدیریت شش مرحله دارد: اکتشاف، ابتکار عمل، ادراک مشترک، حل مسئله مشترک، تصمیم گیری، و پیاده سازی. فعالیت های تسهیم شده به هر مرحله به طور تفصیلی مورد بررسی قرار می گیرند. نهایتا، در آخرین بخش این مقاله معیار و ضابطه مورد استفاده برای ارزیابی سیاست گذاری تعاملی مورد بازبینی قرار می گیرد. سه دیدگاه مربوط مطرح می شوند. اولین دیدگاه خط سیر فرآیند است؛ دومین دیدگاه مشروعیت دموکراتیک است؛ و سومین آن حل مسئله است.
1. مقدمه
برنامه ریزی جهت امور عام المنفعه- نظیر احداث جاده، سد های تقویت کننده، انتخاب مکان هایی برای دامپینگ ضایعات یا لایروبی شن، نصب یا توسعه تأسیسات بندری-به طور فزاینده ای رو به پیچیده شدن است. علت عمده آن است که موضوعات پیچیده تر شده و دیگر ماهیت صرفاً تکنیکی و فنی ندارند. سایر موضوعات مورد علاقه به صورت فزاینده ای مورد بحث قرار می گیرند، مانند محیط زیست، حفاظت از طبیعت و کیفیت زندگی. بخش اعظم این موضوعات مورد علاقه نشانگر ارزش های اجتماعی هستند که از سوی پروژه های مورد بحث با خطر مواجه شده¬اند. و در این رابطه ایجاد تضاد غیر معمول نیست. اما این موضوعات در مفهوم اداری و اجرایی پیچیده هستند. در گذشته فرض بر آن بوده است که این موضوعات کاملاً در حوزه قضایی یک نهاد دولتی یگانه قرار دارند؛ این موضوع دیگر مصداق ندارد. یک مرجع قانونی باید با سایر نهاد های دولتی و بخش خصوصی- هم شرکت ها و هم گروه های ذینفع- ترتیباتی اتخاذ کند تا به نتایج مطلوب نائل گردد. از دید گروه های ذینفع مختلف که در خطر هستند، همکاری تنها راه ایجاد مبنایی جهت حمایت و پشتیبانی است. اما همکاری بهترین راه پیش روست، چرا که این گروه های ذینفع ممکن است منابعی در اختیار داشته باشند که برای از پیش بردن پروژه ضروری است. این منابع عمدتاً مالی و قانونی هستند.
Abstract
In this article a management model for interactive policy-making is proposed. Interactive policy-making is a process whereby multiple parties play an active role and jointly arrive at a decision. The management model consists of six stages: exploration, initiative, common perception, joint problem-solving, decision-making, and implementation. The activities assigned to each stage are examined in detail. Finally, the last section of this article reviews the criteria that can be used to assess interactive policy-making. Three perspectives are relevant. The First perspective is the course of the process; the second is democratic legitimacy; and the third is problem resolution.
1. Introduction
Planning for public works - such as building roads, reinforcing dams, selecting sites for dumping waste or dredging sand, installing or expanding port facilities - is becoming increasingly complex. This is mainly because the issues are becoming more complicated; they are no longer only technical and economic in nature. Other interests are increasingly involved, such as the environment, nature conservation, and quality of life. For the most part, these interests represent societal values that are jeopardized by the projects in question. And it is not unusual for this to lead to con¯icts. But these issues are also complicated in an administrative sense. In the past, it was taken for granted that these issues fell entirely within the jurisdiction of a single governmental body; that is no longer the case. More and more, an authority has to make arrangements with other governmental bodies and the private sector - both firms and interest groups - to achieve the desired results. Cooperation is the only way to create a basis for support, in view of the divergent interests that are at stake. But cooperation is also the best way forward because these other parties may have resources that are needed to carry out the project. Those resources are mainly legal and financial.
چکیده
1. مقدمه
2. نقش در حال تغییر دولت
3. سیاست گذاری تعاملی به عنوان استراتژی نوین دولت
4. مدیریت فرآیند
5. اکتشاف پروژه
6. ابتکار عمل
7. تشکیل یک دیدگاه مشترک
8. حل مسئله مشترک
9. تصمیم گیری پیاده سازی، و ارزیابی
10. نقاط حرکت حکومت
11. ضابطه ارزیابی برای سیاست گذاری تعاملی
12. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. The changing role of government
3. Interactive policy-making as new governance strategy
4. Process management
5. Exploration of the project
6. The initiative
7. Forming a common perspective
8. Joint problem-solving
9. Decision-making, implementation, and evaluation
10. Points of departure for governance
11. Assessment criteria for interactive policy-making
12. Conclusions