چکیده
GRBNeT تلسکوپ نوترینو پیوسته اشعه گاما از جنس آرایه های خودکار دتکتورهای (آشکارسازهای) نوری در اعماق دریا است که بدون هر گونه اتصال کابل کشی شده به ساحل، در بستر دریا محکم شده است (به بستر دریا وصل شده است). این مقاله الکترونیک دیجیتال و آنالوگی را مطرح می نماید که برای نمونه اولیه GRBNeT طراحی و توسعه یافت. در اینجا نیازهای این الکترونیک ها را شرح داده و طراحی و کارکرد آنها را مطرح می کنیم. سپس الکترونیک آنالوگ کم توان برای PMT های بکاررفته در نمونه اولیه GRBNeT و سیستم دیجیتال مبتنی بر FPGA برای انتخاب و ذخیره سازی داده ها را مطرح می کنیم. و در نهایت مقاله با اندازه گیری عملکرد اولیه سیستم های الکترونیک برای نمونه اولیه GRBNeT خاتمه می یابد.
1. مقدمه
GRBNeT تلسکوپ نوترینو پیوسته اشعه گاما است که شامل توسعه، ساخت و تست نمونه اولیه برای یک آرایه خودکار از دتکتورهای اعماق دریا شده ، قابلیت کارکردن پیوسته درمدت زمان طولانی را دارد و بدون هر گونه اتصال کابل کشی شده به ساحل، در بستر دریا محکم شده است. دهها آرایه از این دست که 400- 300 متر از یکدیگر جدا شده اند، توانایی پوشش حجم ∼ 10 km3 در اعماق دریا، تا عمق 5 کیلومتری را داشته و به همین خاطر حجم مشاهداتی بزرگی را فراهم نموده و قابلیت تشخیص نوترینوهای پرانرژی نشات گرفته از فورانهای (انفجار) اشعه گاما (GRB) را دارند.
Abstract
GRBNeT is a Gamma Ray Burst Neutrino Telescope made of autonomously operated arrays of deep-sea light detectors, anchored to the sea-bed without any cabled connection to the shore. This paper presents the digital and analog electronics that we have designed and developed for the GRBNeT prototype. We describe the requirements for these electronics and present their design and functionality. We present low-power analog electronics for the PMTs utilized in the GRBNeT prototype and the FPGA based digital system for data selection and storage. We conclude with preliminary performance measurements of the electronics systems for the GRBNeT prototype.
1. Introduction
GRBNeT is a Gamma Ray Burst Neutrino Telescope that involves the development, construction and testing of a prototype for an autonomous array of deep-sea detectors, capable to operate continuously for a prolonged period of time, anchored at the sea bed without any cabled connection to the shore. A few tens of such arrays, separated by 300–400 meters from each other, will be able to cover a volume of ∼ 10 km3 in the deep-sea, down to 5 km depth, thus providing a sufficiently large observational volume, capable of detecting high-energy neutrinos originating from Gamma Ray Bursts (GRBs).
چکیده
1. مقدمه
2. شرح طراحی
1. 2 الکترونیک آنالوگ
2. 2 معماری FPGA
3. 2 واحد کنترل آرام
3. تحلیل و تستهای پیاده سازی
4. نتایج
Abstract
1. Introduction
2. Design description
2.1 Analog electronics
2.2 FPGA architecture
2.3 Slow Control Unit
3. Implementation analysis and tests
4. Conclusions