مقدمه
همه ی ساختارهای دندانی به وسیله ی عصب سه قلو عصب دهی می شوند، و روش های دندانپزشکی معمول می توانند منجر به وارد آمدن آسیب به یکی از شاخه های این عصب شوند. این رویکردها، شامل بی حسی موضعی، رویکرد درمان ریشه (شکل 1)، قرار دادن نخ، دستکاری بافت نرم (شکل 2)، بیرون آوردن دندان آسیاب سوم می باشد که می توانند موجب وارد آمدن آسیب به عصب انتهایی شوند.
معمول ترین عصبی که در طی رویکردهای دندانپزشکی دچار آسیب می شود، عصب آلوئولار تحتانی می باشد (64.4%)، بعداز آن، عصب زبانی قرار می گیرد (28.8%). آسیب به این عصب ها اغلب با بی حسی دندان همراه می باشد.
در سال های اخیر، موفقیت بزرگ ایمپلنت های دندانی منجر به پذیرش گسترده ی چنین درمان هایی شده است. به هرحال، آسیب عصب و اختلال عصبی می تواند بعداز قرار دادن ایمپلنت، حتی بعداز ارزیابی صحیح و درمان دقیق، رخ دهد (شکل 3). یک مطالعه ی اخیر نشان داده است که 73% از دندانپزشکان گزارش کرده اند که بیماران آن ها اختلال حسی عصبی را بعداز روش های جراحی ایمپلنت تجربه کرده اند.
شیوع تغییر احساس بعداز جراحی ایمپلنت به مقدار زیادی متغیر می باشد، که محدوده ای از 8.5 تا 36% دارد. به علاوه، گزارش های منتشر شده به مقدار زیادی از نظر اصطلاحات مورد استفاده برای توصیف نشانه های بیماران بعداز آسیب عصبی با هم متفاوت می باشند. در ابتدا واژه ی پارستزی (مورمور شدن) برای توصیف چندین شکل از تغییر احساس که توسط بیماران گزارش شده بود، مورد استفاده قرار می گرفت ، از جمله، درد، گرمی، سردی، احساس سوختن، کرختی، و خارش.
INTRODUCTION
All dental structures are innervated by the trigeminal nerve, and common dental procedures can result in injury to one of the many branches of this nerve. These procedures, including the determination of local anesthesia,1 endodontic procedures (Fig. 1),2,3 suture placement, soft-tissue manipulation (Fig. 2),4 and third-molar extractions,5,6 can cause injury to branches of the trigeminal nerve. The nerve most commonly injured during dental procedures is the inferior alveolar nerve (64.4%), followed by the lingual nerve (28.8%).7 Injuries to these nerves are most often associated with dental anesthesia.
In recent years, the great success of dental implants has led to wide acceptance of such treatment. However, nerve injury and neurosensory impairment can occur after implant placement, even after accurate evaluation and careful treatment (Fig. 3).5 A recent study found that 73% of dentists have reported that their patients have experienced neurosensory impairment after surgical implant procedures.4
The published incidence of altered sensation after implant surgery is highly variable, ranging from 8.5% to 36%.8,9 In addition, published reports vary greatly in the terminology used to describe patients’ symptoms after nerve injury. Initially the term paresthesia was used to describe several forms of altered sensation reported by patients, including pain, warmth, cold, burning, numbness, and tingling.
نکات کلیدی:
مقدمه
بیولوژی سلول های عصبی و پاسخ آن ها به آسیب دیدگی
گروه بندی آسیب عصبی
پاتوفیزیولوژی درد مزمن
مکانیسم های محیطی که درد مزمن را القا می کنند
مکانیسم های مرکزی که درد نوروپاتیک را القا می کنند
شیوع نقایص عصبی بعداز جراحی ایمپلنت دندان
تشخیص
فاکتورهای خطر
خلاصه
KEY POINTS
INTRODUCTION
BIOLOGY OF THE NERVE CELLS AND THEIR RESPONSE TO INJURY
CLASSIFICATION OF NERVE INJURY
PATHOPHYSIOLOGY OF CHRONIC PAIN
Peripheral Mechanisms That Induce Chronic Pain
Central Mechanisms That Induce Neuropathic Pain
INCIDENCE OF NEUROSENSORY DEFICITS AFTER DENTAL IMPLANT SURGERY
DIAGNOSIS
RISK FACTORS
SUMMARY