اکوسیستم های کارآفرینی به عنوان یک مفهوم محبوب و رایج برای توضیح ماندگاری و دوام کارآفرینی با رشد بالا در چارچوب مناطق مختلف ظهور یافته اند. با این حال، اکوسیستم ها به عنوان یک مفهوم نظری به شکل توسعه نیافته باقی مانده اند و این موضوع درک ساختار و تاثیر آن ها بر روی فرایند کارآفرینی را سخت و مشکل می کند. این مقاله بیان می دارد که اکوسیستم ها متشکل از 10 ویژگی فرهنگی، اجتماعی و مادی می باشند که مزایا و منابعی را برای کارآفرینان ارایه کرده و این که روابط بین این ویژگی ها منجر به تکثیر و باز تولید اکوسیستم می شود. این مدل با مطالعات موردی واترلو،انتاریو،وکلگری،آلبرتا، کانادا شرح داده می شود. مطالعات موردی طیف وسیعی از پیکر بندی های مختلفی که اکوسیستم ها می توانند اختیار کنند را نشان می دهند.
مقدمه
اکوسیستم های کارآفرینی به یک ابزار محبوب و متداول در ابزار جغرافیای کارآفرینی با رشد بالا تبدیل شده اند. اکوسیستم ها،واحدی از چشم انداز های فرهنگی محلی، شبکه های اجتماعی، سرمایه سرمایه گذاری، دانشگاه ها و سیاست های اقتصادی فعال می باشند که ایجاد محیط هایی می کنند که این محیط ها حامی ریسک ها وسرمایه گذاری های مبتنی بر نوآوری می باشند. این اکوسیستم ها در منابع آکادمیک( اکس، اوتیو و سزرب 2014، فلدمن، فرانسیس و برکویزتز 2005)، منابع مربوط به سیاست( ایزنبرگ 2010، مجمع جهانی اقتصاد 2013) و منابع کسب و کار رایج( فلد 2012، هوانگ و هورویت 2012) به عنوان ابزاری حیاتی برای ایجاد اقتصاد های انعطاف پذیر مبتنی بر نوآوری کار آفرینی در نظر گرفته شده اند. با این حال تحقیقات بر روی اکوسیستم ها زیاد توسعه نیافته و کم تر تئوریزه شده اند. اکوسیستم بیشتر به عنوان یک اصطلاح چتر یا مفهوم چتر است که طیف وسیعی از چشم انداز های مختلف را در جغرافیای کارآفرینی به جای یک تئوری منسجم در مورد ظهور جوامع پایداری از کارآفرینان فناوری در بر می گیرد. این موضوع موجب تقویت یک تمایل میان سیاست گذاران برای وارد کردن بهترین شیوه های ممکن از اکوسیستم های در حال پیشرفت بدون توجه به ویژگی های فرهنگی اقتصادی محلی اصلی که برای موفقیت به آن ها وابسته هستند می شود.( هاریسون و لیچ 2010). این مسئله تا حدودی ناشی از تمایل و گرایش تحقیقات مربوط به اکوسیستم های کارآفرینی برای تاکید بر عناصر سیاسی، فرهنگی، اقتصادی فردی می باشد و این در حالی است که نادیده گرفتن شیوه وابستگی های بین عناصر موجب ایجاد و تکثیر کل اکوسیستم می شود( موتویاما و واتکینز 2014).
Entrepreneurial ecosystems have emerged as a popular concept to explain the persistence of high-growth entrepreneurship within regions. However, as a theoretical concept ecosystems remain underdeveloped, making it difficult to understand their structure and influence on the entrepreneurship process. The article argues that ecosystems are composed of 10 cultural, social, and material attributes that provide benefits and resources to entrepreneurs and that the relationships between these attributes reproduce the ecosystem. This model is illustrated with case studies of Waterloo, Ontario, and Calgary, Alberta, Canada. The cases demonstrate the variety of different configurations that ecosystems can take.
Introduction
Entrepreneurial ecosystems have become a popular tool in the study of the geography of high-growth entrepreneurship. Ecosystems are the union of localized cultural outlooks, social networks, investment capital, universities, and active economic policies that create environments supportive of innovation-based ventures. They are seen within the academic (Acs, Autio, & Szerb, 2014; Feldman, Francis, & Bercovitz, 2005), policy (Isenberg, 2010; World Economic Forum, 2013), and popular business literature (Feld, 2012; Hwang & Horowitt, 2012) as a critical tool for creating resilient economies based on entrepreneurial innovation. But research on ecosystems is underdeveloped and undertheorized. Ecosystems represent more of a conceptual umbrella encompassing a variety of different perspectives on the geography of entrepreneurship rather than a coherent theory about the emergence of sustainable communities of technology entrepreneurs. This fosters a tendency among policymakers to import best practices from thriving ecosystems without regard to the underlying local economic and cultural attributes on which their success depends (Harrison & Leitch, 2010). This is in part due to the tendency for research on entrepreneurial ecosystems to focus on individual cultural, economic, and policy elements while ignoring how the interdependencies between these elements create and reproduce the overall ecosystem (Motoyama & Watkins, 2014).
مقدمه
ساختار اکوسیستم های کار آفرینی
ویژگی های اکوسیتسم های کارآفرینی
ویژگی های فرهنگی
ویژگی های اجتماعی
ویژگی های مادی
پیکر بندی رابطه ای اکوسیستم های کارآفرینی
اکوسیستم بازار محور در کلگری، آلبرتا
اکوسیستم های متراکم و نوآور در واترلو، انتاریو
بحث
نتیجه گیری
Introduction
The Structure of Entrepreneurial Ecosystems
The Attributes of Entrepreneurial Ecosystems
Cultural Attributes
Social Attributes
Material Attributes
The Relational Configuration of Entrepreneurial Ecosystems
Entrepreneurial Ecosystems in Waterloo and Calgary, Canada
Case Study Motivation
Market-Driven Ecosystem in Calgary, Alberta
Dense and Innovative Ecosystem in Waterloo, Ontario
Discussion
Conclusion